Gisteren genoot ik. Gisteren was het zaterdag. Het was een รฉchte zaterdag. Zoโn dag dat niks moet en alles mag. Dat het niet uitmaakt of je het direct of een uurtje later doet. Misschien ken je het wel? Toch zijn het vaak โ dat is mijn ervaring โ de dagen die de meeste voldoening geven. Het zijn die dagen, dat je zelfs nog veel gedaan krijgt. Alleen het tempo ligt lager, denk ik.
Gisteren werkten we in de tuin, klusten we in en rondom het huis en ruimden we op. Verzamelde rommel ging naar het gemeentelijk afvalbrengstation. Het was een prachtige dag. De dag begon ook goed: Liz, onze jongste dochter van twaalf wilde gaan hardlopen. Ik vroeg of ik mee mocht en dat mocht. Zo renden we in de ochtend door de stad, het park en de natuur.
Ik geniet er altijd van om iets met onze kinderen te doen. Soms is het iets actiefs, soms een concert en soms combineren we dingen. Het zijn van die momenten, dat je op elkaar gericht bent en van elkaar geniet. Zo was het gisteren ook. De gesprekjes tijdens het hardlopen waren mooi. Nu denk je misschien: Hardlopen en praten? Samen? Ja, dat kan. Kun je niet praten, dan loop je waarschijnlijk te snelโฆ
Genieten dus. Dat deden we, dat deed ik. De hele dag. Het was een prachtige dag. Inmiddels weet ik ook, dat God wil dat ik geniet. Klinkt het je vreemd in de oren? God wil ook dat jij geniet. Genieten is iets Bijbels. Je kunt het lezen in het onderwijs van Paulus. Hij schrijft het volgende aan zijn leerling Timotheรผs โ 1 Timotheรผs 6:17b-18 HSV:
โโฆ ๐ฅ๐ฆ ๐ญ๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฏ๐ฅ๐ฆ ๐๐ฐ๐ฅ, ๐๐ช๐ฆ ๐ฐ๐ฏ๐ด ๐ข๐ญ๐ญ๐ฆ ๐ฅ๐ช๐ฏ๐จ๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ฏ ๐ณ๐ช๐ซ๐ฌ๐ฆ ๐ฎ๐ข๐ต๐ฆ ๐ท๐ฆ๐ณ๐ด๐ค๐ฉ๐ข๐ง๐ต ๐ฐ๐ฎ ๐ฆ๐ณ๐ท๐ข๐ฏ ๐ต๐ฆ ๐จ๐ฆ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต๐ฆ๐ฏ; ๐ฐ๐ฐ๐ฌ ๐ฐ๐ฎ ๐จ๐ฐ๐ฆ๐ฅ ๐ต๐ฆ ๐ฅ๐ฐ๐ฆ๐ฏ, ๐ณ๐ช๐ซ๐ฌ ๐ต๐ฆ ๐ป๐ช๐ซ๐ฏ ๐ช๐ฏ ๐จ๐ฐ๐ฆ๐ฅ๐ฆ ๐ธ๐ฆ๐ณ๐ฌ๐ฆ๐ฏ, ๐ท๐ณ๐ช๐ซ๐จ๐ฆ๐ท๐ช๐จ ๐ต๐ฆ ๐ป๐ช๐ซ๐ฏ ๐ฆ๐ฏ ๐ฃ๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ช๐ฅ ๐ฐ๐ฎ ๐ด๐ข๐ฎ๐ฆ๐ฏ ๐ต๐ฆ ๐ฅ๐ฆ๐ญ๐ฆ๐ฏ.โ
Zie je? God geeft om te genieten. God geeft om goede dingen mee te doen. God geeft om uit te delen. Ken jij dat? Of vind je genieten nog moeilijk? Dan geloof ik dat God jou wil leren te genieten. Zo genoot ik van de gesprekjes met Liz. En ja, daarvan wil ik iets mee doen. Ik wil het met je delen en ik hoop dat het tot zegen is.
