Een jonge vrouw uit Koeweit haatte de Joden van jongsaf aan. Na de inval van de Iraakse dictator Saddam Hussein in het land, in 1990, krijgt de vrouw een vluchtelingenstatus in Amerika. Ze heeft weinig liefde in haar leven, totdat ze wordt uitgenodigd om mee te gaan naar de kerk. Daar ontdekt ze de liefde en vrede van Yeshua en nu houdt ze van het Joodse volk en brengt ze zelfs genezing. Op Youtube deelt ze haar verhaal.
Als jong meisje is ze ooggetuige van een verschrikkelijk tafereel. “De mannen schreeuwden in het Arabisch: Allahu Akbar, Allahu Akbar en mijn vader en ik werden hand in hand in het midden van deze menigte geduwd. Daar was een vrouw, gekleed zoals ik. Ze was geboeid en zat op een verhoging. Naast haar zat een Arabische man. Hij bad een traditioneel islamitisch gebed op de grond. Daarna stond hij op en trok een heel lang, gouden zwaard en hij onthoofdde de vrouw. Ik sta te trillen op mijn benen, mijn hartslag versnelt. Mijn vader zegt: Als jij niet naar het onderwijs luistert, dan zal dit op een dag met jou gebeuren.”
De jonge vrouw, die niet bij naam bekend is gemaakt, is geboren in Koeweit. Achtennegentig procent van de bevolking is moslim. “Twee van mijn ooms zijn imam en een is leider van een moskee. Ik hoorde de gebedsoproep vijf keer per dag.”
Slecht woord
“Het woord ‘yahudi’, dat Jood betekent, had ik opgeslagen als een slecht woord, als een vloek. Yahudi’s zouden niet mogen bestaan, ze zouden vermoord moeten worden en ik dacht er nooit over na waarom ik ze zou moeten haten. Ik heb nooit Joodse mensen ontmoet in mijn leven. Ze hebben mijn familie nooit kwaad gedaan. Ik haatte ze gewoon, het woord alleen al bracht haat in mijn hart.”
“Het is heel belangrijk om de koran en de hadith te leren en zelfs te memoriseren in het Arabisch. Ik deed zelfs mee aan een wedstrijd waarvoor je een lang hoofdstuk opzegt in aanwezigheid van islamitische leiders en leraars. En ik werd tweede! Ik dacht dat ik iets goeds had gedaan. Maar mijn vader zei: ‘Nee, dat is niet goed genoeg’.”
Gebroken mens
D”e meeste tijd van mijn leven was ik alleen, op mezelf. Een gebroken mens, op zoek naar liefde van mijn familie, maar ik heb die nooit ontvangen. Ik probeerde deze liefde te ervaren van onze creator, god, van allah, Tijdens mijn gebedstijden hield ik mijn handen omhoog en ik schreeuwde het uit naar allah, om hulp. ‘Alstublieft, zorg dat mijn vader mijn moeder niet meer slaat. Alstublieft, zorg dat mijn vader mij niet meer slaat.’ Er kwam geen hulp. God is geen persoonlijke god voor moslims, hij zegt niet: ‘ik houd van jou’.”
Sadam Husseins troepen komen in 1990 middenin de nacht en bezetten het kleine Koeweit. “Ze kwamen naar mijn stad en verwoestten eigendommen en stalen bezittingen uit de huizen. Ze vermoordden de mannen en verkrachtten de vrouwen. We kregen een vluchtelingenstatus in de VS. Mijn oma werd plotseling erg ziek, ze had een hartaanval. Ze ging naar het ziekenhuis en stierf twee dagen later. Ik was wanhopig want ik verloor mijn beste vriendin. Er kwam een vrouw naar me toe die me vroeg of het goed met me ging. Ik zei: ‘Nee Paula, mijn oma is gestorven’, en ik begon weer te huilen. Ik had zoveel pijn dat alleen huilen me hielp. Paula kwam naar me toe, sloeg haar armen om mij heen en gaf me een knuffel. En toen stelde ze me een vraag: ‘Wil je met mij meegaan naar de kerk?’”
“Toen ik de kerk binnenging, ervoer ik liefde van de mensen, acceptatie van mensen zoals ik nog nooit had ervaren. Ze kwamen samen, mannen en vrouwen bij elkaar, we hoefden niet gescheiden te worden. Niemand veroordeelde de ander. Ze wisten dat ik moslim was maar ze waren zo aardig tegen me, zo vol acceptatie en liefde voor mij. Dat was echt verrassend voor me en voor het eerst van mijn leven hoorde ik een boodschap uit de Bijbel. Ik begon het verhaal van Yeshua te lezen, dat Hij de synagoge binnenliep en de boekrol van Jesaja opende en dat hoofdstuk las. ‘De Geest van de Heere HEERE is op Mij,omdat de HEERE Mij gezalfd heeft om een blijde boodschap te brengen aan de zachtmoedigen. Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart, om voor de gevangenen vrijlating uit te roepen en voor wie gebonden zaten, opening van de gevangenis (Jesaja 61:1)’.”
Genezing
Het was de eerste keer dat ze deze woorden van vrijheid en genezing hoort. “Ik verlangde wanhopig naar vrijheid van gebondenheid. Ik zat gevangen in de islam en ik wilde daarvan bevrijd worden. Ik was verblind en had zoveel haat in mijn hart. De duisternis werd voor mijn ogen gebroken, de sluier viel van mijn hart. Ik wist dat de beslissing om de islam te verlaten, een ingrijpende is. Volgens de islamitische shariawet betekent dit de doodstraf, maar ik verlangde wanhopig naar een levende God. Op die dag gaf ik mijn leven om een volgeling van Jezus te worden, de God van Israël, Izaäk en Jacob en het land Israël is Gods hartslag. En ik zei: ‘God, vergeef me. Ik wist niet dat ik Uw volk haatte. Ik houd van de Joodse mensen, want het is hun God, hun Messias, die ik volg en Hij zegt me hen lief te hebben.”
Van de moord op de Joden in de Tweede Wereldoorlog weet de ex-moslima niets. “Ik wist niet wat er met de zes miljoen Joden gebeurde tijdens de Holocaust. Dat stond nooit in de geschiedenisboeken. Nu ontmoet ik holocaustslachtoffers en ken ik hun verhaal en ik deelde mijn verhaal met hen. Jullie God, jullie Messias, veranderde mijn hart door Zijn leven voor me te geven zodat ik eeuwig leven heb. Hij redde en bevrijdde me, bracht weer vreugde in mijn leven. Ik ben een gezegende vrouw. Zij huilden en ik huilde. Ze omhelsden me en ik geloof dat ze genezing ervaren door mijn verhaal. Het is een voorrecht om dat in mijn leven te hebben.”
Bron: Jesus changed my life
