Na haar bekering kreeg Bonicia Reijke uit Purmerend een intens verlangen om te trouwen, vertelt ze. “Ik wilde leven zoals God het heeft bedoeld: namelijk gehuwd. Ik wilde niet langer in zonde leven; ongehuwd samenwonen en gemeenschap hebben. Hoewel we al een kind samen hadden en al enige tijd samenwoonden, was ongehuwd samenwonen niet juist.”
Bonicia gaat verder. “Ik hoorde vaak van medegelovigen ‘God vergeeft het je wel’. Door enkel te spreken over Gods vergevingsgezindheid en niet Zijn toorn en oordeel worden we (christenen) te passief. Gods genade en vergeving is geen vrijbrief om te blijven zondigen. Als we ons bewust zijn hoe zonde Gods liefde en genade verdriet doen, dan moeten we bemoedigd worden om hier van af te zien en niet horen dat het ons uiteindelijk toch vergeven gaat worden. Binnen een maand na mijn bekering had Arsenio, mijn man, mij ten huwelijk gevraagd en na een jaar waren we getrouwd. Dit is inmiddels vijf jaar geleden. Vandaag vieren wij onze vijfde trouwdag! Alle eer aan God. Moge ons huwelijk een reflectie zijn van Zijn goedheid en liefde!”
Financiën
Ze moedigt koppels aan om zich niet te laten tegenhouden door financiën. “Op het onderstaande filmpje zie je hoe mijn man Arsenio en ik gratis getrouwd zijn in het stadhuis. We hadden een half jaar van te voren gepland om te trouwen dus we moesten echt knokken om het financieel mogelijk te maken. We vonden het belangrijk om te trouwen. Trouwen in de kerk was ook veel belangrijker dan in het stadshuis. Ik zie nu steeds meer koppels hun trouwdag of bruiloft afblazen vanwege corona. En ik snap het want de bruiloft is natuurlijk harstikke leuk. Maar de bruiloft is niet hetzelfde als trouwen. Trouwen is belangrijker dan het feest.”
“En dit zeg ik vooral tegen koppels die al ongehuwd samenwonen. Trouw! Je verheerlijkt God hiermee en dat is waar we voor leven. De omstandigheden maken het niet perfect, maar God is perfect en Hij laat alles medewerken ten goede.”
