Jennieke Kafuka – Bolier (37 jaar) woont sinds 2007 in Namibië, een land gelegen in het zuiden van Afrika. Samen met haar man Patrick geeft ze ontwikkelingshulp, met de Bijbel in de hand. “Mijn doel is om iedereen die ik tegenkom Gods liefde te laten zien. Ze mogen ontdekken dat ze waardevol zijn, dat er hoop is in hun situatie en dat God een doel en een mooi plan voor hun leven heeft.”
Jennieke vertelt wat haar doel en drijfveer zijn in het werk: “Ik mag God prijzen door Zijn liefde en Zijn woord uit te dragen. Op veel plekken zijn mensen aan het werk om anderen te bereiken met het evangelie, of om ontwikkelingshulp te bieden, dat is zo bemoedigend. Want, wat je ook doet en waar je ook bezig bent; samen hebben we impact op Gods Koninkrijk. Je bereikt en beïnvloed mensen, je hebt ze lief. En dat geeft hun hoop en perspectief, juist wanneer mensen dachten dat ze het verknald hebben.”
“Als we hun een vis geven hebben ze eten voor een dag. Maar als we hen leren vissen, zijn ze heel hun leven voorzien van voedsel.”
Leer ze vissen!
In Namibië is er veel sprake van hopeloosheid en armoede; zo’n 70% van de bevolking in de regio waar Patrick en Jennieke werken is werkloos. De armoede zorgt ervoor dat mensen geen keuzes leren maken, waardoor jongeren weinig perspectief hebben. “Dromen heeft geen zin, want de realiteit is dat de dromen toch nooit werkelijkheid zullen worden.” Bijna iedereen leeft er bij de dag, gefocust op het bij elkaar sprokkelen van de dagelijkse maaltijden.
In het werk dat Jennieke en Patrick doen, onder de naam ‘stichting Kapande’, helpen ze mensen om hun identiteit in God te vinden. Tegelijkertijd faciliteren ze trainingen zodat mensen vaardigheden kunnen leren. Op die manier leren mensen om te leven zoals God het bedoeld heeft. “We leren mensen vaardigheden en dan koppelen we hen direct aan een plek waar ze dat beroep kunnen uitoefenen. Op die manier kunnen ze onafhankelijk hun werk doen en zichzelf en hun kinderen voorzien van eten. Het uitdelen van voedselpakketten is mooi om te doen, maar het maakt op lange termijn geen verschil voor mensen; het houdt ze afhankelijk. Onze stichting heet dan ook ‘Kapande’, dit betekent ‘vis’. Als we hun een vis geven hebben ze eten voor een dag. Maar als we hen leren vissen, zijn ze heel hun leven voorzien van voedsel.”
Naast dat mensen vaardigheden leren, worden er ook andere trainingen gegeven: “Veel mensen met wie wij werken hebben nooit geleerd hoe ze problemen op moeten lossen of hoe om goede keuzes voor hun leven te maken. Men is afwachtend in plaats van dat ze initiatief nemen.” De basis van al het onderwijs is Bijbelstudie en discipelschap. “We kunnen zelf het leven van mensen niet veranderen of verbeteren. Alleen God kan dat doen. In de mooiste getuigenissen zien we dan ook dat mensen hebben ontdekt wie ze zijn in Gods ogen. Daar putten ze echt kracht uit.”
“Jongeren denken dat deze manier van leven normaal is, maar dat is het niet. Ze mogen leren en realiseren hoe God het wel bedoeld heeft, en kunnen daarmee de cirkel van problemen in het land doorbreken.”
Preventie en discipelschap
Een ander probleem in Namibië is hoe mensen omgaan met relaties, kinderen en gezinnen. “In Kavango, de streek waar we binnenkort naartoe verhuizen om er meer projecten op te kunnen zetten, komen er veel tienerzwangerschappen voor. Jonge vrouwen stoppen met school, komen thuis te zitten met de kinderen en moeten op een of andere manier hun kinderen zien te voeden. Tegelijkertijd leven mannen vaak helemaal niet thuis en hebben ze meerdere vrouwen met kinderen.” Een van de manieren waarop Jannieke en Patrick ingrijpen, is preventiewerk onder de jongeren. “Ze denken dat deze manier van leven normaal is, maar dat is het niet. Ze mogen leren en realiseren hoe God het wel bedoeld heeft, en kunnen daarmee de cirkel van problemen in het land doorbreken.”
Een van de projecten die afgelopen tijd is opgezet, is het openen van een bakkerij. Een lokale werkloze bakker is aangenomen om een groepje jongeren te leren bakken. De hoofdbakker, Chico, woont naast de bakkerij. “Hij heeft een vrouw en kinderen – maar omdat hij lang geen werk had, leefde hij niet bij zijn gezin. Hij was er niet voor zijn vrouw, zijn kinderen zagen hem bijna nooit. In de bakkerij aangenomen, voerde Patrick regelmatig gesprekken met hem over de verantwoordelijkheid die je hebt als man en vader. Na een half jaar bij ons gewerkt te hebben vroeg hij ons of hij zijn gezin op mocht halen om bij hem in te trekken.” Dit maakt een groot verschil voor zijn kinderen: een gezond gezin is een hoeksteen van de samenleving, het geeft kinderen de kans om gezond op te groeien en het geeft hun perspectief.
De Toekomst
Jennieke en Patrick hopen in het komende jaar een trainingscentrum te bouwen waar mensen tijdelijk kunnen verblijven tijdens hun training. Na hun training worden de deelnemers begeleid in verschillende (werk) initiatieven. “Zo hopen we in de komende jaren honderden jonge mensen uit de minst ontwikkelde dorpjes in Kavango helpen. Onze droom is dat deze prachtige regio zelfvoorzienend zal worden en dat mensen daar een vervuld (fulfilling) en gelukkig leven zullen leiden, precies zoals God dat altijd voor hen bedoeld heeft.”
Via de site van Stichting Kapande of de facebookpagina van de organisatie en Jennieke zelf kun je meer te weten komen van het werk wat Jennieke en Patrick doen.
