Israëlische Iran-experts in zijn ervan overtuigd dat Iran de recente terreurgolf die Israël teisterde gedurende Pesach, heeft georkestreerd. Dezelfde experts waarschuwen dat deze en andere terreurgolven bedoeld zijn als testen van de Quds Brigade van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRG) in Iran.
Tekst: Yochanan Visser
Het uiteindelijke doel van al deze acties is om te zien wat de zwakke plekken zijn in Israëls verdedigingsstrategie. Dit in het licht van toekomstige aanvallen tegen de Joodse staat. De vraag is nu wat Israël kan doen om het naderende onheil af te wenden. Dat onheil wordt steeds openlijker besproken in de Israëlische media en gaat over de meervoudige frontenoorlog van Iran tegen Israël.
De rol van de Quds Brigade
Zoals Christenen voor Israël eerder deze week rapporteerde, was Ismail Ghani, de commandant van de Quds Brigade, in Damascus voorafgaand aan de Pesach terreur. Ghani besloot blijkbaar om de Palestijnse terreurbewegingen Hamas en Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) te mobiliseren tegen Israël. Dit gebeurde nadat de Israëlische luchtmacht (IAF) in ruim een week tijd vier aanvallen op aan Iran gerelateerde doelen in Syrië uitvoerde. Deze aanvallen zijn steeds weer bedoeld om de Iraanse militaire opbouw in Syrië te frustreren.
Iran reageerde aanvankelijk op de IAF aanvallen met het sturen van een onbemand vliegtuig (UAV) dat door het Israëlische leger (IDF) boven de Golan Hoogvlakte uit de lucht werd geschoten. De leiders van PIJ, Hamas en Hezbollah kwamen daarna in de week voor Pesach en tijdens het feest, bijeen voor geplande besprekingen. Deze besprekingen vonden eerst in Damascus en daarna in Libanon plaats.
Gecoördineerde poging
Uit het verloop van de terreuracties tijdens Pesach werd duidelijk dat er sprake was van een gecoördineerde en bewuste poging om de Israëlische reacties te testen. Hetzelfde gebeurde vorig jaar augustus, toen de PIJ in Gaza salvo’s raketten op Zuid-Israël afvuurde. Deze salvo’s waren bedoeld om de effectiviteit en de limieten van de Iron Dome te testen. Nu gebruikte de Quds Brigade Hamas en PIJ om Israël opnieuw te testen. Hamas gebruikte sociale mediakanalen om de Arabische massa’s op te jutten en aan te zetten tot geweld. Hamas deed dit met de bekende mythe over de zogenaamde Israëlische dreiging tegen de Al-Aqsa moskee. Hamas zat ook achter de raketbeschietingen vanuit Libanon, nadat eerder het zuiden van Israël vanuit Gaza was bestookt met raketten.
PIJ was ondertussen verantwoordelijk voor de toenemende schietaanslagen in voornamelijk Samaria. De door Iran gefinancierde en bewapende terreurorganisatie heeft de stad Jenin in Noord-Samaria in een militaire basis veranderd. Vanuit Jenin wordt de terreuroorlog aangezwengeld met behulp van de Quds Brigade. Het Syrische filiaal van PIJ was ook verantwoordelijk voor de raketbeschieting op het noordoosten van Israël tijdens Pesach. Deze raketbeschieting, die vanuit Zuid-Libanon was gecoördineerd door Hezbollah, dat bewust buiten deze ronde van geweld bleef. Hezbollah is Irans grootste troef en die zal worden uitgespeeld in de te verwachten meervoudige frontenoorlog tegen Israël. Dat die oorlog er zal komen is voor de meeste experts in Israël een vaststaand gegeven. De vraag is alleen wanneer.
Is Israël voorbereid?
Een andere vraag die zich opdient, is of het Israëlische leger voldoende is voorbereid op een dergelijke ongekende confrontatie op vier en wellicht vijf fronten. Deze fronten zijn Gaza, Syrië, Libanon, Judea en Samaria en wellicht Jemen. Het laatstgenoemde front wordt gevormd door de Ansar Allah, ofwel d Houthi-militie in Jemen. Deze volledig door Iran gecontroleerde en bewapende militie heeft in het recente verleden aangegeven dat het de bereidheid en de wapens heeft om Israël aan te vallen. Iran zal zelf geen militaire actie vanaf het eigen grondgebied tegen Israël ondernemen. De “verenig de fronten” doctrine van de Quds Brigade is vanaf het moment dat die werd ontworpen door de geliquideerde commandant Qassem Soleimani, altijd geweest om de vijand te bestrijden via andere staten, buitenlandse milities en terreurbewegingen. Soleimani zei lang geleden al dat Iran de kampioen van de asymmetrische oorlogsvoering was geworden door deze doctrine.
