Wanneer jij op straat of op je werk iemand de vraag stelt: ‘Wat versta jij onder liefde?’ is de kans groot antwoorden te krijgen als: aardig zijn voor elkaar, geen ruzie maken, liefde is rood, liefde doet een oogje dicht.
Tekst: Bert Reinds
En oké, deze antwoorden kloppen, maar is daar alles mee gezegd? Kent liefde ook nog een andere kant waar we minder snel over praten, een confronterende, corrigerende kant?
Een klein ‘testje’:
- Is het liefde een roddelende vriend elke keer weer de ruimte geven zijn baas zwart te maken?
- Is het liefde de kwetsende woorden van je collega ongestraft aan te horen?
- Is het liefde om wanordelijk bestuur onbespreekbaar te laten binnen je werk of kerk?
- Is het liefde een oogje dicht te doen wanneer je ontdekt dat je vriend vreemdgaat?
Ingewikkeld, hè?
Ik kwam er in ieder geval achter dat mijn idee over liefde geüpdatet moest worden. Ik ervoer dat ik de neiging heb de confronterende, corrigerende kant van liefde te omzeilen. Strategisch toegepaste liefde, bang voor de confrontatie/afwijzing, ik kon geen andere conclusie trekken.
Moed
Ik wil voor het hele pakket gaan en daar heb ik moed voor nodig. Als de liefde op deze complete wijze wordt toegepast is het niet meer soft, dan is liefhebben topsport. Deze liefde heeft geen behoefte aan witte voetjes halen, maar gaat ook voor recht en durft het conflict aan te gaan. Natuurlijk wordt het dan even niet zo gezellig of nog een ‘enger’ woord: fijn. Welkom in de echte wereld.
“Dus knuffel, kus, omarm, wees aardig en indien nodig, confronteer en corrigeer.”
In mijn kast staat een boek met de titel: ‘De fijngrens voorbij’. Het hele pakket liefde is de fijngrens voorbij, die heeft ook het schuren er wel voor over. Deze liefde weet dat als ik op jouw tenen sta, ben ik wel dichtbij!
Dus knuffel, kus, omarm, wees aardig en indien nodig, confronteer en corrigeer. Want dan alleen toon je echte betrokkenheid!
Klik hier voor meer columns van Bert Reinds