Ingrid Stassen groeide op met een vader die een alcoholverslaving had. Er was veel ruzie in huis, waardoor Ingrid het liefst zoveel mogelijk weg was. Maar Ingrid had wel één grote passie: God. “Ik wist dat er een God was en dat ik bij Hem wilde horen. Het gaf me een veilig gevoel in een wereld die voor mij vaak niet veilig was.” Ze vertelt hoe een ontmoeting met God de Vader haar leven volledig op z’n kop zetten.
Ze vertelt over het gezin waarin ze opgroeide. “Er waren periodes dat mijn vader dronk en periodes dat hij niet dronk. Een aantal keren was hij er niet, omdat hij in een verslavingskliniek zat. In de periodes dat mijn vader dronk, hadden mijn ouders vaak ruzies. Het liefst was ik de hele dag buiten en kwam ik pas thuis tegen etenstijd. Ik was toen een jaar of zes.”
“Ik zat op een christelijke school en hoorde prachtige Bijbelverhalen. Ik hoorde over God en was gefascineerd door Hem.”
“Ik zat op een christelijke school en hoorde prachtige Bijbelverhalen. Ik hoorde over God en was gefascineerd door Hem. Elke avond als ik ging slapen, ging ik op de knieën voor mijn bed en zong ik ‘ik ga slapen, ik ben moe’ als een gebed. Op oudere leeftijd kwam daar het Onze Vader bij. Ik was dolgelukkig, nu had ik nog een gebed om tegen God te praten.”
Kerk
Op een dag kwam Ingrids vader naar haar toe en hij vertelde dat hij, Ingrids zus en Ingrid naar de kerk zouden gaan. “Ik danste van plezier. Dat wilde ik zo graag. Luisteren naar de dominee en nog meer horen over God uit de Bijbel. Het boeide me niet dat we daarvoor naar een andere woonplaats moesten lopen. Ik kon niet wachten totdat het zondag was.”
“Wat heb ik genoten van de wandeling. Ik heb lopen dansen, zo opgewonden was ik. Van de kerkdienst heb ik nog meer genoten, ik hing aan de lippen van de dominee. Ik denk dat ik één van de weinige kinderen was die voorbeeldig in een houten kerkbank zat.”
“Van de kerkdienst heb ik nog meer genoten, ik hing aan de lippen van de dominee. Ik denk dat ik één van de weinige kinderen was die voorbeeldig in een houten kerkbank zat.”
“Dit was de eerste en de enige keer dat papa ons meenam naar het kerkje. De teleurstelling was van korte duur. Ik kwam erachter dat in mijn school elke zondag een zondagsschool was. Ik sloop elke zondag het huis uit en ging als zesjarige naar de zondagsschool.
Nuchtere periode
“We verhuisden. In de nieuwe stad gingen we wel regelmatig naar de kerk. Als mijn vader in zijn nuchtere periode zat deden we dat elke zondag. Mijn vader was onderwijzer en hij had leerlingen in zijn klas die naar de Pinkstergemeente gingen. Mijn vader vond het razend interessant en hij en later ook mijn moeder besloten om naar de Pinkstergemeente te gaan. Mijn ouders lieten zich allebei dopen.”
“Het betekende niet dat mijn vader van zijn verslaving af was. Het betekende dat de nuchtere periodes langer duurden. In de nuchtere periodes gingen mijn ouders met ons naar de gemeente. In de dronken periodes niet. Gelukkig was de Pinkstergemeente een paar straten van ons vandaan. Elke zondag verliet ik onze flat en liep naar de gemeente. Ik was toen tussen de tien en twaalf jaar oud.”
“Door de gebeurtenissen thuis ben ik een tijdje uit huis geplaatst. Ik kwam te wonen bij een neef van mijn vader. Hij en zijn vrouw gingen niet naar een kerk. In het dorpje waar ik woonde was geen kerk waar ik naar toe kon gaan. Ik zat op een openbare school en hoorde weinig tot niets over de God van de Bijbel waar ik zo van hield! Wat voelde ik me eenzaam. Ik herinner me dat ik huilend aan de telefoon heb gezeten met mijn moeder omdat ik zo bang was dat ik geen kind van God meer was. Ik was totaal overstuur.”
Godsbesef
Ik denk dat ik vanaf kinds af aan al een Godsbesef had. Ik wist dat er een God was en dat ik bij Hem wilde horen. Het gaf me een veilig gevoel in een wereld die voor mij vaak niet veilig was.
“Na de MAVO ging ik niet zoals andere scholieren een vervolgopleiding doen. Ik ging naar de Bijbelschool in België. Ik wilde nog meer over en van God leren.”
“Na de MAVO ging ik niet zoals andere scholieren een vervolgopleiding doen. Ik ging naar de Bijbelschool in België. Ik wilde nog meer over en van God leren. Het was niet de enige Bijbelschool waar ik naartoe zou gaan. Na anderhalf jaar verliet ik tussentijds de Bijbelschool in België en ging ik naar Vorming en Aktie. Daar kregen we naast de lessen ook evangelisatie akties. Na Vorming en Aktie ben ik terug gegaan naar België om de Bijbelschool af te maken.”
“Na de bijbelschool kwam ik te wonen in een gemeenschap van christenen. Daar heb ik een paar jaar gewoond en op mijn 25ste kwam ik ineens op mijzelf te wonen. Het duurde niet lang voordat ik midden in mijn kamer stond en de vraag naar me toe kwam: ‘Ingrid wat geloof je nu echt? Geloof je echt in God of ben je de afgelopen acht jaar alleen maar meegegaan in de stroom van anderen christenen?’ Op dat moment ben ik op mijn knieën gegaan en heb ik me (opnieuw) bekeerd.”
God de Vader
“Het was door mijn verleden moeilijk om God als vader te zien. Dit veranderde tijdens een samenkomst van Jeugd met een Opdracht in Heerde. Er werd voor mij gebeden en ik viel op de grond. Ik had mijn ogen dicht en had een droom.”
“De Here Jezus zei: ‘Vader, dit is Ingrid’ en tegen mij: ‘Ingrid ontmoet de Vader.’ Ik heb gehuild! Zo gehuild!”
“Ik lag op een soort ziekenhuisbed in de hemel. De Here Jezus zat naast mijn bed. Hij wachtte totdat ik wakker werd. Hij praatte wat met me. Ineens veranderde de atmosfeer. Er kwam Iemand binnen. De Here Jezus zei: ‘Vader, dit is Ingrid’ en tegen mij: ‘Ingrid ontmoet de Vader.’ Ik heb gehuild! Zo gehuild! Ik leerde de Vader kennen.”
“In mijn leven is niet altijd alles van een leien dakje gegaan. Ik heb last van depressies gehad. Ik kreeg de diagnoses voor ADD en een angststoornis. Maar God was er altijd. Ik was nooit alleen. Hij liet me weten dat Hij te vertrouwen is.”
Wonder
“Het werd tijd om mensen te gaan vertrouwen. Door een wonder ben ik bij Rotsvast bijbelschool terechtgekomen. Ik was heus niet van plan om op mijn 51ste nog een bijbelschool te volgen. God dacht daar anders over. Ik kwam terecht in een warm bad. In een groep van mensen die net zoals ik een passie voor God en voor mensen hebben. Het allerbelangrijkste wat ik heb gevonden is Gods onvoorwaardelijke liefde. Die heerst bij Rotsvast. Door die liefde heb ik geleerd mensen te vertrouwen en ben ik bevrijd van angsten.
God is goed, Hij is te vertrouwen en Hij heeft onvoorwaardelijk lief. Dat is wie Hij is!!!”