Veel christelijke leiders gunnen elkaar het licht in de ogen niet, ziet evangelist Johan Toet met pijn in het hart. God raakte zijn hart op 8 december 2023 aan en legde ook bij hem de vinger op de zere plek: ook hij droeg bij aan verdeeldheid, door zich hard af te zetten van ‘religieuze mensen’ in het lichaam van Christus. Hij bekeerde zich er deze zomer publiekelijk van. Een ander statement van Toet was zijn verzoening met David Maasbach, zijn eerste voorganger nadat hij als ex-crimineel uit de gevangenis kwam. Toet: “Als babychristen heb ik weleens uitspraken over hem gedaan, vaak vanuit pijn. Dat spijt mij.” Maasbach was de eerste persoon die zijn boek ‘God van herstel’ in ontvangst heeft genomen.
Toet vertelt dat hij met name aan het begin veel positieve ervaringen had bij Johan Maasbach Wereldzending, de kerk waar hij na zijn vrijlating terechtkwam. “Ik ervoer heel sterk de aanwezigheid van de Heilige Geest toen ik binnenliep. Ook was er een sterk familiegevoel, het was een warm bad. Brenda en ik zijn daar ook gedoopt.
Het klopt inderdaad dat wij ook met pijn daar weer zijn weggegaan. Ik had geen fundament in Christus en kende het Woord nog niet zo goed. Als babychristen hoorde ik veel preken over ‘gehoorzaamheid’ als voorwaarde dat God je kan gebruiken. Ik kreeg het idee dat ik vooral veel moest ‘doen’. Ik veroordeelde mezelf en voelde me niet goed genoeg. In mijn tijd in de gevangenis voelde ik nooit afwijzing, ik voelde me geliefd door God. In de kerk voelde ik vooral pijn. Achteraf gezien heb ik het onderwijs niet goed begrepen, ik wist gewoon te weinig. Natuurlijk is geen kerk perfect, maar ik ben gaan inzien hoeveel de bediening van Maasbach voor mij betekende.”
Met pijn ging Toet weg. Maasbach stuurde hem nog wel een Bijbel op met de tekst erin: ‘Veel zegen en zorg dat je niet uit de bocht vliegt.’ Echter sloeg Johan Toet dat advies van Maasbach in de wind. “Ik dacht: ‘Ik ga vol gas, ik laat me niet afremmen.’ Achteraf gezien was het gewoon een vaderlijk advies van Maasbach. Toen is het een tijdje stil geweest tussen Maasbach en mij.”
Jullie hebben God in de afgelopen tien jaar veel zien doen en jullie bediening is snel gegroeid. Nu is er ‘een jaar van herstel’, wat betekent dat?
“We zien God nog steeds machtige dingen doen en ons team is uitgebreid. De campagnes worden groter en het bereik in het buitenland en in Nederland groeit ook snel. God kan het onmogelijke doen.
Tegelijkertijd raakte ik moe en leeg, omdat ik wel bezig was voor God, maar waar was mijn leven met God? Vroeger spendeerde ik elke dag urenlang met de Vader, gewoon vanuit relatie. Daarna ging ik pas werken aan de dingen van het koninkrijk. Nu was ik zo druk geworden, dat ik mijn preken voorbereidde op het moment dat ik eigenlijk quality time met God wilde hebben. Als je niet ontvangt, kun je ook niet meer geven. Ik miste mijn Vader, die eerste liefde. Ik was te veel een Martha geworden en minder een Maria.
In december 2023 nam ik een paar dagen ‘sabbat’ en in de aanwezigheid van God ben ik letterlijk en figuurlijk sterk aangeraakt door God. Hij sprak heel liefdevol het woord ‘herstel.’ Daar ben ik mee aan de slag gegaan. Ik wilde terug naar die rust. Niet meer werken vanuit stress of onrust, maar vanuit de verzoening met Hem. Ik ben al goed genoeg, ook al zat er diep in mij toch nog een drive om te werken om goed genoeg te zijn. Ik ben gaan bewegen vanuit de plek aan de voeten van Jezus. Dezelfde boodschap en inhoud, maar een ander geluid. Vanuit rust.”
Hoe kreeg dit proces uitwerking in jouw leven, bijvoorbeeld in de relatie tussen Johan Toet en David Maasbach?
“Ik wilde David Maasbach al heel lang spreken om mijn excuses aan te bieden dat ik dingen over hem heb geroepen vanuit pijn. Toen kwam ik hem eind 2023 tegen en gaven we elkaar een knuffel. Hij reageerde heel positief op me. We kregen contact en ik heb een mail gestuurd: ‘Het spijt me, wil je me vergeven?’ Toen stuurde David Maasbach een voicenote met de boodschap dat ik volwassen ben geworden en dat hij blij was met mijn bericht en dat hij me natuurlijk al vergeven had en dat hij van me houdt. Zo is er herstel gekomen, gewoon door elkaar hoog te houden en elkaar te eren.
Iedereen kan zeggen wat hij wil over Maasbach, maar hier zijn veel bedieningen uit voortgekomen en vanuit deze bedieningen zijn veel mensen tot de Heer gekomen. Daar zouden we ons in moeten verheugen en verblijden.”
“Sinds ‘het jaar van herstel’ ben ik ook met een andere toon gaan spreken. Ik heb in het verleden best wel eens wat losgemaakt met mijn goedbedoelde uitspraken. Bijvoorbeeld door een video te plaatsen in Suriname over de vele afgodsbeelden in dat land. Dat zou ik nu anders doen. Ik zet mij af tegen het systeem religie dat mensen rooft van de vrijheid die Christus voor ons gewerkt heeft. Maar ik heb nooit mensen persoonlijk of hun overtuiging willen beledigen. Dus dat zou ik nu anders doen. Maar als mijn boodschap vanuit de liefde en de genade van God, die ook scherp kan zijn, mensen aanstoot geeft, dan zij dat maar zo. Daar doe ik geen concessies aan. Verder heeft God mij geroepen om licht in de duisternis te brengen en niet de duisternis aan het licht.’
Het proces gaf je ook een brandend hart voor herstel in het lichaam van Christus, kun je daar over vertellen?
“Waar ik mij steeds meer rot over voelde, is dat er zo onvoorstelbaar veel verdeeldheid is in het lichaam van Christus. Leiders die online modder naar elkaar gooien en elkaar het licht in de ogen niet gunnen. We zeggen dat God vergeeft, maar vergeven elkaar niet. We zeggen dat we een God van liefde dienen maar hebben elkaar niet lief. De een zegt ik hoor bij Paulus, de ander bij Apollos en de ander bij Christus. Maar Christus kan niet verdeeld zijn. Misschien hebben we verschillende gaven en bedieningen, maar we hebben dezelfde Heere en God. Al doe je alles compleet anders dan ik, als je hetzelfde fundament hebt, dan ben je mijn broeder in Christus!
Je kunt elkaar afwijzen ‘omdat we vinden dat ze niet de waarheid’ spreken, maar we zijn juist geroepen om elkaar te versterken, opdat Hij de eer en de glorie krijgt. Maasbach was de eerste met wie ik herstel heb gekregen en ik proef zo’n onderlinge liefde op dit moment. Hij heeft mij bovenal nog veel goede adviezen gegeven.
Fundament
De duivel kan het lichaam niet raken als wij een eenheid zijn. Je ontneemt hem het kruit om mee te schieten. Daarom heb ik me met pijn in het hart bekeerd van kwetsende uitspraken naar broeders en zusters. Ik kan inhoudelijk nog best scherp zijn op het systeem van ‘dode religie’, maar zodra iemand een relatie met Hem heeft, gebaseerd op het fundament, Christus, Die gekruisigd, begraven en weer opgestaan – in welke kerkstroming de persoon dan ook zit’ is het mijn broeder of zuster. Samen zijn we het lichaam.
Het is ook echt mijn gebed dat we deze eenheid met z’n allen gaan pakken. Ik bid voor de leiders in Nederland. En als ze het niet pakken, dan houd ik alsnog van hen en zegen de vruchten die ze dragen voor koning Jezus.”
Lees meer over het jaar van Herstel in het nieuwe boek van Johan Toet: ‘God van Herstel’, als eerst uitgereikt aan David Maasbach. Je kan hem gratis bestellen via de website johantoet.com
