Alex en Corien schrokken erg toen ze te horen kregen dat hun pasgeboren zoontje Donné een ernstige vorm van epilepsie bleek te hebben. In gebed brachten ze hun zoon voor God en ook vroegen ze anderen te bidden. God sprak en er gebeurde iets bijzonders. Alex vertelt het getuigenis over zijn zoon bij Xpedition Glory. Lees hier over hoe wat bij mensen onmogelijk is, mogelijk is bij God.
“Voordat we onze zoon Donné (door God gegeven) kregen, hadden we een doodgeboren kindje. Toen mijn vrouw drie maanden zwanger was van Donné, begon ze te vloeien. Ze stond bovenaan de trap en zei: ‘Heer, als U dit kind redt, dan ga ik het teruggeven aan U’.
Het was een hele moeilijke zwangerschap met veel controle. Toen de bevalling ingeleid moest worden zodat het kindje geboren kon worden, bleef het uit. Heel kort na geboorte had onze zoon wat zuurstofgebrek. Mijn vrouw zei daarna altijd: ‘Hij kijkt me niet aan’.
Zij merkte al dat er iets was. Na vijf maanden merkten wij dat als hij in zijn wiegje lag, hij krampachtige bewegingen met zijn armpjes maakte. Wij wisten niet wat het was. Toen zijn we naar de arts gegaan en die wist het wel. Op de dag dat we bij hem waren, zijn we gelijk naar het Radbout ziekenhuis gestuurd”, vertelt Alex.
Epilepsie
“Daar is hij opgenomen en heeft hij hele zware medicatie gehad. Ze noemden wat hij had een vorm van epilepsie. De toekomstverwachting die de professor uitsprak, was dat we ons moesten voorbereiden op lichamelijke en geestelijke handicap. Dat was een hele zware tijd.
We hebben veel gebeden. Ook is er in onze gemeente met olie gezalfd. Meerdere keren is er met hem en voor ons gebeden. Hij was een jaar en vijf dagen oud, toen hij als dood in mijn armen lag, helemaal onder de medicatie.
Toen riepen we naar God. We zaten samen voor de openhaard en huilden samen naar God: ‘Heer, heeft U dit zo bedoeld, dat wij zo het leven verder moeten met deze zoon, Donné, door God gegeven?’”
Groot wonder
“Toen kreeg ik in mijn hart het gevoel dat God zei: ‘Stop met die medicatie’. Ik heb dezelfde avond het ziekenhuis gebeld. De professor was er niet, hij belde later terug. Ik legde uit: ‘Jezus Christus geneest vandaag de dag nog mensen. Wij geloven dat Donné bovennatuurlijk kan genezen. Maar wat ik van u vraag: mag hij wat minder medicatie?
Het duurde een half jaar voordat dat afgebouwd werd, maar het grote wonder was dat die dag na die uitspraak in geloof naar God en naar die professor toe, Donné nooit een aanval meer heeft gehad. Hij begon mijn vrouw en mij aan te kijken.”
Dankbaar
“We hebben hem naar het speciaal kleuteronderwijs gedaan, want hij heeft heel veel prikkels gehad in dat half jaar. Mijn vrouw zit in het onderwijs en heeft ervoor geknokt om hem in het basisonderwijs te krijgen. We hebben goeie begeleiding gehad.
Hij is naar het voortgezet onderwijs gegaan en is begonnen op het laagste niveau. In drie jaar tijd heeft hij zich opgeworpen tot het MBO en heeft dat afgerond. We zijn God zo dankbaar.”
Uiteindelijk hadden Alex en Corien een eindgesprek met de professor. Wil je weten hoe dat ging en hoe de professor reageerde? Bekijk het in de video hieronder: