Real Life Church van voorganger Jan de Haan groeit snel in de multiculurele gemeenschap van de Bijlmer. De kerk wil niet een perfect plaatje schetsen of een mooi programma hebben, maar als eerst in de rauwheid van het leven mensen bij Jezus brengen. “Bij ons staan soms mensen op het podium die bij veel andere kerken misschien niet in het perfecte plaatje passen.” Hij vertelt hoe juist echtheid, discipelschap en geestelijk ouderschap dé sleutel zijn in deze tijd.
“We hebben een hele inclusieve cultuur in onze kerk. Wat je in je leven ook hebt gedaan, of wat je culturele achtergrond ook is. Je bent helemaal welkom, maar we dagen je wel uit om Jezus na te volgen in elk aspect van je leven. Daar investeren we in, bij ons gaat het meer om cultuur dan structuur. We leven in nauwe verbondenheid met elkaar en dagen elkaar uit om Jezus samen na te volgen.”
“Met Rotsvast Bijbelschool zijn we nu vijf jaar bezig en veel jonge mensen, vaak met moeilijke achtergronden, haken hierop aan. We hebben veel mensen die verslaafd geweest zijn of aan de rand van de samenleving leefden. Van nature zouden deze mensen zich bij veel kerken meer aan de ‘rand’ zich begeven, bij ons vinden ze vaak hun plek en groeien ze door.”
“Van nature zouden deze mensen zich bij veel kerken meer aan de ‘rand’ zich begeven, bij ons vinden ze vaak hun plek en groeien ze door.”
“We focussen op de doelgroep die je ook rondom Jezus veel zag.” Real Life Church bestaat sinds dit jaar – als dochtergemeente van Shelter Haarlem -, maar De Haan begon dus vijf jaar geleden al in de Bijlmer met Rotsvast Bijbelschool.
Real Life lijkt qua DNA op Shelter, zegt hij. “Shelter is in potentie een hele grote kerk, maar je hebt daar altijd het gevoel dat je gezien bent. Het heeft iets ongedwongens en familiairs. Het leiderschap geeft ook ruimte aan anderen en bouwt een podium voor mensen. Zo ervaren we dat ook in onze gemeente. We vinden gemeenschap en de focus op de tegenwoordigheid van God, heel belangrijk.”
Samenkomsten
De samenkomsten zijn op zaterdagen, wat zo uitkomt met de huur van het gebouw. Die diensten zijn opgebouwd voor verschillende groepen. “In de ochtend geef ik onderwijs voor de specifieke groep mensen die dieper willen. Met die groep gaan we in de middag ook de straat op om te evangeliseren.”
“Daarna eten we samen – waarbij we ook vaak mensen zien die we op straat hebben uitgenodigd. Daarna starten we met worship en openen we de microfoon voor mensen die een bijdrage willen doen.
Tijdens die diensten is er veel ruimte voor het werk van de Heilige Geest. Mensen mogen hun getuigenis delen of iets delen wat op hun hart is. Vaak is er ook nog een hoofdgetuigenis, een praatje van iemand die het vooraf heeft voorbereid. Daarnaast wordt er veel geprofeteerd en wordt er veel voor mensen gebeden. We hebben al veel wonderen mee mogen maken.”
Invloed
De Haan ziet de Bijlmer als een plek waar hij invloed mag uitoefenen, een wijk die hij van God heeft gekregen.
“Daarnaast wordt er veel geprofeteerd en wordt er veel voor mensen gebeden. We hebben al veel wonderen mee mogen maken.”
“Doordat ik vijf jaar trouw geweest ben in de wijk, mag ik contact hebben met mensen waar velen geen contact mee durven of willen hebben. Ik ben een vader in de wijk geworden. Dat is echt een zegen van God, maar het is ook hard werken. Want je moet je verbinden aan mensen.”
“Veel christelijke organisaties komen hier om het goede nieuws te brengen, maar daarna gaan ze weer weg. De grote vraag is echter wie zich aan deze mensen verbindt. Juist door in verbinding te leven, kunnen mensen groeien. Ik zie hier allemaal prachtige mensen van wie God zoveel houdt”
“Persoonlijk heb ik meestal een grote klik met mensen van Surinaamse en Afrikaanse achtergrond. Daar had ik in mijn eigen tienertijd ook altijd al een goede klik mee.”
Geloof en historie
Hoewel veel mensen van deze culturele achtergrond open zijn voor het evangelie, loopt geloof en historie wel eens door elkaar. En juist snelle vormen van evangelisatie werken bij deze mensen niet, ziet Jan. “Vroeger ging ik ook in een hoog tempo evangeliseren, vaak gericht op resultaat.”
“Maar nu zit ik soms op zaterdagmiddag drie kwartier te luisteren naar een Surinaamse man die de kerk haat, omdat het volgens hem laat denken aan kolonisatie in Afrika. De volgelingen van de ‘blanke’ Jezus zorgde ervoor dat zijn voorgeslacht is verscheept. Maar na drie kwartier te luisteren en me echt te verbinden aan deze man, voelde hij zich gerespecteerd en erkend en stond hij plotseling open om te komen eten. Dat is toch geweldig? Uiteindelijk zie je ook dat als mensen geweest zijn, dat ze vaak blijven komen.”
“nu zit ik soms op zaterdagmiddag drie kwartier te luisteren naar een Surinaamse man die de kerk haat, omdat het volgens hem laat denken aan kolonisatie in Afrika.”
Juist deze benadering is volgens De Haan belangrijk voor de kerk van de toekomst. “Vroeger was ik erg bedrijfsmatig ingesteld, het ging over aantallen. Je wilt gewoon een grote kerk. Dat zit sterk in onze mindset. Meestal is het de eerste vraag die ik krijg, als ik spreek over het pastorschap: ‘Hoe groot is je kerk?’”
“Terwijl de nieuwe generatie echt vaders nodig heeft. In onze buurt is 70-80 procent van de jeugd vaderloos. Daar komt alle problematiek vandaan. Wat we willen is alle opsmuk er vanaf halen en echt zijn voor elkaar. We lopen niet weg voor tranen of depressies. We zitten in het echte leven, het kan weleens heel beroerd met je gaan. Daar doen we geen christelijk sausje overheen, even bidden en klaar.
Maar in het echte leven, willen we ook het wáre leven ontdekken. Met Christus kun je in het volle leven gaan leven. God is een God van genezing en herstel. Ook al zit je super diep. Het mooie is dat mensen op een hele ongedwongen manier dit gaan ontdekken.”
[/mepr-show]