Laten we vandaag kijken naar de woorden van Jezus in Johannes 12:24: Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.
Tekst: Derek Prince
Ik heb dit vers altijd toegepast op de dood van Jezus en het lijdt geen twijfel dat het daar in de eerste plaats op slaat. Jezus was het zaad; Hij was bereid zijn leven af te leggen; Hij viel op de grond, werd begraven en vanuit Zijn sterven, begrafenis en opstanding kwam veel vrucht voort.
Medegelovigen
Maar op zeker moment, toen ik nadacht over de inhoud van deze boodschap, zag ik mezelf en mijn medegelovigen voor me. Ieder van ons houdt in zijn hand een klein zaadje dat God daarin heeft gelegd: uw gave, uw bediening, uw talent, iets waardevols, omdat God het gaf. Je denkt: “Het is van mij. Ik kan het. Ik kan in Christus’ autoriteit boze geesten uitwerpen. Ik kan met zieken bidden en door de kracht van de Geest worden ze genezen. Ik heb de gave van het woord van kennis.’’ Het is zo fijn om het in je hand te houden, te voelen dat het er is en te zeggen: “Het is van mij, van God gekregen.’’
Maar God zegt: “Als je het daar houdt, dan is dat alles wat je hebt… slechts één klein zaadje.’’ Je kunt jouw naam erop schrijven, er jouw handelsmerkje aan hangen, je kunt het blijven opeisen als van jou, maar je zult dan nooit méér krijgen. Wat is het alternatief? Loslaten! Laat het vallen! “Bedoelt u dat ik mijn bediening moet loslaten? Mijn talent? Mijn gave?’’ Ja, laat het los! Laat het vandaag nog in de aarde vallen en begraven worden, kwijt, uit het zicht! Daarna behoort het u niet langer toe. Maar God zal er verantwoordelijk voor zijn. En God staat garant voor de vrucht.
Keuze
Ik geloof dat dit het punt is waar we moeten komen. Velen van ons zullen met deze keuze worden geconfronteerd. Wil ik mezèlf voortplanten? Wil ik mijn reputatie opbouwen? Wil ik mijn organisatie, mijn evangelisatiewerk, mijn muziekbediening, mijn conferentie, mijn jeugdcentrum, mijn bevrijdingsbediening bouwen? Vind ik het feit dat het van mij is belangrijk?
Hoe reageer ik als ik verkeerd wordt bejegend en het eigendomsrecht wordt betwist, ben ik dan bereid om tegen de onechte moeder te zeggen: ,,Neemt u het maar”? Heb ik het kind lief of heb ik mezelf lief? Een confronterende vraag. Wat God je ook heeft gegeven, ik geloof dat er een tijd komt dat Hij je zal vragen het los te laten. Laat het dan los. Laat het vallen. Ik ben blij dat ik sommige dingen ook losgelaten heb. Als ik ermee was doorgegaan, zou het me opgebroken hebben…
Gebed van de dag
Vader, dank U wel voor de graankorrel die U mij gegeven hebt. Ik wil echter niet mijzelf voortplanten. Vader, ik vertrouw U en daarom durf ik de graankorrel los te laten. U bent verantwoordelijk en zult er zorg voor dragen dat hetgene dat ik U teruggeef, vrucht voort zal brengen. Vader, dank U wel, dat U Zelf genoeg voor mij bent. Amen.