De meesten van ons vinden dat liegen niet mag. Maar hoe zit het met een leugentje om bestwil? De waarheid kan zo hard zijn, dat je iemand kwetst als je eerlijk bent. Daarom verzinnen we soms halve waarheden. We vertellen niet alles of geven er een draai aan, omdat we de ander geen pijn willen doen of niet brutaal willen overkomen. Hoe mooi is het dan, dat je kinderen hebt die gewoon zeggen wat ze vinden?
Ik ging eens met mijn twee jongens naar het voetbalstadion. Ik had van iemand kaarten gekregen en nodigde die persoon ook uit om met ons mee te gaan. Mijn oudste zoon is een echte voetbalfanaat. Hem kun je geen groter plezier doen dan naar een wedstrijd te gaan. Mijn jongste vindt het wel leuk, maar halverwege de wedstrijd heeft hij het meestal wel gezien.
“´Zo, jij vindt het vast erg gaaf om met je vader naar het stadion te gaan,´zei hij enthousiast. Het was even stil. Mijn zoon keek op en antwoordde: ´Nou nee, eigenlijk niet.'”
Eerlijk antwoord
Zo kwam het dat we met z’n vieren naar het stadion liepen. Mijn jongste zoon liep naast me. Op een gegeven moment sprak de man die ons de kaarten had gegeven hem aan. ‘Zo, jij vindt het vast erg gaaf om met je vader naar het stadion te gaan’, zei hij enthousiast. Het was even stil. Mijn zoon keek op en antwoordde:´Nou nee, eigenlijk niet.´ Gelukkig pakte de man het goed op en complimenteerde hij mijn zoon met zijn eerlijke antwoord.
Ikzelf kon ik wel door de grond zakken! Tegelijkertijd drong het tot me door hoe gezond het is dat mijn zoon gewoon zei wat hij ervan vond, zonder druk van buitenaf. Het is zo belangrijk om eerlijk te zijn, hoe moeilijk het soms ook is. Ik denk dat we hierbij nog veel kunnen leren van de eerlijkheid van kinderen.”Laat jullie ja ja zijn, en jullie nee nee; wat je daaraan toevoegt komt voort uit het kwaad.” Matteüs 5:37. Bovenstaande overdenking komt uit mijn dagboek ‘Sterker’: https://www.goandtell.nl/boek