In een blog op Godtv vertelt Christel Berns over haar single zijn. Ze legt uit hoe ze zich bleef verbazen over het onbegrip bij mensen, als ze vertelde dat ze gelukkig was als single. En ook al voelde ze dat God genoeg voor haar was en ze geen ”aardse” partner nodig had, toch zette al die vragen haar aan het denken. ”Door die vraag heen heeft God me geopenbaard wat er daadwerkelijk in mijn hart zit.”
Onbegrip
Wat Berns het meest verbaasde, was het onbegrip bij mensen om haar heen. Vaak werd haar de vraag gesteld of het niet eens tijd werd voor een partner en steeds antwoordde ze dat God genoeg was voor haar. Als er werd doorgevraagd, bleek dat ze het toch lastig vond antwoord te geven. ”Het verontrustte mijn gedachten waarom ik die specifieke vraag niet kon beantwoorden, “Zelfs zonder een speciaal iemand in je leven?”.”
Berns komt erachter dat ze zich oncomfortabel voelt bij haar antwoorden. Ze is bezorgd over wat anderen van haar vinden. Ze had moeite met het idee dat anderen medelijden met haar hadden omdat ze single was. ”Door die vraag heen heeft God me geopenbaard wat er daadwerkelijk in mijn hart zit. Mijn trots oversteeg Gods waarheid. Ik had de waarheid over wie ik geloof dat God is laten aantasten, omdat ik geaccepteerd wilde worden door mensen.”
Volmaakte liefde
Na het worstelen met deze vragen en de confrontatie met haar trots, komt Berns dan toch op het punt waarop ze met volle overtuiging kan zeggen dat Gods liefde haar volkomen tevreden laat zijn. ”Geen aardse liefde kan ooit opwegen tegen Zijn liefde.” Ze vertelt dat het besef van Gods liefde, dat zich vooral openbaart aan het kruis, haar overweldigt en dat het meer dan genoeg is voor haar.
”Ik heb liefde gevonden in hem, en er is zo veel liefde dat ik het niet voor mezelf kan houden. ik moet het uitdelen.”
Berns is duidelijk over waar haar verlangen ligt, God Zelf. Dat is haar focus, het middelpunt van haar leven en alles, zo ook een mogelijke partner, moet daaromheen draaien. ”Wat ik bedoel, is dat als ik ooit ga trouwen, dan zal ook dat voor Christus zijn. Het primaire doel is het doen van Gods wil, samen en voor de glorie van Zijn Naam.”
Trouwen
Het feit dat God voor haar genoeg is betekent niet dat Berns nooit zal trouwen. Ze vertelt dat ze er volledig van overtuigd is dat partnerrelaties God vreugde geven. Het is zelfs zo, zo zegt ze, dat Hij mensen bij elkaar brengt. Wel is duidelijk voor haar dat Gods timing de beste is. ”Want als ik mij indenk dat ik trouw om zo te dealen met de druk van de samenleving, dan is het hopeloos. Daarom overhaast ik ook niet hierin. En ik wil Gods ideaal voor mij niet missen.”
Berns bekent heel eerlijk dat er een periode was in het leven dat alles draaide om het hebben van een partner. Dusdanig, dat ook haar hele gebedsleven gericht was op een partner. ”Ik was eens zo wanhopig, alsof mijn hele leven en mijn identiteit afhingen van het vinden van een partner.”
Liefde
Eén van de dingen die Berns is gaan ontdekken in dit hele proces, is dat ze veel van God gemist heeft door haar focus op een partner. ”Ik heb al die mensen die God op mijn pad heeft gebracht om mij liefde te geven en blij te maken gemist. Hij geeft zoveel liefde en dat zie ik nu overal om me heen.” Dat haar ogen er nu voor zijn geopend maakt dat ze pas anders wil als God haar daartoe leidt.
”op die dag zal mijn hemelse vader mij aan iemand koppelen met wie ik de rest van mijn leven kan doorbrengen, waarin we samen god dienen.”
Ze geeft aan dat er een belangrijk en groot verschil is in vergelijking met hoe het eerst was. ”Niet alleen om het geluk in elkaar te vinden, maar om te stimuleren wat God al in onze levens heeft gedaan en om ZIJN Koninkrijk te blijven uitbreiden. Het enige verschil is dat we het dan samen doen en Jezus was, is en zal altijd het centrum van ons hart zijn.”
