Wanneer we door een geestelijke wildernis lopen, zijn we geneigd te geloven dat deze tijd een vervelende, toevallige ontsporing is op onze reis. Misschien lag God achter het stuur te slapen of nam Hij een verkeerde afslag, maar op de een of andere manier zijn we van de weg afgeweken en verdwaald op deze verlaten plek.
Maar niets in ons leven is doelloos, zelfs niet onze omzwervingen in de wildernis. Het is niet onze bestemming, ons thuis of überhaupt een gewenste tussenstop; maar God heeft goede plannen voor ons op elke plaats waar Hij ons naartoe leidt. Zelfs in de woestijn is er genade (Jeremia 31:2). Beschouw deze vier doeleinden als een aanmoediging om te volharden, te vertrouwen en op de Heer te wachten.
1. Geestelijke wildernis kan een plek zijn van discipline
Gods discipline is niet om ons pijn te doen of te straffen, maar om ons te onderwijzen en te trainen (Deut. 8:2-6). Het stelt ons in staat de zondigheid van ons hart te zien, zodat God ons kan veranderen. Het is het pijnlijke pad van het leren kennen van de fouten van onze wegen, terwijl we de schoonheid zien van het wandelen in Gods wegen.
Discipline is Gods liefde in actie. Hierdoor bewijst Hij Zijn toewijding aan ons, Zijn verlangen voor ons welzijn en onze groei en Zijn geduld om ons naar geestelijke volwassenheid te leiden (Hebr. 12:5-6; Openb. 3:19). Als God je in de wildernis disciplineert, dan komt dat uit het liefdevolle hart van een Vader en is uiteindelijk goed bedoeld. Leer wat Hij je leert en vertrouw op de methode en timing die Hij kiest.
2. Geestelijke wildernis kan een plek zijn van testen en verfijning
De wildernis betekent niet altijd dat we gedisciplineerd worden. Het zou ook de voorbereiding kunnen zijn op wat God nog gaat doen. Denk eens aan de veertig dagen in de woestijn van Jezus. Matteüs 4:1 vertelt ons dat de Geest Jezus de woestijn in leidde. Dat is op zichzelf bemoedigend.
God zou ons de wildernis in kunnen leiden, zodat Hij ons aan de andere kant naar buiten kan brengen; klaar om Zijn werk te doen. Jezus staat oog-in-oog met de duivel en komt staand uit de ring. Hij vecht met het wapen van Gods Woord (Matt. 4:4). Hij leert afhankelijkheid van de wil van de Vader (Matt. 8:7) en bewijst dat hij de Geestvervulde Zoon van God is.
Het woestijnseizoen luidt Zijn seizoen van bediening in. Hetzelfde gebeurt met Elia. God leidt hem de woestijn in (1 Koningen 17:1-5) en een hoofdstuk later neemt hij het op tegen de profeten van Baäl. Elia’s bediening met God werd voorafgegaan door voorbereiding in de woestijn. Ga er niet vanuit dat je in de wildernis bent omdat God klaar met je is. Het zou wel eens de plek kunnen zijn waar Hij je verfijnt, toerust en traint voor iets belangrijks.
3. Geestelijke wildernis kan een plek zijn waar God onze genegenheid wint en dealt met onze afgoden
Wanneer we achterover leunen en genieten van alle zegeningen, is het gemakkelijk om geluk te vinden in onze idolen. Na verloop van tijd neemt de liefde voor God af en groeit onze liefde voor de dingen van deze wereld. God weet dat onze afgoden ons uiteindelijk zullen teleurstellen en leeg achterlaten, dus laat Hij ons de wildernis in gaan om onze genegenheid terug te winnen.
Het boek Hosea geeft prachtig de relatie van God met Zijn volk weer. Het schetst ook een beeld van hoe diep we kunnen vervallen in zonden en afgoden. Gomer, de prostituee en achtervolgde vrouw, keert veel te vaak terug naar haar klanten en minnaars. Ze wordt verleid door de beloften, aanbiedingen van bescherming, betalingen en genoegens die haar overspel met zich meebrengt. Maar Hosea haalt haar weg van deze verleidingen en laat haar alleen de wildernis in gaan, om haar terug te winnen. Een plaats van isolatie en afzondering wordt het relationele toevluchtsoord waar ze zich opnieuw kunnen verbinden. De wildernis stelt haar in staat een duidelijke breuk te maken met haar leven van ontrouw.
In de wildernis worden afleidingen verwijderd en wordt er ruimte gecreëerd om de goedheid van God te ervaren. De wildernis wordt een oase, als alles wordt weggenomen wordt duidelijker wie God is. Wanneer we gedwongen worden om naar God te kijken, vinden we wat we al die tijd zochten. In de rust, afzondering en wanhoop van het hier zijn, komt God dichterbij, zorgt voor ons en stelt ons tevreden met Zijn liefde.
4. Geestelijke wildernis kan een plek zijn waar God Zijn Glorie toont
De wildernis duwt ons naar de rand van wanhoop en opgeven. We voelen onze grenzen, onze ontoereikendheid en ons onvermogen. Het ondermijnt onze kracht. Hoe ga ik dit overleven? Zal God voorzien? Hoe ga ik het redden? Wanneer alle andere deuren gesloten zijn en onze opties uitgeput, bewijst God Zichzelf op krachtige wijze.
God is vaak de eerste die we de schuld geven en de laatste die we de eer geven. De woestijn is een lege, hopeloze plek. Maar omdat niets anders dan de kracht en genade van God ons eruit kan krijgen, weten we dat Hij het is als er voorziening, bevrijding of hulp komt. De wildernis wordt de plaats waar Gods machtige en barmhartige hand duidelijk en overtuigend zichtbaar is.
Het volledige, engelstalige artikel lees je hier.