Het zijn verwarrende tijden. Om heel veel redenen. We zijn beland in een crisis die zijn weerga niet kent. Ouderen onder ons die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt zeggen zelfs dat ‘COVID-19 erger is dan de oorlog’. Zo’n vergelijking gaat slechts gedeeltelijk op, maar het zegt iets over het klimaat waarin we nu zitten. Oorlog is voor mij iets uit de verhalen van mijn ouders en hun generatie en in mijn beleving is WO II zo’n beetje het ergste van de vorige eeuw.
Tekst: Maarten Jansen
Wel heb ik zoals velen vanaf 9/11 met de aanval op de Twin Towers de opkomst van het zelfmoordterrorisme meegemaakt, iets wat toentertijd elk voorstellingsvermogen van gezond nadenkende mensen tartte. Ook weten we sinds de moord op Theo van Gogh dat met het onthoofden van mensen een nieuwe wijze van religieus geïnspireerde moorden, een soort ritueel slachten, zijn intrede heeft gedaan. Vorig jaar werden we sinds enige tijd wederom opgeschrikt door de wrede onthoofding van de Franse leraar Samuel Paty en de drievoudige moord in Nice, waarbij een vrouw werd onthoofd. Ook de Franse priester Jacques Hamel is op dezelfde gruwelijke wijze – onthoofding – om het leven gebracht.
Nieuwe oorlog
Sinds 9/11 leek er een nieuwe oorlog uitgebroken tussen de vrije wereld en de ‘As van het Kwaad’ of de bedreigers van de wereldvrede. Een ongrijpbaar oorlogsfront dat zomaar kon opduiken in onze (hoofd)steden. Het gaf een beklemmend totalitair gevoel van ongrijpbaar kwaad dat de samenleving in zijn macht hield. Reizen met het openbaar vervoer had zijn onschuld verloren. Het plotseling stilzetten van een trein kreeg iets onheilspellends.
Een volgende sinistere dreiging ging uit van klimaatverandering. Na Al Gore’s film An Inconvenient Truth, trad een soort mondiale bewustwording op dat wij met onze levensstijl ons bestaan op aarde konden vernietigen. Gore gebruikte daarvoor indringende beelden van gevolgen van orkanen, gletsjers die in zee storten en de effecten van verdroging en verwoestijning. Ongeveer de helft van Nederland zou onder water verdwijnen als gevolg van de opwarming van de aarde.
COVID-19
En dan nu COVID-19. Vanaf januari 2020 is de totale wereldbevolking geleidelijk aan in de greep gekomen van een angstpsychose die zijns gelijke niet kent. Een onheilspellend virus waart rond en het kan op elk moment toeslaan zonder dat we er vat op hebben. COVID-19 heeft zowel de angst voor het zelfmoordterrorisme als de dreiging van klimaatverandering naar de achtergrond gedrukt.
“Het begrip van het ‘nieuwe normaal’ werd al vroeg gemunt en de wereld werd opgesloten in alsmaar toenemende beperkende maatregelen.”
Het begrip van het ‘nieuwe normaal’ werd al vroeg gemunt en de wereld werd opgesloten in alsmaar toenemende beperkende maatregelen. Ongetwijfeld zullen historici het jaar 2020 maar vanuit het ene COVID-19 perspectief kunnen duiden. Alles stond in het teken van, werd bepaald door en veranderde ons leven volledig. Kort samengevat: 2020 was het jaar van de lockdown.
Wat betekent dat? 2020 is het jaar waarin overheden en NGO’s wereldwijd bepaalden dat om gezondheidsredenen burgers beperkt mochten worden in hun vrijheden. Daar waar velen van ons aanvankelijk hoopten dat dit hooguit enkele maanden ging duren, zijn we inmiddels al tien maanden verder en het einde lijkt nog niet in zicht. Dat was voor mij ook het omslagpunt. Een dergelijke noodtoestand voor de totale bevolking is niet lang houdbaar zonder forse nevenschade. Zoals de cartoon van Dingeman in Trouw liet zien dat de uitgangsdatum van de tunnel steeds weer verlegd wordt: 9 januari – 26 januari – 9 februari – begin maart… Ik weet niet of het met u gaat zoals het mij vergaat, maar de lengte alleen al maakt dat er een bepaalde gewenning is opgetreden die me inderdaad doet beseffen dat er een ‘nieuw normaal’ is ingetreden. Of eerder een ‘nieuw abnormaal’.
Normaal?
Van anderhalvemetersamenleving, tot mondkapje, tot niet meer knuffelen, tot thuis zitten, tot weinig mobiliteit, tot geen vliegreizen, tot weinig mensen ontmoeten, tot thuisonderwijs en thuis werken, tot horeca dicht, tot niet naar de bioscoop, tot met dertig mensen in de kerk, tot faillissementen, tot bejaarden die vereenzamen, tot toenemende depressie en zelfmoord, tot de toekomst van onze jongeren, tot avondklok, tot mutatie van het virus en de lijst is nog veel langer.
