Bij de uitzending van Voice of Faith gisteravond (een programma van Frontrunners) interviewde eindredacteur van Revive Dick van den Bos oprichter van Frontrunners Tom de Wal over onder andere de recente (politieke) commotie rondom de Frontrunners genezingscampagnes. Ook spraken ze erover hoe je in tijden van tegenstand God groot kunt maken.
Na de ophef in de media en de Tweede Kamer over de genezingscampange in Maastricht, leefden er nogal wat vragen bij mensen. Frontrunners vindt het belangrijk daar aandacht aan te geven, vertelde Tom de Wal in de uitzending. Tom: “We krijgen heel vaak vragen, maar op veel thema’s reageren we niet, tenzij het direct het Woord van God of de kerk raakt. Dan vind ik het belangrijk dat we ons uitspreken en ons laten horen. Wat zegt de Bijbel hier nou over, hoe gaan we hier mee om?”
Op de vraag over hoe de genezingscampagne in Maastricht een topic werd in de Tweede Kamer, zegt hij: “Het is eigenlijk vrij bijzonder, want we hebben heel vaak diensten en ook hele grote diensten. Limburg is relatief klein. Maar de aanloop naar de campagne toe was interessant.” Hij legt uit hoe Frontrunners bij het organiseren van genezingsdiensten vaak ook een persbericht naar een lokale krant stuurt. In Limburg pakte geen krant dat op, tot een Limburgse journalist besloot een heel negatief artikel te schrijven.
Verdienmodel
Tom: “Persoonlijk is mijn mening: als journalist moet je een objectief artikel schrijven. Anders heb je te maken met een opiniestuk of een column. Daar kun je je mening geven. Mijn ervaring is dat je al bijna nooit meer objectieve stukken ziet. Vroeger was het verdienmodel van de media dat mensen een abonnement op een krant hadden die bij hun politieke opinie of visie paste en zo verdiende de journalistiek haar geld. Tegenwoordig moeten ze het allemaal hebben van clicks en advertentiekosten, wat een heel ander concept is. Dus je ziet nu ook veel meer dat er negatieve, spectaculaire artikelen worden geschreven. Daar wordt het meeste geld mee verdiend.”
Over de journalist die het negatieve artikel over de genezingscampagne schreef, zegt hij: “Dit was niet eens zozeer een journalist, maar veel meer een lobbyist. De persoon had een vereniging tegen dit soort dingen ingeschakeld en had heel bewust het MECC, dat wij hadden gehuurd (het congrescentrum van Maastricht), benaderd met de vraag: hoe kunnen jullie dit toelaten, moet het niet gecancelled worden? Maar eigenlijk is dit helemaal niet de rol van een journalist. Doordat hij die partij en het congrescentrum benaderd had met de vraag of de campagne niet gestopt kon worden, kwam dit heel groot in de media. Aan de hand van die artikelen besloot de minister om er Kamervragen over te stellen.”
Grote overwinning
“Het grappige is dat er al meerdere keren Kamervragen over ons zijn gesteld, maar ik krijg er eigenlijk bijna nooit wat van mee, want ik volg het nieuws niet”, gaat Tom verder. “Nu was er toevallig een vriend van mij die me erover appte. Zodoende wist ik het deze keer vooraf. Ik maakte me niet heel veel zorgen. Eigenlijk vond ik het een ontzettend goed debat. Ik vind het alleen heel jammer en teleurstellend hoe veel media, en zeker christelijke media, het hebben verwoord in de krant, want eigenlijk vond ik het debat een hele grote overwinning.
Het thema gebedsgenezing kwam aan bod met de vraag: kunnen we dit niet aan banden leggen? De strekking was: je hebt allerlei alternatieve geneeswijzen, maar dit valt onder godsdienstvrijheid. In Nederland heb je scheiding tussen kerk en staat en vrijheid van godsdienst. Dus de staat kan dit niet verbieden. Het is super dat zo’n statement wordt gemaakt. Dat een D66-minister niet om zulk soort diensten staat te springen, is niet gek. Het zou je verbazen als het wel zo zou zijn. Dus eigenlijk was het een best wel een mooie uitkomst.”
Medisch advies
“Op een gegeven moment zei de D66-minister: “Als mensen klachten hebben, kun je die indienen bij een ministerie. In kranten kwam toen dat de minister mensen opriep om klachten in te dienen tegen Frontrunners. Maar volgens mij was het een CDA-minister die op de D66-minister reageerde en zei: ‘Maar als ik voor mijn tante of buurvrouw bid en er gebeurt niets, mogen mensen dan ook een klacht tegen mij indienen?’ Waarop die minister specificeerde: ‘Nee daar heb ik het niet over. Het gaat om klachten met betrekking tot medicijnadvies; als van reguliere zorg wordt gezegd dat mensen daar geen gebruik van moeten maken. Als er medisch advies wordt gegeven door mensen die daar niet toe bevoegd zijn, kun je daar klachten over indienen.’
Dus eigenlijk had er in de media een heel mooi artikel kunnen komen, ook in de christelijke media: ‘Grote overwinning voor christenen die willen bidden voor genezing’. We hebben de vrijheid en vrijmoedigheid om dat te doen. Houd je alleen afzijdig van medisch advies.”
Benieuwd hoe het gesprek verder ging? Bekijk hier de volledige uitzending: