Esther Vorsterman van Oijen maakt veel bijzondere dingen mee met God. Soms is ze bereid om flink om te rijden of haar hele planning in de war te brengen, als God dat van haar vraagt. “Sinds ik Hem de controle geef over mijn dag, maak ik bijzondere dingen mee en veranderen gewone alledaagse situaties in buitengewone avonturen met Hem.” In dit artikel neemt ze ons mee in haar dagelijkse leven.
Ze heeft hier ook een boek over uitgebracht, met de titel :Koninklijk & Krachtig, draag je kroon met lef.
Een jonge vrouw die pas tot geloof gekomen is loopt een dagje met Esther mee, om te ervaren hoe zij het evangelie uitleeft. Aan het eind van de dag komt ze tot een bijzondere conclusie. Ze zegt: ‘Esther, ik dacht altijd dat jij alles durfde en zo moedig was. Maar eigenlijk zit er tussen ons maar één verschil: waar ik stop, daar ga jij één stapje verder!’
Esther: “Dat ene stapje verder durven gaan, buiten je comfortzone, want daar ontstaan vaak de bijzondere dingen die ze meemaakt. De ontmoetingen en avonturen met God op het vliegveld, in de supermarkt en op straat. “Dit zijn bemoedigende getuigenissen die eigenlijk heel klein en eenvoudig beginnen. Maar ik wil het gewoon niet missen.”
“Het is heel simpel, ik ben een paar jaar geleden mijn gebed gaan veranderen. Vroeger kon ik best egocentrisch bidden.”
Ze vertelt hierover. “Het is heel simpel, ik ben een paar jaar geleden mijn gebed gaan veranderen. Vroeger kon ik best egocentrisch bidden: ‘Zegen mij, zegen mijn familie.’ Maar toen begon ik dat gebed te veranderen. Ik begon te bidden: ‘Heer, maak mij tot een zegen! Als U iemand nodig hebt, dan ben ik beschikbaar. Zonder reserves of voorwaarden.’”
Doordeweekse dag
Dit verandert haar leven. Aan de hand van de beschrijving van een doordeweekse dag, illustreert ze deze levensstijl. “Laatst was ik onderweg naar een kunstenares die een prachtig schilderij voor mij had gemaakt, toen ik in de auto zat, bad ik: ‘Heer, wat bent U van plan vandaag, ik ben beschikbaar.’”
“Vervolgens zie ik bij een landweggetje een bordje staan met ‘verse melk’ erop, dat mijn aandacht trekt. Ik vraag Hem ‘Wat wilt U hier gaan doen?’ God spreekt dan met een stille zachte stem: ‘Ik ga je het antwoord laten zijn op een vraag die hier gesteld is.’ Als ik doorvraag wat de vraag is, blijft het verder stil ’Ik beloof Hem om daar – na mijn afspraak – naartoe te gaan.'”
Op de terugweg, zoekt Esther Vorsterman het landweggetje op en slaat hier af, uiteindelijk komt ze uit bij een klooster. Terwijl ze naar de gesloten poort in de dikke kloostermuur kijkt, ziet ze daar een jonge vrouw wachten met een mondkapje op. Esther draait haar raampje open en roept vrijmoedig of het klooster nog open gaat. De jonge vrouw zegt dat deze waarschijnlijk om een uur of twee opengaat en stelt haar de vraag: ‘Ben je speciaal voor het klooster gekomen?’ Dan antwoordt Esther ’Nee, misschien ben ik hier wel voor jou gekomen!’
De jonge vrouw kijkt haar verbaasd aan en zegt dan dat ze op het punt staat om opgehaald te worden door haar life coach met wie ze een afspraak heeft. Maar dan blijkt zij Esther te kennen via een livestream-uitzending die ze toevallig heeft gezien. Op dat moment wordt ze net opgehaald. God bevestigt Esther dat zij het is voor wie ze hier moet zijn, dus besluit ze om op haar te wachten. Als Esther opnieuw aan God vraagt op welke vraag ze een antwoord mag zijn, krijgt ze een indruk, een beeld.
