Hilde Haarman – Leurink zat diep in de occulte wereld. Ze deed aan numerologie, bezocht readingen (waarzeggerij) en was gestart met opleiding tot mediumschap. “In de duisternis zocht ik naar mezelf, iets wat ik eigenlijk had moeten zoeken in het Licht.” Maart 2021 liet ze de occulte wereld achter zich en deed ze afstand van alles wat God niet diende, om te leven zoals Christus dat bedoeld heeft.
Hilde groeit op in een gezin met Katholieke normen en waarden, maar krijgt tegelijk al iets van haar moeder mee over spiritualiteit: “Mijn moeder brandde kaarsjes voor overledenen, en vroeg hen zo om hulp.” Als Hilde op haar 15e betrokken raakt bij een ongeluk, verliest ze ‘zichzelf’: fysiek kan ze niet meer alles doen, waardoor ze depressief en suïcidaal raakt. “Ik maakte een afspraak met de dood: ik koos een tijd, dag en manier om suïcide te plegen.”
De dag voordat ze haar plan wil uitvoeren, stuurt iemand Hilde naar een spirituele genezer, in de hoop dat het haar helpt. “Ik kreeg een ‘healing’ waarna iets in mij zich beter voelde. Het was voldoende om niet dood te willen, net genoeg om te blijven leven. ” Hilde heeft het idee dat ze gered is door de spirituele wereld. Daarom kiest ze ervoor om zich hier meer in te gaan verdiepen en bewegen, in de hoop dat er licht is aan het einde van de tunnel.
“Ik was goed in wat ik deed.”
Op haar 32e komt er een tweede ongeluk bovenop. “Ik klampte me nog meer vast aan het duistere.” Vanuit interesse begint ze met de cursus numerologie. “Hierbij lees je door middel van het gebruik van getallen over iemands toekomst of eigenschappen. Dit wordt onder andere binnen het bedrijfsleven gebruikt om keuzes te maken.” Daarna geeft Hilde zichzelf voor haar 40e verjaardag de opleiding tot mediumschap cadeau: “Ik leerde om contact met geesten te zoeken door voorwerpen die mensen mee namen. Ik kon tarotkaarten leggen en ik leerde huizen met verschillende soorten kruiden te ‘reinigen’. Ik was echt heel goed in wat ik deed.”
Een droom
Al zo lang Hilde het zich kan herinneren, heeft ze als droom om een kaartenlijn te ontwikkelen. “In januari 2021 zat ik op de bank toen ik een kaartje zag dat ik echt mooi vond. Toen begonnen de ideeën te komen qua stijl en vormgeving. Ik wilde niet alleen seculiere kaarten maken, maar ook christelijke ontwerpen.” Zelf heeft Hilde daar onvoldoende kennis voor, waardoor ze de hulp inschakelt van christelijke kennissen. “Toen ik haar voor het eerst vertelde dat ik de opleiding tot mediumschap deed, zag ik de paniek in haar ogen staan. Maar ze heeft echt goed gereageerd, zonder me te veroordelen.” Dit is het begin van een mooie vriendschap.
“Ik besloot afstand te nemen van al het occulte in mijn leven, maar tegelijkertijd begreep ik ook niets van de Bijbel die ik in mijn hand had liggen.”
In de week die volgt, nodigt de kennis Hilde uit om samen naar een Alpha-Cursus te gaan: ‘Als je dan zo’n kaartenlijn wil maken, zorg er dan voor dat je de achtergrond goed kent.’ Terwijl Hilde tegelijkertijd de Mediumschool en de Alpha-Cursus volgt, leert ze het verschil kennen tussen het Licht en de duisternis. “Bijna elke Alpha-Cursus avond voelde het alsof er iets ontplofte in mijn hoofd: Elke keer kreeg ik de overtuiging dat iets wat ik in mijn leven deed, niet goed was. Mijn ogen werden ervoor geopend dat de spirituele zaken in mijn leven niet in lijn waren met Gods wil. Ik besloot afstand te nemen van al het occulte in mijn leven, maar tegelijkertijd begreep ik ook niets van de Bijbel die ik in mijn hand had liggen. Toch ervoer ik dat dit de enige juiste keuze was.”
Sindsdien zoekt Hilde haar weg in het geloof, met behulp van vrienden en de gelovigen die ze overal ontmoet. Het leren geloven is een proces: “Een van de lastigste dingen is het ontdekken hoe God naar je kijkt en wat Hij van je vraagt. Met de hulp van een christelijke therapeut groei ik daarin.”
“Ik had ontzettend veel pijn en zag eruit als een vrouw die zwanger was van een tweeling.”
Een fysieke aanval
In mei 2021, vlak nadat ze haar leven aan Jezus heeft gegeven, laat Hilde zich vaccineren voor Covid19. Dan gaat alles fout. “De vaccinatie is op mijn hormonen geslagen. Ik viel ontzettend af en verzwakte enorm. In november hebben ze mijn baarmoeder verwijderd – in de hoop dat ik dan beter zou worden.” Ondanks de controle waarna ze met groen licht naar huis wordt gestuurd, voelt het niet goed. Achteraf gezien zijn er veel fouten gemaakt. “Overdag groeide mijn buik telkens, binnen een paar uur soms 12-14 cm. ‘s Nachts nam de omvang dan weer af. Ik had ontzettend veel pijn en zag eruit als een vrouw die zwanger was van een tweeling.” In het ziekenhuis wordt Hilde eerst niet serieus genomen. Als ze een dokter vindt die naar haar luistert, blijkt tijdens tijdens onderzoek en een kijkoperatie dat er een fout is gemaakt door de eerste arts: “Er was een extra wond gemaakt, waaraan verklevingen waren ontstaan.”
Nadat de verklevingen zijn weggehaald, blijft de zenuwpijn. Hiervoor krijgt Hilde lange tijd revalidatie. “Tijdens een dienst van Impact in Notter ontving ik gebed. Ik had het eerst niet door, maar onderweg naar huis ontdekte ik dat ik opeens alles kon, de pijn was verdwenen.” De vurig rode wond is ineens genezen en Hilde hoopt haar leven weer op te kunnen pakken.
Genezen
Na twee maanden ging het opnieuw fout: “Ik voelde mijn buik weer borrelen en ik leek binnen tien dagen weer een paar maanden zwanger.” Opnieuw wordt Hilde door het ziekenhuis afgewimpeld. “Het zou aan mijn psyche liggen.” Hilde zoekt contact met een expertiseteam in het Radboud. Na een aantal weken krijgt ze een onderzoek en blijkt dat de verklevingen weer terug gegroeid zijn: “Tijdens de eerste operatie was niet alles weggehaald. Nu waren de verklevingen terug, erger dan ooit.”
Doordat ze op een spoedlijst wordt gezet, wordt er snel een nieuwe operatie ingepland. “De zondag ervoor ging ik weer naar een dienst van Impact. Ik vond het lastig om gebed te accepteren.” Het gebedsteam vraagt aan Hilde wat het ergste was wat zou kunnen gebeuren. Met een grijns beantwoordt ze de vraag: ‘Dat ik de operatie morgen moet afzeggen.
Dat gebeurde. Hilde belde af en stuurde een mailtje naar de arts, niet wetende dat de gehele afdeling zou gaan horen van het wonder in haar leven. “Ik mag de wereld vertellen hoe groot God is en wat Hij voor mij heeft gedaan.”
“Wat God heeft genezen, is en blijft hersteld. Alleen wat mensenhanden hebben gedaan is teruggekomen.”
Levend bewijs
Wat maanden later is Hilde nog steeds vrij van klachten. “Ik ben het levende bewijs dat God Satan heeft overwonnen!” Ze voegt toe: “God is echt de Enige die het waard is om aanbeden te worden, Hij is Licht en de duisternis is niet zo groot en machtig als Hij.”
Wat maanden later is Hilde nog steeds vrij van klachten. “Ik ben het levende bewijs dat God Satan heeft overwonnen!” Op de vraag waarom ze ‘in twee rondes’ haar genezing ontving vertelt ze wat de tweede aanval met haar geloof deed. “Mensen om me heen – die niet geloven of uit de occulte wereld komen – zeiden tegen me dat God helemaal niet hielp en bestond: in hun ogen was ik helemaal niet genezen.” Maar bij Hilde is er geen twijfel: “Ik was helemaal niet terug bij af; de zenuwpijn was nog steeds weg. Wat God heeft genezen, is en blijft hersteld. Alleen wat mensenhanden hebben gedaan is teruggekomen.” Waar sommige mensen hopen dat ze zou gaan wankelen, komt Hilde nog vaster te staan in haar geloof: “God is echt de Enige die het waard is om aanbeden te worden, Hij is Licht en de duisternis is niet zo groot en machtig als Hij.”
Om meer te weten te komen over Hilde en de kaartenlijn kun je haar website bezoeken. Bij Impact in Notter deelde ze ook haar verhaal, dat is te zien via YouTube.