In het Brabantse Steenbergen stond tot 2007 nog geen evangelische gemeente, terwijl de katholieke kerk snel leegliep. Vanuit de Christengemeente in Tholen besloot men toen een groep van zestig enthousiaste Brabanders uit te zenden naar deze plek om er een kerk te planten. Ruim vijftien jaar later is deze zendingsgemeente uitgegroeid tot een kerk van honderden mensen, waar veel afgehaakte katholieken Jezus vinden. Ook heeft Open Deur Steenbergen een kerk geplant in Reimerswaal. “We prediken het evangelie met veel overtuiging, en door de Brabantse gezelligheid in onze gemeente hebben veel mensen direct een ‘thuisgevoel’”, zegt Edwin de Meijer, een van de voorgangers van deze gemeente.
Inmiddels heeft de kerk bijna vijfhonderd leden, maar Edwin de Meijer weet nog goed hoe het allemaal begon met Open Deur Steenbergen. “Er zaten best veel Brabanders in de gemeente in Tholen. Deze groep had toch een eigen karakter. Onder de typische gereformeerde Tholenaren, binnen de Christengemeente, waren er altijd mensen die worstelden met de vraag of ze wel gered waren. Er was altijd wel een bijbelstudie die hierover ging. Onder de Brabanders met katholieke achtergrond was dat veel minder. God was voor ons altijd onze lieve Heer. ‘Doe gewoon goed, dan komt het allemaal wel goed’, zo zijn we opgegroeid.”
Desondanks benadrukt Edwin dat dankzij de inspanning van de Tholenaren veel Brabanders net over de brug het evangelie van Jezus weer hebben gevonden. “We zijn ze voor eeuwig dankbaar.”
Klaar met instituut
Een kerk planten in Brabant was voor het team een mooie uitdaging, aangezien veel Brabanders helemaal klaar zijn met het instituut kerk. Vooral de oudere Brabanders. “Katholieken hadden vakbonden, verenigingen, scholen en daar zat een dikke katholieke saus overheen. De pastoors waren vaak onder de notabelen te vinden, terwijl de kapelaan er meer was voor het gewone volk.
Een warm welkom voor een nieuwe kerk was er dus niet direct. Toch hebben we veel geprobeerd om de verbinding te zoeken, wat ons erg heeft geholpen. We startten een gebedswinkel, organiseerden een grote lichtjestocht en brachten andere initiatieven op gang. Mensen ontdekten dat we erg toegankelijk waren als kerk en ook open stonden voor de Brabantse gezelligheid. In onze gemeente eten we na de dienst altijd een bitterbal. Daarnaast zijn we erg gepassioneerd voor Jezus. We zeggen dat direct.”
Alcoholvrije FRIS-feesten
De kerk organiseerde ook alcoholvrije ‘FRIS-feesten’ voor jongeren, kampvuuravonden, spelletjesmiddagen en je kon er luisterend ‘profetisch’ schilderen. Waar Steenbergen vroeger een onguur uitgaansgebied was, is dat vijftien jaar geleden gigantisch afgenomen. “Ik zeg niet dat dat enkel door ons komt, maar ik geloof dat God daar wel een rol in heeft gespeeld.”
Nadat er eerst een flinke aanwas kwam van christenen in Brabant, begon de kerk al snel te groeien onder niet-gelovigen. “We geven God alle eer, je staat erbij en kijkt ernaar. De evenementen trokken veel mensen, we zagen ook dat mensen hun niet-gelovige vrienden mee begonnen te nemen. De Alpha Cursussen waren ook heel effectief.
Jongeren
Inmiddels zien we ook een nieuwe fase: de toename van jongeren. Vaak hebben we geen idee hoe die de kerk vinden, vaak komen ze letterlijk gewoon binnenlopen. Een meisje bad bijvoorbeeld dat haar oma beter mocht worden, zonder dat ze iets van geloof had meegekregen. Vervolgens genas haar oma en vanaf dat moment besloot ze naar de kerk te komen. Er is een enorme honger onder de jeugd. Ook veel jonge mannen bekeren zich, omdat ze duidelijkheid en verantwoordelijkheid zoeken in hun leven.”
De meeste jonge mensen die Open Deur Steenbergen binnenlopen zijn compleet blanco, ze zijn niet eens meer katholiek gedoopt. Hoewel ze in naam nog geassocieerd worden met katholicisme, is dat in de praktijk niet kloppend.
“Die mensen komen binnen en krijgen direct een hand bij de deur. Het is zo simpel, maar voor veel Brabanders is dat nieuw. Ze maakten dat niet mee in de kerk. Na de dienst krijgen ze een bakje koffie en een bitterbal. Ook buiten de zondagen om is er veel activiteit, waardoor het echt een familiegevoel geeft. Dat wordt gewaardeerd.
We zijn honderd procent serieus, over de Bijbel, genade, het oordeel, heiliging, vergeving, de Heilige Geest. Maar we zijn ook heel gezellig. Over de jaren heen zijn er zeker tweehonderd mensen gedoopt.
Wat mij ook bemoedigt, is het goede contact dat we hebben met de katholieke pastoor. Bij hem vind ik Jezus. Als kerk gaan ze ook Alpha Cursussen geven en het zal me niet verbazen als daar ook een mooie herstelbeweging uit gaat voortkomen. Overal waar Jezus gepredikt wordt, groeit de kerk.”