Gert-Jan Segers is bezorgd over de afnemende tolerantie voor opvattingen en levensstijlen van mensen die niet tot de culturele meerderheid behoren, zei hij zaterdag tijdens de Jan Terlouw Lezing in Deventer. “Diversiteit doet soms écht pijn, dat ongemak moet je overwinnen.”
Segers sprak over de rechtsstaat, die volgens hem onder druk staat. “Soms bekruipt me het ongemakkelijke gevoel dat bepaalde vormen van diversiteit alleen acceptabel zijn als ze niet te dichtbij komen. Als je er vertederend om kunt glimlachen. Het is hartstikke leuk om als toerist in eigen land een selfie te maken met een vrouw in Staphorster klederdracht, maar het land is te klein als die vrouw gaat praten en haar mening geeft. Dan moet ze onmiddellijk van gedachten worden veranderd of het zwijgen worden opgelegd. Diversiteit wordt vervelend zodra het iets van je vraagt en hinderlijk afwijkt van wat jij normaal vindt.”
“Mag een homostel nog ongehinderd hand in hand lopen, een moslim nog ritueel slachten en een reformatorische school nog van ouders vragen in te stemmen met de beginselen waarin de overtuiging staat dat het huwelijk de verbintenis is tussen één man en één vrouw?”
Rechtsstaat
In een goed functionerende rechtsstaat, hebben minderheden evenveel rechten als ‘meerderheden’. “Mag een homostel nog ongehinderd hand in hand lopen, een moslim nog ritueel slachten en een reformatorische school nog van ouders vragen in te stemmen met de beginselen waarin de overtuiging staat dat het huwelijk de verbintenis is tussen één man en één vrouw?” Het antwoord moet volgens Segers hierop já zijn. “In een échte democratische rechtsstaat is – zolang iedereen zich aan de wet houdt – geen ruimte voor een hiërarchie van minderheden en opvattingen.”
Hij haalde in zijn betoog ook minister Slob aan, die recentelijk in een mediastorm terecht kwam toen hij aangaf dat scholen volgens artikel 23 van de grondwet wél van ouders mogen vragen om een overtuiging over het huwelijk te ondertekenen. Volgens Segers schetste Slob niet zijn mening, maar slechts “een juridisch feit en een maatschappelijke praktijk”.
“De storm van keiharde, primaire en op de man gespeelde reacties duurde ongeveer anderhalve dag, en ging pas liggen nadat mensen het gevoel hadden dat de minister excuses had gemaakt.”
Segers: “Het resultaat van die woorden was een soort rode waas bij duizenden mensen. De storm van keiharde, primaire en op de man gespeelde reacties duurde ongeveer anderhalve dag, en ging pas liggen nadat mensen het gevoel hadden dat de minister excuses had gemaakt.”
Sergers erkent dat het erkennen van minderheden soms pijnlijk kan zijn. Dat ervaart hij ook als PVV-er Joram van Klaveren zich bekeert tot de islam. “Maar tolerantie is het verdragen van het bijna onverdraaglijke. Er is geen alternatief, als we echt vreedzaam willen blijven samenleven.”