Zondagavond werd aan de vooravond van de Week van het gebed het nationaal gebed 2022 op tv uitgezonden door de Evangelische Omroep. Bij dat gebed verootmoedigden christenen zich tegenover God en elkaar. Vooral tijdens de coronacrisis is dit cruciaal, omdat er zoveel polarisatie is. Presentator Jurjen ten Brinke kondigde aan een avond te willen hebben waarbij “vrede en verbinding centraal staan in een land waarin polarisatie is – in een kerk, waarin ook polarisatie is”. Voorgangers uit de volle breedte van christelijk Nederland gaven hun medewerking aan de avond.
“We gaan inzoomen op het hart en niet op de argumenten”, zei Ten Brinke. “Wat hebben Covid-19 en de discussie eromheen gedaan met het hart van mensen? Er komen allemaal mensen aan bod met gebeden voor dit jaar. Met hoop en verwachting, maar ook met verdriet en pijn.”
Halverwege de avond vond er een tafelgesprek plaats met Mirjam van der Vegt (auteur en stiltetrainer), Hans Maat (Evangelisch Werkverband), Jan Wolsheimer (MissieNederland) en Moses Alagbe (MCTC Amsterdam).
Mirjam: “Ik vind het heel bijzonder dat we hier zo met elkaar zijn. Het raakt me en het ontroert me ook, omdat de vanzelfsprekendheid dat je hier aan tafel zit en het hebt over dit onderwerp, in mijn leven op sommige fronten en in sommige relaties eigenlijk weg is.
Ik heb vanaf het begin af aan heel veel vragen gesteld bij hoe we het met elkaar deden en vooral vragen gesteld bij de vrije keuze die de mens heeft en hoe we omgaan met degene die anders kiest. Ik ben niet ergens tegen, maar vooral ergens voor.”
Vervreemding
“Al heel gauw merkte ik dat mijn vragen bepaalde reacties opriepen. Los van het feit dat je al gauw een wappie wordt genoemd, gaat het al heel snel een stapje verder. Je bent geen volgeling van Jezus, geen goede moeder, een egoïst, werd er wel tegen mij gezegd.
Dat zijn hele grote woorden, terwijl ik graag in verbinding wil blijven met mensen. Dus dit heeft mij echt geraakt, want je krijgt een gevoel van verwarring, verdriet. Ook merk ik vervreemding van binnen.
Als er wordt gezegd: ga jij maar naar je eigen groepje, dan denk ik: ik hoorde toch bij dit groepje? We waren toch vrienden? Ik wil helemaal geen groepjes. Ik merk dat in mijzelf het soms hard werken is om op het speelveld te blijven met vertrouwen. Want ik wil graag leven vanuit vertrouwen.”
Verdrietig
Jan Wolsheimer reageerde: “Ik vind het vooral heel verdrietig als gelovige kinderen van God zo met elkaar omgaan. Dat doet eigenlijk best wel pijn als ik dat hoor.
Jezus zegt dat een verdeeld huis geen stand kan houden. Dat voel je hier ook, terwijl de kerk eigenlijk een theater van de nieuwe wereld zou kunnen zijn, waarin we met elkaar uitspelen hoe God de wereld bedoeld heeft. En hoe mooi de wereld is die straks gaat komen.”
“de liefde laat zich niet boos maken, ze rekent het kwade niet aan.”
1 Korinthiërs 13
“Eén van de Bijbelteksten waar ik de laatste tijd veel op mediteer, komt uit 1 Korintiërs 13. De kerk in Korinthe was ook een verdeelde kerk. Ze hadden ruzie met elkaar en vonden van alles van elkaar. Ineens schrijft Paulus dan hoofdstuk 13 over de liefde.
Daar staat onder andere deze zin in: ‘De liefde laat zich niet boos maken, ze rekent het kwade niet aan.’ Ik probeer daar heel veel over na te denken, voornamelijk voor mezelf. Omdat ik merk dat in mezelf snel de impuls is om ook te reageren en positie te kiezen en in een kamp te gaan zitten of iets te vinden van iemand die in een ander kamp zit.
De oplossing ligt daar denk ik niet. Ik denk dat de oplossing ligt in dat ene zinnetje dat ongelooflijk ingewikkeld is, maar waar heel veel hoop uitstraalt dat de liefde zich niet laat boos maken en het kwaad niet aanrekent.
Dat is bovennatuurlijk moeilijk, maar ik geloof toch dat die liefde van God die centraal staat in de kerk van Jezus, datgene is dat het licht in deze samenleving opnieuw zou kunnen ontsteken. En ik zou eigenlijk hopen dat gelovigen die zo gepolariseerd zijn dat ze elkaar afrekenen en plaatsen in hokjes van: je hoort wel of niet bij Jezus, dat die vooral met elkaar in gesprek gaan. Maar nog beter: dat ze met en en voor elkaar gaan bidden.”
Bekijk hier de hele uitzending van het nationaal gebed terug:
