Christian van der Weerd organiseert samen met zijn broers en vrienden weer een grote openluchtdienst in Hulshorst. Na succesvolle edities waar in het koude herfstweer meer dan honderd mensen kwamen, hopen ze nu de grootste en meest impactvolle dienst te houden: een openlucht kerstdienst op 22 december. “Ons hart brandt ervoor dat zoveel mogelijk mensen het goede nieuws gaan horen”, zegt Chris in aanloop naar het event.
De openluchtdiensten in Hulshorst begonnen in september toen het team geld wilde inzamelen voor een zieke vriend, maar inmiddels is het een dienst op zich geworden waarbij ze mogelijkheden zoeken om in deze tijd toch samen te komen. “We kijken naar wat wél mogelijk is. Zo is het gaan groeien.”
Christian is enthousiast over wat er tot nu toe is gebeurd. “Ja, het was erg bijzonder. De vorige keer ervoeren we Gods tegenwoordigheid tijdens de dienst erg sterk. Enkele dagen later kwamen er nog mensen naar ons toe die zeiden: ‘We voelden echt de Heilige Geest.’ De meesten van hen hadden dat nog nooit zo ervaren. Ondanks het slechte weer, kwamen er steeds meer dan honderd mensen.”
De komende keer zal zijn met evangelist Dylan de Bruin. Door de hele buurt komen er posters en flyers te hangen om reclame te maken voor de dienst. Ze verwachten nu twee keer zoveel mensen.
Kerstverlichting
Christian: “We gaan het weiland versieren met kerstverlichting, dus we zitten echt in de kerstsferen. Daarbij is er aanbidding en Dylan doet een overdenking en vertelt ook zijn getuigenis. Vervolgens is er weer aanbidding. Daarna sluiten we af met een hapje en een drankje, indien mogelijk, op de manier zoals de gemeente dat toestaat.”
Hij vertelt waarom hij er zo naar uit kijkt. “Ons hart gaat ernaar uit om het evangelie te brengen! We willen graag het goede nieuws brengen, in plaats van het slechte nieuws. Het goede nieuws helpt tegen angst, onzekerheid en eenzaamheid. Mensen missen dat in deze tijd!”
“Ik heb een overtuiging dat het evangelie gewoon niet is te stoppen. Ons hart brandt ervan. Ook al zijn er misschien mensen die het er niet mee eens zijn, wij willen doorgeven wat we ontvangen hebben. Alle manieren waarop dat kan, pakken we aan.”
“Natuurlijk is het vervelend voor mensen die niet naar hun sport kunnen. Dat vinden wij ook en we vertellen deze mensen dat we het naar vinden voor hen. Maar tegelijkertijd zijn we dankbaar dat we dit wel mogen doen. Dat snappen ze dan ook wel.”
