Een avondje knokken met de ME of thuis op je gezicht worden geslagen door je vader. Een avondje winkels slopen of met twaalf kinderen in een flatje van 15m2 opgesloten zitten. Een avondje fietsen slopen met vrienden of verrot gescholden worden door je toch al jarenlang depressieve moeder?
Tekst: Albert van der Heide
Het zijn drie voorbeelden van keuzes die de meeste mensen die dit lezen niet hoeven te maken. En het is maar een greep uit de verhalen achter de mensen voor wie de maat vol is en die rellend en rebellerend doorslaan op de straten.
Al weken geleden hoorde ik jongerenwerkers hiervoor waarschuwen!! Deze gasten hebben geen alternatief. Elke andere optie, dan elkaar opzoeken buiten ‘s avonds, is ze al afgenomen. En dan nu ook nog die laatste vluchthaven, die laatste veiligheid. En thuis zijn is een alternatief dat erger is dan een waterkanon op je te krijgen. Dus gaan ze de strijd aan, net als elke puber. En dus heb je vaderschap nodig, net als elke puber.
Nederland is mijn vaderland. Een prachtig woord, maar als ik de reacties van de leiders van dit land leest, lees ik vaderloze opmerkingen: ‘asociaal tuig, idioten, beesten, nauwelijks mensen’. Dat zijn de woorden die onze leiders gebruiken. Geen termen die een vader gebruikt. Liefdeloos, zonder inlevingsvermogen. Alsof ze zelf geen kinderen hebben.
“Het zijn termen die een ‘oudere’ broer gebruikt, die het allemaal voor elkaar heeft. om zijn afkeer uit te drukken en te laten zien hoe goed hij is.”
Het zijn termen die een ‘oudere’ broer gebruikt, die het allemaal voor elkaar heeft. Om zijn afkeer uit te drukken en te laten zien hoe goed hij is. Makkelijk ook want ze vergeten dan even dat het ‘kinderen’ uit ‘hun gezin’ in ‘hun land’ zijn, waar ze ‘zelf’ verantwoordelijkheid voor dragen door in de regering te gaan zitten. Leiderschap is de verantwoordelijkheid op je nemen om dat tot bloei te brengen waar je verantwoordelijk voor bent.
Oudste broer
Mijn vaderland, is een wezenland. Een ‘oudste broer’ land geworden. De burgervader van vroeger is burgemeester geworden. Een vaderloos land, geregeerd door meesters/leraren/broers die het goed voor elkaar hebben en anderen wel even een lesje leren. Zo lekker herkenbaar, want ze verwoorden ieders gevoel. Maar ze maken niet het verschil.
Ik schaam me echt voor mijn vaderloze vaderland. En ik hoop dat de huidige gebeurtenissen mensen wakker laat schrikken voor hoe diep het ‘gezagsrot’ in onze maatschappij is door-geëtterd. En er herstel nodig is van eer en vaderschap. De Bijbel zegt het zo: “Wee u, o land, welks koning een kind is’. (Prediker 10:16)
“Mogen ze dan zomaar rellen? Nee, absoluut niet. Geen vader zou dat toestaan. Maar elke vader zou zorgdragen voor het handhaven van regels”
Maar vaderschap, dat mag niet meer, want wordt geassocieerd met patriarchale onderdrukking. En zo wordt alles wat een maatschappij een gezonde structuur kan geven, weggedrukt. De regels komen binnen, liefde en verantwoordelijkheid verdwijnen. Terwijl liefde toch echt de enige sleutel tot een ommekeer is.
Mogen ze dan zomaar rellen? Nee, absoluut niet. Geen vader zou dat toestaan. Maar elke vader zou zorgdragen voor het handhaven van regels, maar wel in combinatie met een duidelijk perspectief en een uitweg, een alternatief in plaats van als een kind zelf uit wanhoop terug gaan schreeuwen dat het allemaal onmenselijke idioten zijn.
Dit artikel is geschreven door Albert van der Heide van I am loved.