Duinen
Eรฉn van de gesprekjes tussen Liz en mij voerde ons terug naar #Texel. Zoals je misschien wel weet, gaan wij iedere voorjaarsvakantie naar Texel. Het is inmiddels een mooie traditie geworden in ons gezin. Het is iets, wat we niet graag missen. Ook dit jaar waren we op Texel. Op een dag gingen Liz, Noor en ik hardlopen. Toen ook? Ja, toen ook. Maar echt niet dagelijks!
Liz vertelde mij dat ze genoot van het hardlopen door de duinen. Omhoog en omlaag. Wetende dat achter de duinen het strand ligt. Af en toe, op een top van een duin zie je het strand en de zee. Loop je naar beneden en bevind je je tussen twee duinen, dan zie je het strand niet, maar je weet dat het strand en de zee dรกรกrachter liggen. Je weet het, maar ziet het niet.
Zo is het ook in ons leven met God. Je gaat omhoog en omlaag. Je hebt steile klimmen en soepele afdalingen. Af en toe zie je God helder voor je. Maar soms, soms zie je alleen duinen. Duinen die als obstakels voor je opdoemen. Soms lijken ze onneembaar. En zeker als je door het mulle zand loopt, dan zijn het ook lastig te nemen hindernissen.
Toch weet je: Daarachter liggen het strand en de zee. Die zijn er gewoon. Zo is het ook met God. Je weet het: Hij is er gewoon. Ook al zie je Hem niet en ben je gefocust op de barriรจres en bergen in je leven. God wil dat je weet: Ik ben hier. Ik zie jou. Ook al zie jij God niet altijd. God ziet jou wel. Zijn ogen zijn op jou gericht. Hij wil niet anders โ 2 Kronieken 16:9a NBG51:
โ๐๐ข๐ฏ๐ต ๐ฅ๐ฆ๐ด ๐๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ฏ ๐ฐ๐จ๐ฆ๐ฏ ๐จ๐ข๐ข๐ฏ ๐ฐ๐ท๐ฆ๐ณ ๐ฅ๐ฆ ๐จ๐ฆ๐ฉ๐ฆ๐ญ๐ฆ ๐ข๐ข๐ณ๐ฅ๐ฆ, ๐ฐ๐ฎ ๐ฌ๐ณ๐ข๐ค๐ฉ๐ต๐ช๐จ ๐ฃ๐ช๐ซ ๐ต๐ฆ ๐ด๐ต๐ข๐ข๐ฏ ๐ฉ๐ฆ๐ฏ, ๐ธ๐ช๐ฆ๐ณ ๐ฉ๐ข๐ณ๐ต ๐ท๐ฐ๐ญ๐ฌ๐ฐ๐ฎ๐ฆ๐ฏ ๐ฏ๐ข๐ข๐ณ ๐๐ฆ๐ฎ ๐ถ๐ช๐ต๐จ๐ข๐ข๐ต. โฆโ
Noor, Liz en ik liepen door de duinen. Liz was sneller dan ons en liep vooruit. Omhoog. Omlaag. Weer omhoog en weer omlaag. Af en toe zagen we de zee. Soms was het maar een klein stukje. Nu je dit leest, herken je het misschien wel. Je leven gaat op en neer. Heb je de ene hindernis overwonnen, dan dient het volgende obstakel zich alweer aan. Ik