Tien jaar geleden besloot Eduard Kerkdijk, beter bekend als “Ed”, een carrièreswitch te maken. Van altijd onderweg als vrachtwagenchauffeur naar eigenaar van een kaaswinkel in zijn geliefde Vriezenveen. Rond diezelfde tijd maakte Ed ook een heftig ongeluk mee. ”Het was alsof er een handgranaat in mijn hand explodeerde”.
Jarenlang werkte Ed als vrachtchauffeur en was zes dagen in de week weg van zijn vrouw en kinderen. Tijdens het rijden, reed hij regelmatig langs een leegstaand bakkerijtje en droomde hardop over het openen van zijn eigen kaaswinkel.
Geloof loslaten
En die kwam er ook. Zo’n 10 jaar geleden. Kortgeleden opende hij bovendien ook nog een broodjeszaak in het centrum van Vriezenveen. Tijdens zijn werk deelt hij regelmatig zijn getuigenis. Ooit was Ed zijn geloof echter helemaal kwijt. ”Ik ben christelijk opgevoed en geloofde het allemaal wel. Totdat ik mijn neef en tevens goede vriend verloor. Ik begreep niet waarom God dit toe zou laten en liet het geloof los.”
In vuur en vlam
Jaren later ging hij toch weer af en toe naar de kerk met zijn vrouw. ”Ik vond het er fijn en voelde me thuis”. Maar door Eds drukke banen, waarbij hij veel van huis was, miste hij de kerkdiensten steeds vaker. Totdat ze op een gegeven moment helemaal niet meer gingen. ”Het ging geleidelijk. Daardoor voelde het als iets heel natuurlijks. Nu besef ik dat dit niet zo is. Dat het satans plan is om je te verwijderen van God en van je broers en zussen”.
Het leven ging z’n gangetje en in 2014 opende Ed, samen met zijn vrouw, ‘Eds Kaashuis’. Dat jaar bezochten hij en zijn vrouw Belinda de Kerstnachtdienst van zijn oude gemeente. ”Ik liep binnen en dacht: Ik voel me hier zo thuis. Niemand keek me gek aan, terwijl ik al vele jaren niet meer geweest was. Tijdens die dienst was er een moment waarop ik vanbinnen ineens in vuur en vlam stond. Het was de eerste keer dat ik de nabijheid van God zo voelde. Op de terugweg zei ik tegen mijn vrouw: laten we weer naar de kerk gaan. En dat deden we.”
Klaphamer
Zijn leven liep na eigen zeggen op rolletjes, totdat er eind 2015 iets heftigs gebeurde. ”Het was oudjaarsmiddag. Na een drukke werkdag pakten ik en mijn kameraden een biertje en begonnen met de klaphamer. Dit is een Nieuwjaars gebruik, waarbij je met een hamer op magnesiumpoeder slaat. Hierdoor ontstaat een knal. Dit deden we al zo’n meer dan 10 jaar. We hadden het gezellig en er waren veel jongelui bij. Op een gegeven moment haalde ik het poeder op, in een bakje in mijn hand. Ook niets nieuws en in principe kan dit niet misgaan zonder ontsteker.”
Toch ging het mis. Een zware knal volgde. ”Het was alsof er een handgranaat in mijn hand explodeerde”. Het volgende dat Ed zich herinnerd is dat zijn zwager hem vasthoudt. ”Ik vroeg hem hoe het eruit zag. Hij zei: je wilt de waarheid he? Het ziet er niet goed uit.”
Zeepbel
Terwijl Eduard Kerkdijk en zijn vrienden op de ambulance wachten, gebeurt er iets wonderlijks. ”De realiteit om me heen verdween en ik zat in een soort zeepbel. Naast mij zat iemand die ik niet kon zien, maar de rust die van die Persoon uitging was bizar. Ik wist dat het Jezus was. Hij sprak tot me en zei: ‘Alles komt goed, maak je maar geen zorgen. Je moet een keuze maken over wat je werkelijk wilt’. Tot dat moment had ik nog niet voor Jezus gekozen. Ik maakte direct een keuze voor Hem”.
Het volgende moment ontwaakt Ed uit zijn visioen en wordt de ambulance ingetild. ”Ze vroegen me waar ik pijn had. Maar ik had geen pijn. Ze zeiden: ‘Dat is de adrenaline’. Ik zei: ‘Nee hoor, dat is Jezus. Die heeft gezegd dat ik niet bang hoef te zijn’.”
Ogen weggebrand
”In het ziekenhuis zei de oogarts: ‘Dit komt nooit meer goed, zijn ogen zijn weggebrand’. Ik hoorde hem en zei: ‘Hoe kan het dan dat ik je hand zag bewegen?’. Hij zei: ‘Dat kan niet!’ Een paar dagen later zag ik mijn dochter binnenkomen. Niet haar, maar wel de kleur van haar jas kon ik onderscheiden. Iedereen stond perplex. Ik gaf de glorie aan God.”
Inmiddels zijn we bijna 9 jaar verder. ”Ik kom net weer terug van de oogarts en zie nu, met contactlenzen, 150 procent. Ja, dat kan blijkbaar. ‘s Ochtends lees ik zelfs zonder contactlezen en kan ik perfect zien. Mijn ogen zijn zich nog steeds verder aan het herstellen. Dat is heel bijzonder!”
Geluk of redding
In zijn kaaswinkel heeft Eduard Kerkdijk geregeld mooie gesprekken. ”Iedereen weet natuurlijk van mijn ongeluk en velen zeggen: ‘Je hebt wel geluk gehad’. Ik zeg dan: ‘Nee hoor, dit was redding’. Zo begint een gesprek vaak. Je merkt vanzelf wel of iemand openstaat of niet. In het begin maakte ik me wel eens zorgen: wat als ik klanten verlies? Maar nu denk ik: Als dat gebeurt, geeft God wel weer nieuwe klanten. En bovendien, ik kan me gewoon niet stilhouden.”
Ed: ”Ik ben op aarde om getuigen dat Jezus Koning is. Om zoveel mogelijk mensen te raken met het goede nieuws. Ik heb wel geleerd dat je erin moet gaan staan. In je geloof. God vragen en verwachten. Geloven dat Hij voorziet in het kleine en grote. En om te leren te luisteren naar Gods stem. Ik ervaar nog regelmatig Jezus’ fysieke aanwezigheid. Dan sta ik opnieuw in vuur en vlam. Geweldig!”
Wil je meer christelijke ondernemers zoals Eduard Kerkdijk vinden? Ga naar ons businessplatform business.revive.nl