Wim Hoddenbagh reist met Presence al bijna twee jaar het land door om gebed en aanbidding te organiseren in de openlucht. Daar ziet hij God heel krachtig werken. “We maken mee dat als de aanbidding begint, dat mensen van buitenaf op hun knieën vallen en hun zonden beginnen te belijden”, vertelt Hoddenbagh voor de camera van revive.nl. Hij vertelt hoe de avonden tot stand komt en wat zijn persoonlijke droom is voor Nederland.
Wim: “Voorafgaand aan deze avonden bidden we dat God ons op de juiste plek brengt. Maar als God ons er eenmaal heeft gewezen, dan ga ik naar die plek en maak ik een gebedswandeling door het centrum. Ik bezoek de mensen, leg contact met voorgangers en vraag mensen om ervoor te bidden. Als we hier staan, is dat het einde van een lange rit. Maar voor de mensen die hier staan, is dit het begin.”
Wim vertelt dat hij de helft van zijn (werk)week bezig is met het organiseren van Presence, en de andere helft tijd doorbrengt met politici en mensen die gebed nodig hebben.
“Mijn diepste hoop is dat we ons als kerk gaan heiligen, zodat God ons gaat gebruiken en dat we beschikbaar zijn.”
Hij deelt wat zijn droom is voor Nederland. “Wat we doen is niet geregisseerd. We oefenen niet eens, maar zingen gewoon rondom de piano. Ik hoop dat we de eenvoud gaan omhelzen! Maar ook dat we de glorie van God omhelzen en het geloof dat als God verschijnt, alles mogelijk is. Mijn diepste hoop is dat we ons als kerk gaan heiligen, zodat God ons gaat gebruiken en dat we beschikbaar zijn.”
Hoogtepunt
Hoddenbagh deelt nog wat voor hem persoonlijk bijzondere hoogtepunten zijn. “We nodigen altijd evangelisten uit om mee te gaan en dat neemt steeds meer toe. Daar komen er ook velen tot geloof. Toch wil ik dat niet teveel delen, omdat we niet willen overschatten of onderschatten wat God heeft gedaan.
Maar er zijn momenten geweest dat we begonnen te zingen en dat mensen uit zichzelf naar hen toe kwamen en hun zonden gingen belijden en om Jezus gingen vragen. Dat gebeurt wanneer de aanwezigheid van God komt. Mensen gaan dan op hun knieën. Het is mijn wens voor Nederland.”
Bekijk hier het gesprek: