Naast een rustig riviertje op een grasveld in Ridderkerk staat een groep mensen in een cirkel bij elkaar. Sommigen zitten op een kleedje, anderen op een stoel, maar de meesten staan. Na net samen gebarbecued te hebben, is het nu tijd om samen God te prijzen. In het midden staat een klein kampvuurtje waarvan de rook, samen met de worship, opstijgt de lucht in.
Het initiatief van deze worship-dienst is van Blokhutworship. We spreken hierover met Daniël van Deutekom die hier een woord heeft gedeeld. Hij vertelt dat Blokhutworship ten tijde van de coronacrisis is ontstaan als oplossing voor het probleem dat de meeste aanbiddingsplekken destijds gesloten waren. En vervolgt: “Ik heb zelf ook een aantal openluchtdiensten mogen organiseren onder het mom van ‘Laat ons aanbidden’”.
Hij is van mening dat je met dit soort samenkomsten een toepassende kerk bent: “De eerste Christenen kwamen al samen op een publieke plek, namelijk de tempel. Ze kozen deze plek omdat hier veel mensen bereikt konden worden voor evangelisatie.” Daniel voegt hieraan toe: “Ik denk dat er naast de gezamenlijke zondagse samenkomsten in de kerk meer samenkomsten in de buitenlucht mogen worden georganiseerd. Het zou heel mooi zijn als elke kerk op zijn minst eens in het kwartaal een openluchtdienst houdt.” Enthousiast spoort hij aan: “Flink flyeren in de buurt en dan let’s go, gewoon doen!”
Gods Geest
We vragen Daniël hoe God die avond werkte en hij vertelt me over de vrijheid die iedereen ervoer: “We hadden de avond niet uitgestippeld omdat we Gods Geest alle ruimte wilden geven. Eerst was het even zoeken welke kant we op zouden gaan, maar uiteindelijk kwam alles heel mooi samen.” Daniël vertelt over een getuigenis van een vrouw: “Zij had haar collega meegenomen en die collega is genezen van haar schouder waar ze al lange tijd last van had. Na de dienst kon ze haar armen weer in de lucht steken. Toen ze vervolgens thuis kwam en het aan haar man liet zien, viel zijn mond open van verbazing.”
“De hele avond waren er wat omstanders”
“Dit was niet het enige”, vervolgt Daniël: “De hele avond waren er wat omstanders, waaronder wat jongens van een jaar of 15 die van de PKN afkomstig waren. Zij vroegen wat er gaande was en van welke kerkstroming iedereen was. Ik antwoordde hierop dat mensen van verscheidene stromingen waren samengekomen om God te ontmoeten.”
Daniël vervolgt: “Aan de hand van de bijbel vertelde ik dat God niet alleen een God van toen, maar ook van nu is. Ik daagde ze uit om tijdens gebed niet alleen te zenden, maar om ook te ontvangen. Net zoals Samuël deed toen hij zei: ‘Spreek Heer, uw dienaar luistert”’.
