“We baden voor genezing en verbraken de vloek”
Bij een bloedonderzoek voor het meten van haar ijzergehalte, ontdekte Maria plotseling dat ze een ongeneeslijke ziekte had. “Mijn bloedplaatjeswaarde bleek 10 te zijn, terwijl die tussen de 100 en 500 hoort te zijn. Onder de 50 was gevaarlijk, dus ik moest zo snel mogelijk naar het ziekenhuis”, vertelt ze bij Xpedition Glory.
De internist vertelde haar dat ze ITP had; een auto-immuunziekte die niet meer weggaat. Daar zou ze mee moeten leren leven. “Het was een vreemde situatie, want de dag daarvoor voelde ik nog niets en een dag later stond ik met een zak vol met medicijnen, omdat ik ziek bleek te zijn.”
De behandeling die ze kreeg, hielp niet goed. Toen kreeg ze een medicijn voorgeschreven dat wel hielp. “Daar was ik heel blij om. Mijn waardes gingen omhoog en we zagen resultaat. Alleen het nadeel van dit medicijn was dat ik niet meer goed kon functioneren. Een verjaardag was eigenlijk al te veel. Ik kon niet eens boodschappen halen. Ook mijn werk kon ik niet meer goed doen. Ik werd beroerder van de medicijnen dan van de ziekte zelf.”
Armband
Haar man vertelt: “Op een middag was ik aan het wandelen en ineens kreeg ik een gedachte over haar armband. Ik had het idee dat er iets was met de laatste kraal die ze gekocht had.” Maria vult aan: “Ik heb een armband met kralen en bijna elk jaar halen we een nieuwe kraal. Deze keer hadden we een kraal gekocht bij een andere juwelier dan waar we anders naartoe gaan. Het was een roodbruine kraal van een steensoort die het tijgeroog wordt genoemd.
Ik zocht op welke betekenis er weleens aan die kraal wordt gegeven. Het bleek te maken te hebben met de samenstelling van je bloed, je bloedplaatjes en bloedlichaampjes. Dat was voor mij zo’n bevestiging. Ik wist: dit is echt iets van God; er is iets met die kraal aan de hand. We haalden toen die kraal van mijn armband, gingen naar het strand en hebben de kraal in zee gegooid.
Daarna bekeerden we ons van het kopen van de kraal en vroegen we vergeving aan God. Vervolgens baden we voor genezing van ITP en verbraken de vloek. We verwachtten ook dat ik zou genezen, maar de genezing bleef helaas uit.
“We hadden een sterk vertrouwen in God dat het goed zou komen.”
Vertrouwen
Zowel Maria als haar man hebben er nooit aan getwijfeld of ze zou genezen. “Ergens wisten we wel dat het zou gebeuren. We wisten alleen niet hoe, wanneer en op welke manier. Maar we hadden een sterk vertrouwen in God dat het goed zou komen.”
Op een gegeven moment moest Maria kiezen of ze haar milt zou laten verwijderen of door zou blijven gaan met medicijnen slikken. Haar milt laten verwijderen zou onder andere betekenen dat haar immuunsysteem niet meer zou functioneren. Ook zou ze heel vaak antibiotica moeten slikken. “Een verkoudheid zou al heel gevaarlijk zijn. Maar mijn hele leven medicijnen blijven slikken en altijd op die manier door blijven gaan, klonk ook niet aantrekkelijk.”
Haar man zei toen: “Is dit niet een moment waarop God zou vragen om een risico te nemen?” Maria begon daarover na te denken en praatte met God. “Ik had echt het idee dat God toen van mij vroeg: bouw de medicijnen helemaal af, stop met de medicijnen. Dat vond ik heel spannend. Ik vertrouwde God wel, maar ik wist nog niet wat de uitkomst zou zijn.”
De arts zei: “Mevrouw, u bent ziek en deze ziekte kan God niet genezen.”
Profetische daad
Uiteindelijk koos ze ervoor te stoppen met de medicijnen en vertelde ze haar keuze aan de arts. “Ik zei: “Ik geloof in God en ik heb het idee dat God van mij vraagt om te stoppen met mijn medicijnen. Om te kijken wat er gebeurt als ik het medicijngebruik helemaal afbouw.”
De arts antwoordde: “Mevrouw, u bent ziek en deze ziekte kan God niet genezen.” Op het moment dat ze dat zei, reageerde ik: “Maar ik geloof dat God dat wel kan.” Ze respecteerde dat en zei dat ik het natuurlijk mocht proberen. “En ik hoop dat het helpt” voegde ze eraan toe. Dat meende ze oprecht.”
Met die woorden verlieten Maria en haar man het ziekenhuis. “We gingen naar de banketbakker en hebben een profetische daad gedaan. We kochten koffie en een gebakje om mijn genezing te vieren.”
Stabiel
Het is nu twee jaar geleden dat Maria is gestopt met de medicijnen. “Zodra ik begon af te bouwen, bleven mijn waardes heel stabiel. In de loop van de tijd werden ze steeds hoger. Ze werden zo hoog, dat het een gezonde situatie werd. Ik voel me nu prima. Ik slik geen medicijnen meer en heb nergens meer last van. Het gaat hartstikke goed; God heeft mij genezen!”
Haar man voegt eraan toe: “Het getuigenis bewijst dat God oneindig goed is en dat je Hem altijd kunt vertrouwen. Niets is voor Hem onmogelijk. De medische wereld staat versteld. De internist die heel veel ervaring heeft, zei: “Dit heb ik werkelijk nog nooit meegemaakt.”
Wonder
Maria: “Het is zo heerlijk om gewoon weer gezond je leven te kunnen leven. Ik hoef geen rekening meer te houden met dingen die ik niet kan. God heeft het wonder gedaan. Ik mag weer genieten van de dingen die ik doe. Ik mag mensen vertellen wat God in mijn leven heeft gedaan.”
“Ik vind het mooi dat we mogen samenwerken met God. Hij vertelt iets en vervolgens laat Hij het aan ons wat we daarmee doen.”
Ze besluit: “Ik vind het mooi dat we mogen samenwerken met God. Hij vertelt iets en vervolgens laat Hij het aan ons wat we daarmee doen. Voor de een kan dat zijn om te stoppen met medicijnen. Voor de ander kan het juist zijn om te beginnen met medicijnen. Als je je wandel samen met God doet en echt goed luistert naar wat Hij van je vraagt, dan kun je alleen maar de goede keuzes maken.”
Bekijk het getuigenis van Maria in deze video:
