Een Pakistaanse christelijke vrouw zat meer dan acht jaar in de dodencel zat op basis van verzonnen beschuldigingen van godslastering. Recent vertelde ze hoe die ervaring haar hielp “sterk te worden in het geloof”.
Bij de jaarlijkse International Religious Freedom Summit in Washington hield Asia Bibi een toespraak over hoe haar ervaring in de gevangenis haar veranderde van een ‘gewone christen’ in een gepassioneerde gelovige en verdediger van het geloof.
Bibi’s beproeving begon toen islamitische veldwerkers haar ervan beschuldigden hun watervoorziening te vervuilen door uit hetzelfde waterreservoir te drinken. Volgens hen werd het daardoor “onrein”, omdat christenen als onrein worden beschouwd.
Strafrechtelijke klacht
Er ontstond een ruzie tussen Bibi en de vrouwen. De ruzie escaleerde in een strafrechtelijke klacht nadat de vrouwen haar publiekelijk beschuldigden van godslastering. Ze zou de islamitische profeet Mohammed hebben beledigd, een aanklacht die tot levenslange gevangenisstraf of tot dood door ophanging leidt.
Tijdens een politieonderzoek naar haar vermeende misdaad werd Bibi in haar huis in elkaar geslagen en gearresteerd. In 2009 werd ze ter dood veroordeeld op grond van sectie 295-C van de Pakistaanse wet m.b.t. godslastering.
Ze werd op 31 oktober 2018 vrijgesproken en kreeg op 8 mei 2019 asiel aangeboden in Canada. Dit gebeurde nadat andere landen, waaronder Engeland, hadden besloten haar geen asiel aan te bieden. Deze landen maakten zich zorgen over een mogelijke opstand onder hun fundamentalistische moslimbevolking.
Bibi week nooit af van haar verklaring dat ze onschuldig was. Vorige week sprak ze als een van de vervolgde religieuze minderheden bij de driedaagse Summit in Washington.
Publieke druk
“Voor 2009 ging het goed met mijn familie, totdat het incident plaatsvond”, vertelde Bibi op de laatste dag. Nadat ze geconfronteerd werd met de beschuldiging van godslastering, werd ze ondervraagd op een politiebureau en begon ze te “huilen”. Ze legde uit dat “publieke druk” een rol speelde bij haar aanklachten en veroordeling. Aanvankelijk zat ze vier jaar vast in een gevangenis in de buurt van haar huis.
Wet als wapen
Patrick Sookdeho van het Barnabas Fonds, een christelijke hulporganisatie en een van de belangengroepen die de Summit sponsorden, legde uit dat de Pakistaanse wet m.b.t. godslastering “werd gebruikt door degenen die niet tevreden zijn met christenen of als wapen werd gebruikt tegen een bepaalde christen” om “rekeningen te vereffenen”.
Hij noemde een voorbeeld van een winkelier die een christelijke concurrent failliet wilde laten gaan. De winkelier zou zijn concurrent alleen maar van godslastering hoeven te beschuldigen. Namelijk: “Louter de beschuldiging door een moslim voor het beledigen van Mohammed, de profeet van de islam, heeft automatisch arrestatie en een rechtsproces tot gevolg.”
Bibi’s gevangenisstraf op beschuldiging van godslastering is slechts één voorbeeld van hoe zo’n beschuldiging kan worden gebruikt tegen religieuze minderheden in Pakistan. Bibi schreef haar gevangenisstraf op beschuldiging van godslastering toe aan “spanning” tussen haar familie en “de leider van dat dorp”, waar ze destijds woonde. Ze gelooft dat de leider de aanklacht wegens godslastering tegen haar heeft bedacht.
Vogel op bezoek
Ze voelde zich “totaal gebroken” nadat ze tot een gevangenisstraf was veroordeeld. Maar al snel kreeg ze te maken met een omkeer in het lot. “Na een week van huilen en uitroepen tot de Heer, kreeg ik op een vroege ochtend een vogel op bezoek … in de buurt van hetzelfde gebied waar ik gevangen zat. Het leek alsof iemand met mij sprak.”
“Altijd op hetzelfde moment, om vier uur ‘s nachts, bezocht dezelfde vogel mij. Dat tilde me boven alle narigheid uit.”
“In het begin was ik echt verbaasd toen ik zag dat een vogel naar me keek. Ik dacht: wat is er gebeurd?” Bibi stelde toen vast dat de vogel er een bewijs van was dat een bewering van haar vader klopte. Hij zei altijd dat “God Zich soms op verschillende manieren aan iemand openbaart”.
Bibi begon tegen de vogel te praten. “Ik weet niet waarom, maar ik zei: ‘Vrede zij met jou.’ … Ik was in gesprek met een vogel.”
Zilveren randje
Zelfs toen ze de doodstraf kreeg voor valse beschuldigingen van godslastering, stelde Bibi’s ontmoeting met de vogel haar in staat een zilveren randje te zien: “Die situatie tilde me op en ik kreeg hoop. Dit ging zo drie jaar door. Altijd op hetzelfde moment, om vier uur ‘s nachts, bezocht dezelfde vogel mij. Dat tilde me boven alle narigheid uit.”
Bibi, die zichzelf typeert als een ‘gewone christen’, zei dat de ochtendbezoeken van die vogel als een teken van God “mij ertoe brachten sterk in het geloof te groeien”.
In de eerste gevangenis waar ze zat, maakte ze er een gewoonte van de vogel te voeren met kleine restjes eten en drinken. Wat ze deed “was de gewoonte aanhouden om een bakje water en wat eten te hebben voor die vogel die me echt elke dag kwam bezoeken.”
“Ze brachten me van die gevangenis waar… de vogel me bezocht, naar een andere gevangenis”, vervolgde ze. Die gevangenis was in een ander gebied. “…maar de vogel bleef me ook in die gevangenis bezoeken. Dus ik hield daar dezelfde gewoonte aan van het voeren van de vogel … en dat … gaf me moed om meer in mijn geloof te groeien. … Ik deelde mijn geloof zelfs met vogels. Dat heeft ertoe geleid dat ik sterker in het geloof ben geworden.”
“Maak je geen zorgen over je leven als je gedood wordt. Echter, sluit nooit een compromis met je geloof en wees sterk.”
Kracht en geloof
De kracht en het geloof dat ze ontving, kende ze toe aan de bezoeken van de vogel. Daarnaast verheugde Bibi zich over het advies dat ze van haar vader kreeg tijdens haar gevangenschap. “Maak je geen zorgen over je leven als je gedood wordt. Echter, sluit nooit een compromis met je geloof en wees sterk.”
Ze bedankte ook organisaties en kerken voor de zorg voor haar familie tijdens haar gevangenschap. Daarbij vertelde ze dat toen haar kinderen haar in de gevangenis bezochten, ze haar hadden verteld dat “de mensen voor mij bidden”. Hun gebeden werden verhoord, verklaarde Bibi, omdat ze uit de gevangenis was vrijgelaten als door een “wonder”.
Ze benadrukte dat haar lot niet mogelijk zou zijn geweest „zonder Gods tussenkomst”. In navolging van het advies van haar vader besloot Bibi haar opmerkingen met een dringend beroep op christelijke “kinderen, jongeren en gezinnen in Pakistan”. Ze spoorde hen aan om “te groeien in hun geloof” en “sterk te blijven in hun geloof”.
Lees hier het originele artikel.