Over de vraag of Israël momenteel voldoende is voorbereid op de lang verwachte grote confrontatie met Iran, bestaat verdeeldheid. De meest pessimistische analyse van de huidige situatie, waarbij Israël ook kampt met ernstige interne problemen, kwam van dr. Mordechai Kedar, een Midden-Oostenexpert met ruime ervaring in Arabische affaires en de islam.
Kedars analyse
Kedar schreef vorige week in de krant Makor Rishon dat hij had geaarzeld om zijn analyse te publiceren, omdat die wellicht paniek zou veroorzaken onder het Israëlische publiek. Kedar schreef dat één van zijn contacten, een vluchteling uit het Midden-Oosten die nu in Europa woont, hem had verteld dat Iran momenteel voorbereidingen treft voor “een gecombineerde aanval op Israël met alle tot zijn beschikking staande Arabische machten en andere milities”.
Kedar noemde onder andere de 17 milities die Iran in Syrië tot zijn beschikking heeft en die ondanks de vele IAF-aanvallen in het land de beschikking hebben over ultramoderne wapens. De Midden-Oostenexpert schreef verder dat Iran waarschijnlijk ook gebruikt zal maken van de Ansar Allah militie in Jemen en milities in Irak. Deze beschikken over UAV’s en lange afstandsraketten. Wanneer al deze milities samen met Hezbollah, met zijn 140.000 raketten, en de Palestijnse terreurgroepen een gecombineerde aanval lanceren met raketten en UAV’s, zal Israël in korte tijd een tekort aan Iron Dome raketten en andere luchtverdedigingswapens zien. De IDF zal verder volgens Kedar overweldigd worden.
Fasen van de frontenoorlog
Dit betreft de eerste fase van de oorlog die binnen een dag voor enorme problemen zal leiden en die luchtmachtbasissen en andere militaire faciliteiten zal kunnen platleggen. Deze fase zal ook gepaard gaan met uitgebreide cyberaanvallen op de infrastructuur in Israël. De volgende fase, die binnen slechts twee dagen zal moeten beginnen, is een aanval met grondstrijdkrachten die met kleine voertuigen en motorfietsen overvallen zullen plegen op de Joodse dorpen in grensgebieden. De indringers zullen vervolgens mensen moeten gijzelen. Dit zal de mentale druk op de Israëlische bevolking aanzienlijk doen toenemen.
De aanname van de Iraniërs is dat de IDF enkele dagen nodig zal hebben voor het mobiliseren van de reserve strijdkrachten (400.000 van het totale potentieel van 526.000 soldaten). Binnen die termijn zal de Iraanse verzetsas zoveel chaos hebben gecreëerd dat de Israëlische militaire reactie te laat zal komen, zegt Kedar. De Palestijnse terreurbewegingen zullen zich in dit scenario niet beperken tot raketaanvallen en aanslagen, maar ook de Arabische massa’s ophitsen en aanzetten tot grootschalig geweld. Het geweld tijdens Pesach zal erbij in het niet vallen, denkt Kedar. De Midden-Oostenexpert denkt dat er snel iets gedaan moet worden om de eenheid in Israël te herstellen en vindt dat het volk momenteel “niet wakker is”.
Passief toekijken
Kedar verwacht weinig van de wereldgemeenschap in het geval van een dergelijke vernietigende aanval op Israël. Hij baseert dit op de ervaringen uit het verleden en dan met name tijdens de Jom Kippoeroorlog, toen de wereld over het algemeen passief toekeek hoe de Arabische legers aanvankelijk Israël onder de voet dreigden te lopen. Hij zou echter ook naar de huidige situatie kunnen kijken, waarbij de VS zijn invloed in het Midden-Oosten grotendeels heeft verloren en nog altijd proberen om een nucleair akkoord te sluiten met Iran.
De IDF doctrine
Kedars analyse ging voornamelijk over wat Iran momenteel aan het doen is. De IDF en de IAF hebben echter al jaren geleden al hun eigen doctrine ontwikkeld. Dat gebeurde onder leiding van Gabi Eisenkot, de voormalige stafchef van het leger. Deze doctrine is gebaseerd op het preventief uitschakelen van de vijand en op het voorkomen van de militaire opbouw van Iran. In het geval van Hezbollah in Libanon bestaat er bijvoorbeeld een concreet plan om in korte tijd alle raketsilo’s en een groot deel van de infrastructuur in Libanon te vernietigen. De Eisenkot doctrine was ook zichtbaar in de mini oorlog tussen de IDF en PIJ vorig jaar augustus. Toen schakelde de IAF aan het begin van de confrontatie de gehele PIJ top in Gaza uit en beroofde de terreurorganisatie van zijn originele aanvalsplan. Dergelijke preventieve aanvallen zullen bepalend zijn voor de uitkomst van de verwachte oorlog met de Iraanse verzetsas.
Dit artikel verscheen eerder op Christenen voor Israël. Klik hier om het volledige artikel te lezen.