“Ze ziet een vrouw op een weg wandelen, naast die weg, staat een bord doodlopende weg. De vrouw kijkt steeds achterom en weet niet hoe ze verder moet. Ze kan niet zien dat aan het eind van de weg God al een heel nieuw pad voor haar heeft gecreëerd. Ik ontvang het woord erbij dat God haar niet is vergeten, maar met een doorbraak gaat komen.’”
Gods stem
Na verloop van tijd komen beide vrouwen terug en staan ze nog even met elkaar na te praten. Esther voelt dat haar hart sneller begint te kloppen en weet dat ze erop af moet stappen en vraagt aan de dames of ze even wat met hen mag delen. Dat mag. Dan zegt ze vrijmoedig dat ze Gods stem probeert te verstaan en deelt de indruk die ze heeft gehad over de jonge vrouw. Adembenemend luisteren beide dames naar haar. Dan kijkt de jonge vrouw haar verbaasd aan en zegt ‘Weet je waar ik net vandaan kom? Van de arbo-arts, ik ben mijn baan kwijtgeraakt, dit vind ik heel erg moeilijk en daarom ben ik hier naartoe gekomen om met mijn coach te praten.’”
Esther biedt aan voor haar te bidden en beiden worden geraakt.
Klooster
Dan ziet Esther Vorsterman de deuren van het klooster opengaan en besluit om naar binnen te gaan. Bij de ingang hangt een briefje met de tekst: ’Voor vragen moet je bij de poortwachter zijn.’ ”Daar ziet ze een oudere man in de tuin werken en spreekt hem aan met de vraag of hij de poortwachter is. Hij bevestigt dit en begint een praatje te maken over het klooster. Als zij vervolgens vertelt dat ze probeert om Gods stem te verstaan en dat Hij onderweg tegen haar heeft gesproken dat ze een antwoord mag zijn op een vraag die hier gesteld is, zegt hij verwonderd: ‘Wacht, spreekt God nog steeds?’ Ik leg hem uit dat God op verschillende manieren spreekt, maar dat we er niet op letten en zijn stem vaak niet herkennen.”
“‘Zegt Hij echt de naam Johannes tegen je?’ Roept hij dan verbijsterd uit. Dat is namelijk mijn doopnaam, maar dat weet niemand, want iedereen noemt mij John.’”
Dan zegt hij: ‘Zegt God soms ook iets over mij?.’ Als Esther even stil is ontvangt ze alleen de naam ‘Johannes’. Ze vraagt of hij met die naam iets heeft. “‘Zegt Hij echt de naam Johannes tegen je?’, roept hij dan verbijsterd uit. Dat is namelijk mijn doopnaam, maar dat weet niemand, want iedereen noemt mij John.’ Dan voegt hij er vol verwondering aan toe: ‘God kent mijn naam! Hij kent mijn naam!’”
Als ze daarna ook nog een geintje maakt met de vraag of hij soms abdijbier heeft, kijkt hij haar stomverbaasd aan: ‘Zegt God dat ook?’ Als Esther zegt dat dit gewoon een geintje van haar is, vertelt hij dat hij stiekem abdijbier aan het maken is, maar dat nog niemand dit weet. God is betrokken bij elk detail van uw leven zegt Esther dan.
Jonge vrouw
Als Esther ’s avonds haar laptop opent en haar mail leest staat er een berichtje tussen van de jonge vrouw die ze heeft ontmoet bij het klooster. “Ze schrijft: ‘Ik ben nog helemaal beduusd door wat er vanmiddag is gebeurd. Ik voel me zo geliefd en gezien door God. Precies een jaar geleden wilde ik een einde maken aan mijn leven. Maar God heeft toen ingegrepen. Het ging beter met me, tot gisteren. Toen ik mijn ontslag kreeg, kwam die oude gedachte weer naar boven. Daarom heb ik ’s-ochtends een afspraak gemaakt met de life coach en zij kon alleen om deze tijd terecht. Toen stond jij daar met een Boodschap van Hoop. God bestaat echt! Hij ziet mij!”