geloof dat God dan tegen je wil zeggen: โ๐๐ฌ ๐ป๐ฐ๐ฆ๐ฌ ๐ฐ๐ฑ ๐ฅ๐ฆ ๐ฉ๐ฆ๐ญ๐ฆ ๐ข๐ข๐ณ๐ฅ๐ฆ ๐ฏ๐ข๐ข๐ณ ๐ฎ๐ฆ๐ฏ๐ด๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ช๐ฆ ๐๐ช๐ซ ๐ฎ๐ฆ๐ต ๐ฉ๐ข๐ณ๐ต ๐ฆ๐ฏ ๐ป๐ช๐ฆ๐ญ ๐ธ๐ช๐ญ๐ญ๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ช๐ฆ๐ฏ๐ฆ๐ฏ. ๐๐ฌ ๐ป๐ข๐ญ ๐ป๐ฆ ๐ฉ๐ฆ๐ญ๐ฑ๐ฆ๐ฏ. ๐๐ฌ ๐ป๐ช๐ฆ ๐ป๐ฆ ๐ฆ๐ฏ ๐ป๐ข๐ญ ๐ป๐ฆ ๐ฌ๐ณ๐ข๐ค๐ฉ๐ต๐ช๐จ ๐ฃ๐ช๐ซ๐ด๐ต๐ข๐ข๐ฏ.โ
God wil je helpen iedere hindernis te overwinnen. In Psalm 84, dit is een pelgrimslied, een lied van gelovigen die onderweg zijn, staat dit โ Psalmen 84:7-8 HTB:
โ๐๐ข๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ฆ๐ณ ๐ป๐ช๐ซ ๐ช๐ฏ ๐ฉ๐ถ๐ฏ ๐ญ๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ฐ๐ฏ๐ฌ๐ฆ๐ณ ๐ฅ๐ข๐ญ ๐จ๐ข๐ข๐ฏ, ๐ฐ๐ฏ๐ต๐ด๐ฑ๐ณ๐ช๐ฏ๐จ๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ข๐ข๐ณ ๐ฐ๐ฑ๐ฆ๐ฆ๐ฏ๐ด ๐ข๐ญ๐ญ๐ฆ๐ฎ๐ขa๐ญ ๐ฃ๐ณ๐ฐ๐ฏ๐ฏ๐ฆ๐ฏ. ๐๐ณ๐ฐ๐ฃ๐ญ๐ฆ๐ฎ๐ฆ๐ฏ ๐ท๐ฆ๐ณ๐ข๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ฏ ๐ป๐ฆ๐จ๐ฆ๐ฏ๐ช๐ฏ๐จ๐ฆ๐ฏ. ๐ก๐ช๐ซ ๐ญ๐ฆ๐ท๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ถ๐ธ ๐ฌ๐ณ๐ข๐ค๐ฉ๐ต ๐ฆ๐ฏ ๐ธ๐ฐ๐ณ๐ฅ๐ฆ๐ฏ ๐ข๐ญ๐ต๐ช๐ซ๐ฅ ๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ ๐ฃ๐ฆ๐ด๐ค๐ฉ๐ฆ๐ณ๐ฎ๐ฅ. ๐ก๐ช๐ซ ๐ฐ๐ฏ๐ต๐ฎ๐ฐ๐ฆ๐ต๐ฆ๐ฏ ๐๐ฐ๐ฅ ๐ช๐ฏ ๐๐ช๐ฐ๐ฏ, ๐ธ๐ข๐ข๐ณ ๐๐ช๐ซ ๐ธ๐ฐ๐ฐ๐ฏ๐ต.โ
In mijn oude Bijbel staat dat deze mensen van kracht tot kracht voort aan. God geeft kracht voor iedere duin, voor iedere hindernis en voor ieder obstakel. Als ze door moeilijkheden gaan, dan maken zij God tot hun Bron. Maak jij God tot je Bron, als je door zoโn periode heen gaat? Ben jij gefocust op de duinen of weet jij dat daarachter het strand en de zee ligt?
Berg
Nu denk je misschien: Jij hebt makkelijk praten. Jouw leven is eenvoudig. Als je eens wist, wat ik meemaakโฆ Als je wist, wat ik doormaak! En ja, dat weet ik niet. God weet het wel. Hij ziet het. Hij ziet jou. In de duinen. In het donkere dal.
Ik ken beide. Ik weet wat het is om te ploeteren in de duinen en met pijn en moeite het strand en de zee te zien. Ik weet wat het is om op de problemen gefocust te zijn in plaats van God tot mijn Bron te maken. En echt, het is zoveel mooier om over de duinen heen te kijken.
Maar er is nog een manier. Een manier om met problemen om te gaan. Het is de manier, die de Here Jezus ons leert โ Marcus 11:23 HTB:
โ๐๐ฌ ๐ท๐ฆ๐ณ๐ป๐ฆ๐ฌ๐ฆ๐ณ ๐ซ๐ถ๐ญ๐ญ๐ช๐ฆ: ๐ข๐ญ๐ด ๐ซ๐ฆ ๐จ๐ฆ๐ญ๐ฐ๐ฐ๐ง๐ต ๐ฆ๐ฏ ๐ซ๐ฆ ๐ต๐ฆ๐จ๐ฆ๐ฏ ๐ฅ๐ฆ๐ป๐ฆ ๐ฃ๐ฆ๐ณ๐จ ๐ป๐ฐ๐ถ ๐ป๐ฆ๐จ๐จ๐ฆ๐ฏ: โ๐๐ข ๐ฉ๐ช๐ฆ๐ณ ๐ท๐ข๐ฏ๐ฅ๐ข๐ข๐ฏ ๐ฆ๐ฏ ๐ท๐ข๐ญ ๐ช๐ฏ ๐ฅ๐ฆ ๐ป๐ฆ๐ฆ,โ ๐ฅ๐ข๐ฏ ๐จ๐ฆ๐ฃ๐ฆ๐ถ๐ณ๐ต ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ข๐ฃ๐ด๐ฐ๐ญ๐ถ๐ถ๐ต! ๐๐ข๐ข๐ณ ๐ฅ๐ฆ๐ฏ๐ฌ ๐ฆ๐ณ๐ข๐ข๐ฏ: ๐ฅ๐ข๐ต ๐ฌ๐ข๐ฏ ๐ข๐ญ๐ญ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ข๐ญ๐ด ๐ซ๐ฆ ๐จ๐ฆ๐ญ๐ฐ๐ฐ๐ง๐ต ๐ฅ๐ข๐ต ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ป๐ข๐ญ ๐จ๐ข๐ข๐ฏ ๐ป๐ฐ๐ข๐ญ๐ด ๐ซ๐ช๐ซ ๐ป๐ฆ๐จ๐ต ๐ฆ๐ฏ ๐ฆ๐ณ ๐จ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ด๐ฑ๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ท๐ข๐ฏ ๐ต๐ธ๐ช๐ซ๐ง๐ฆ๐ญ ๐ช๐ฏ ๐ซ๐ฆ ๐ฉ๐ข๐ณ๐ต ๐ช๐ด.โ
Kun jij je het voorstellen? Dat je tegen de obstakels in je leven zegt: โ๐๐ข ๐ฐ๐ฑ๐ป๐ช๐ซ ๐ช๐ฏ ๐๐ฆ๐ป๐ถ๐ดโ ๐๐ข๐ข๐ฎ?โ Ik geloof dat dit het is, dat de Here Jezus bedoelt. Dit is handelen in geloof. Als de berg tussen jou en God staat, ontneemt deze jouw zicht op Hem. Op het moment dat je handelt in geloof, wordt je zicht op God direct hersteld.
Dus wat je weg ook is en welke manier je ook kiest, ik geloof dat God je ziet, dat God je kracht geeft en jouw zicht op Hem wil herstellen. Aan het einde van onze tocht door de duinen, kwamen we op het strand aan. We liepen naar de zee. Daar zag ik dat Noor in alle rust genoot van het uitzicht en in gedachten verzonken was. En Liz? Liz genoot van de ruimte en oefende radslagen op het strand.
Zoals de pelgrims uit Psalm 84 bij God kwamen, zo mogen ook wij bij God komen. Hij verwelkomt ons en accepteert ons, zoals we zijn. Sterker nog: Hij geniet van ons. Hij geniet als wij genieten. Hij geniet van Noor, die in gedachten verzonken is. Hij geniet van Liz, die radslagen maakt op het strand. Hij geniet van mij, die geniet van mijn moment met de meiden. En zo, geniet Hij ook van jou.
Zegen!
Tim Meijer
Tim is man, vader, ondernemer, schrijver en spreker. Tim (1982) is getrouwd met Harmanna en vader van vier kinderen. Hij geeft samen met twee partners leiding aan drie bedrijven. Wekelijks deelt hij zijn gedachten en doet daarbij de Bijbel open. Op dit moment schrijft hij aan zijn eerste boek.
