Misschien heb je het vorige week ook gezien? Dat filmpje over Lionel Messi die uit een restaurant komt lopen. Honderden fans hebben er lucht van gekregen en staan hem joelend en duwend buiten op te wachten. Ze zingen en roepen zijn naam. En iedereen houdt zijn mobieltje hoog in de lucht. In de hoop een foto of filmpje te scoren.
Tekst: Renate de Jong
Met een beetje verbeelding zou het zo een scène uit een film over Jezus kunnen zijn. Jezus was razendpopulair vanwege de opstanding van Lazarus, maar omdat de Farizeeërs Jezus wilden doden, had hij zich teruggetrokken aan de rand van de woestijn.
Intussen liep de stad vol met mensen uit het hele land vanwege het komende Pesachfeest.mOp elke vijgen- of olijfboom hing een opsporingsbevel. GEZOCHT: JEZUS CHRISTUS – BEVEL: meldingsplicht als je weet waar Hij is.
Dus werd er druk gespeculeerd: Zou Jezus wel of niet naar Jeruzalem komen? En dan opeens roept er iemand: Jezus komt eraan!
Gelovigen hollen de poort door, trekken takken van de palmbomen en gaan hem tegemoet. Onderweg vertellen ze iedereen dat Jezus Lazarus weer levend had gemaakt. De nieuwsgierigheid naar zo’n bijzondere man zorgt voor grote drommen juichende mensen. Het blijft een boeiend verhaal. Als je vroeger net als ik elk jaar weer een mooie kleurplaat ervan mocht kleuren, kun je het bijna voor je zien.
In de kerk op de camping bofte ik nog meer, want daar hadden ze zo’n mooi groen vilten bord, waar tijdens het verhaal één voor éen de plaatjes op werden geplakt. Jezus op het ezeltje, mensen met takken, mantels op de grond. Ja, als kind vond ik de zondag voor Pasen echt geweldig.
Later werd ik een paardenmeisje en de verhalen uit de bijbel konden me niet meer zo boeien.
Jezus mocht van mij Jeruzalem binnenrijden wat hij wilde, ik galoppeerde liever de wijde wereld in.
Gelukkig vond ik Jezus terug. Of eigenlijk Hij mij. En ik besefte dat ik Hem kon vertrouwen.
Intocht
Een paar jaar geleden las ik rond Prinsjesdag weer eens het verhaal van de intocht in Jeruzalem.
De dag ervoor waren de paardentrainingen op het Scheveningse strand geweest. Met applaudiserend publiek, gillende kinderen, openklappende paraplu’s, muziek, vlaggen, rookbommen en knallen.
Terwijl ik midden in Lucas 19:29-38 zit, besef ik me opeens: als getrainde paarden al moeten oefenen, hoe zit het dan met ezels?
Wat blijkt: ezels trainen is nog lastiger. Ze denken veel meer voor zichzelf. Ze zijn erg slim en hebben een groot gevoel van zelfbescherming. Een ezel weigert onbekende of onplezierige dingen door simpelweg geen stap meer te verzetten. Hij zal iets pas doen als hij weet dat het veilig is voor hem is. Je moet vrienden met hem worden, zijn vertrouwen winnen. Het kost veel tijd, liefde en geduld om dingen voor te doen en te oefenen.
Jezus heeft niet uren met zijn ezel getraind, sterker nog, er had nog nooit iemand op het dier gezeten. En hop, kleedje erover en rijden maar! Grappig detail: soms zijn onbereden ezels als ze geleid worden nog wel te berijden, maar een ezelshengst is praktisch onberijdbaar. Zacheria 9:9 Juich, Sion, Jeruzalem, schreeuw het uit van vreugde! Je koning is in aantocht, bekleed met gerechtigheid en zege. Nederig komt hij aanrijden op een ezel, op een hengstveulen, het jong van een ezelin.
Noem het een wonder of niet, het is behoorlijk bizar wat er die dag is gebeurd.
Schreeuwende mensen met zwaaiende takken aan alle kanten. En takken en jassen op de weg om overheen te stappen?
Gelukkig voor de kleurplaatmakers hoeven ze niet terug naar de tekentafel. Er was geen koppige ezel met duwende en trekkende discipelen, het beestje heeft dapper Jezus de stad binnengedragen.
Ik kan me zo voorstellen dat in die grote ezelsoren een stem zachtjes fluisterde: “vooruit maar, het is OK”.
Want Jezus is te vertrouwen. Hij kwam naar Jeruzalem om tot Zijn doel te komen. En er moest een ezel van stal gehaald worden om Hem daar te brengen.
Vastgebonden
Misschien sta je nog net als dat ezeltje vastgebonden en ben je nog nooit met Hem op stap geweest.
Jezus wil je losmaken, je gebruiken. Je mag met alles wat je hebt en bent Hem volgen.
Of misschien ben je ergens blijven stilstaan. Zijn er obstakels die je hebben laten stoppen. Die je tegenhouden, die je eng vindt. Of volg je Jezus op jouw voorwaarden? Tot hier en niet verder, ik vind het wel prima zo.
Als je deze week nadenkt over Pasen, vraag jezelf dan eens af:
Mag Jezus mij uit mijn comfortabele stal halen? Uit mijn vertrouwde leventje? Uit mijn christelijke bubbel? Om Hem te helpen de wereld te redden. Ook al is de weg niet fijn, moelijk of onbekend.
Durven we wat wij vinden, willen, voelen, los te laten en te luisteren naar wat Hij zegt, waar Hij ons naar toe wil leiden?
Ben ik bereid om Hem volledig te vertrouwen? Moet ik me bekeren van koppigheid, trots, gemakzucht, eigenwijsheid, angst, enzovoort?
De Koning komt eraan!
—–
Renate is getrouwd met Ivor. Samen hebben ze Revivor (www.revivor.nl) opgericht. Om christenen en niet christenen met muziek en onderwijs uit te dagen 100% voor Jezus te gaan.