Is dat wel ‘normaal’? Zijn de keuzen die indertijd gemaakt zijn de goede geweest? Ondanks dat we nog midden in deze crisis zitten, is het denk ik belangrijk om hardop de vragen te stellen die velen van ons bezighouden. Eén van die vragen waar ik maar geen antwoord op krijg is deze: waarom sluiten we de hele wereldbevolking op in plaats van dat we de kwetsbaren beschermen? Is de nevenschade van de lockdowns niet veel groter dan de directe schade van COVID-19?
Complottheorieën
En waarom werd van meet af aan elke vorm van kritiek als onwelgevallig beschouwd en geframed als ‘complottheorieën’? En waarom verklaren hoofdredacteuren dat zij zich in een crisissituatie achter de regering scharen? Zijn zij juist in crisistijd niet geroepen extra alert te zijn en als waakhond op te treden als overheden zoveel macht wordt toebedeeld? De onvrijheid en dit verbod op nadenken werken beklemmend.
“Covid-19 is door de WHO snel tot pandemie verklaard en daarmee tot een absolute noodsituatie.”
COVID-19 is door de WHO snel tot pandemie verklaard en daarmee tot een absolute noodsituatie. Mijn gezond verstand zegt dat er geen mensen bij bosjes neervallen en dat deze maatregel daarom niet adequaat en disproportioneel is. Het lijkt erop dat deze pandemie niet uit de lucht is komen vallen en dat zogenaamd ervoor gewaarschuwd eerder als georkestreerd verstaan dient te worden. De plannen voor een ‘Great Reset’ dateren al van ver vòòr deze crisis.
Een andere vraag gaat over de enige oplossing die ons wordt aangereikt, nl het vaccin. Waarom is het vaccin de enige remedie? Waarom niet de tijd genomen voor zorgvuldig onderzoek en in plaats daarvan zoveel tijd en geld gespendeerd om in een rush een vaccin te ontwikkelen dat hoogstwaarschijnlijk onvoldoende getest en safe is? Bovendien zo vertellen deskundigen ons zijn er manieren om het immuunsysteem te versterken zoals vitamine C, vitamine D en zink. En voor mensen die echt ziek worden is er hydroxychloroquine en ivermectine beschikbaar. Sterven cq lijden er nu mensen onnodig op onze IC’s?
Verdienmodel
Fabrikanten zijn juridisch niet aansprakelijk voor de bijwerkingen zodat zij een ideaal verdienmodel hebben. Prijsafspraken tussen overheden en fabrikanten zijn geheim. Een vaccinatie vd wereldbevolking zal de farmaceutische industrie geen windeieren leggen. Zoveel is wel duidelijk.
De eerste vaccins van BioNTech/Pfizer en Moderna die momenteel al in omloop zijn maken gebruik van de nieuwe mRNA-techniek die nog nooit eerder beproefd is en waarvan deskundigen ten zeerste betwijfelen of zij effectief is als zijnde een vorm van genetische modificatie/manipulatie.
De onethische wijze van produceren en testen met foetale cellijnen verkregen uit abortussen is een andere reden die het voor gelovigen problematisch zo niet onmogelijk maakt voor deze vaccins te kiezen. De katholieke kerk gaat tot mijn verbazing elk gesprek hierover uit de weg. Kardinaal Eijk verwijst slechts naar het officiële standpunt. Daar moeten we het mee doen. Alsof het nergens over gaat… Paus Franciscus verwijt criticasters zelfs ‘suïcidale ontkenning’. Ondertussen worden kerkendiensten beperkt, sacramenten onthouden of gekunsteld toegediend ivm veiligheidsvoorschriften en conformeren leiders en gelovigen zich zonder noemenswaardig protest.
“De impliciete dwang, het bevoordelen van gevaccineerden en het mogelijke covid-paspoort zullen van niet-gevaccineerden tweederangsburgers maken.”
De impliciete dwang, het bevoordelen van gevaccineerden en het mogelijke COVID-paspoort zullen van niet-gevaccineerden tweederangsburgers maken. Als het daar bij blijft…
Zorgen
Waar brengt mij dit alles? Zonder uitputtend te zijn geweest, probeer ik u mee te nemen in mijn vragen en mijn zorgen. Vele vragen en zorgen over wat er dag in dag uit gaande is en wat ons mogelijk nog te wachten staat. Zoals velen maak ik mij ongerust, verdiep ik mij en kom ik tot andere conclusies dan het heersende discours. Dat is een lastige boodschap. Ik hoop nog steeds dat ik me vergis. Maar onloochenbaar blijft dat er inmiddels al heel veel schade geleden is. Toch ziet het er veel ernstiger uit dan enkel en alleen gezondheidsschade. Op het spel staan uw en mijn vrijheid. Want dat is de kernvraag: Gaat het over onze gezondheid of gaat het over onze vrijheid?
