Nelly Pape groeide op in een christelijk pastorsgezin en reisde vaak met haar vader mee als hij moest preken. Desondanks stond het christelijk geloof haar tegen en nam ze er in haar jeugdjaren afscheid van. Het leven in de wereld maakte haar situatie desondanks niet beter. “Ik trouwde met een man die steeds dieper in de criminaliteit terecht kwam. We hadden geld als water. Maar het leven met deze gewetenloze man was een hel.” Nelly vertelt in dit verhaal hoe ze op straat kwam en haarzelf met haar kinderen om het leven wilde brengen, totdat God ingreep…
“Lange tijd ging ik mee naar de kerk, maar dat was met grote tegenzin. Mijn vader was voorganger en rondreizend evangelist. Op een gegeven moment kreeg mijn vader een roeping voor Tilburg, daardoor verhuisden we naar Oisterwijk. Na mijn trouwen woonde en ik leefde met een, toen nog, leuke man in Tilburg.”
“Mijn man werd daarin meegezogen en toen werd het huwelijk echt een hel.”
Het huwelijk werd al snel duisterder. “Er kwam een buurman van Turkse komaf naast ons wonen die diep in de drugshandel en criminaliteit zat. Mijn man werd daarin meegezogen en toen werd het huwelijk echt een hel. Ik liet het kaas niet van mijn brood eten en verzette me. Maar de buurman van buitenlandse komaf zei dan tegen hem: ‘Dat pik je toch niet? Jij bent toch de baas?’”
“Hij raakte dieper in het criminele milieu en slikte ook pillen. Daardoor begon hij mij en de kinderen te slaan. Het huwelijk werd toen een nachtmerrie. Hij ging mij ook isoleren, waardoor ik geen contact meer had met mijn broers en zussen. Mijn wereldje werd kleiner. Het ergste wat hij heeft gedaan was voorkomen dat ik naar de trouwerij zou kunnen gaan van mijn jongste broertje.”
Geld als water
Haar man verdiende desondanks wel geld als water, zegt Nelly. “Hij verdiende maandelijks duizenden euro’s aan de wietplantages en aan de productie van GHB. Ik kon doen met mijn creditcard wat ik wilde, maar ik was van binnen diep ongelukkig. Mijn ex kon zomaar ontzettend aggressief worden en reageerde die agressie af op ons. Toen bad ik toch een keer: ‘Heer, verlos ons van dit kwaad.’”
“Ik bleek nergens veilig te zijn. Bij het Blijf-van-mijn-lijfhuis waar ik naartoe was gevlucht vond hij me al snel. Hij zei dat als ik nog een keer weg zou gaan, dan zou hij me afmaken. En ik wist dat dat geen loze woorden waren, want ik wist van de criminele afrekeningen die plaatsvonden.”
“En ik wist dat dat geen loze woorden waren, want ik wist van de criminele afrekeningen die plaatsvonden.”
Uiteindelijk bleek hij toch verliefd te zijn geworden op een ander en besloot in 2002 te gaan scheiden. Het bedrijf dat Nelly en haar man hadden, bleek de dekmantel te zijn geworden van criminele activiteiten. Door slim boekhouden, werd al het geld overgebracht naar een stichting, waardoor Nelly zonder enige cent op straat kon worden gezet. “We hadden een kast van een huis, mooie auto’s en veel bezit, maar ik eindigde met lege handen op straat.”
“Ik riep naar hem uit: ‘Waar moet ik heen met mijn kinderen?’ Maar dat maakte hem niets uit. Toen ben ik na een zoektocht in een bungalow terechtgekomen in de Beekse Bergen. Ik kakte volledig in, ik was alles kwijt. Dan zit je daar helemaal leeg, met drie kinderen en veel ellende. Ik kwam in een diepe depressie terecht. Als ik met mijn ouders belde en ze zeiden iets over God, dan werd ik woedend.”
Overleven
Na een jaar van overleven, waarbij ze haar huur betaalde van kinderbijslag of van verkochte sieraden, was het geld in mei helemaal op. Ze kwam in een achterbuurt in Tilburg terecht en leefde van een uitkering. “Ik ben als vuil aan de kant gezet. Elke keer als ik mijn ex probeerde te bewegen om ons te helpen, dan kreeg ik geen reactie.”
“Ik bracht mijn kinderen naar school en dan ging ik weer naar bed. Ik wilde echt dood.”
“Ik had echt geen zin meer in het leven. Ik bracht mijn kinderen naar school en dan ging ik weer naar bed. Ik wilde echt dood. De enige reden dat ik mezelf niet ombracht, was omdat ik bang was wat er met mijn kinderen zou gaan gebeuren.”
Duivels plannetje
Uiteindelijk kwam er een plan in haar hoofd op, wat ze zelf ‘een duivels plannetje’ noemt. “Ik maakte een plannetje om ons alle vier met Oud en Nieuw van kant te maken. Dat wilde ik doen door ons allemaal een danoontje te laten eten die ik vol stopte met slaappillen. Zo zouden we met z’n allen overlijden.”
“Begin december zei ik het ook tegen mijn kinderen dat ik dit van plan was. Ik zei: ‘Dan eten we alle vier een dannoontje en dan vallen we in een diepe slaap en worden we wakker in de hemel.’ Mijn middelste zoon was depressief dus die vond het wel prima. Mijn jongste snapte het niet helemaal. Mijn oudste zag het niet zo zitten. Maar ik stelde hem gerust dat we wel gevonden zouden worden door mensen in onze omgeving.”
Precies op dat moment belde haar moeder. “Ze zei: ‘Nel, ik heb zo’n rare droom gehad en ik hoop niet dat het werkelijkheid is.’ Toen bleek ze precies te hebben gedroomd wat ik van plan was. Dat maakte me boos, want ik wilde niet dat anderen het wisten. Ik zat aan alle kanten in de hulpverlening maar zij hebben nooit iets doorgehad.
Met de hele gemeente zijn ze keihard voor mij gaan bidden. Ook de hulpverlening wilde mijn kinderen het liefst bij me weghalen, maar ze waren bang dat ik dan zelfmoord zou plegen. Eigenlijk wisten zij ook niet wat ze met mij moesten doen.”
Kerk
Uiteindelijk nodigden Nelly’s ouders haar en haar jongens uit om naar de Kerstdienst te komen. Haar kinderen wilden heel graag, dus toen stemde ze toe. “Ik wist niet dat al die mensen zo keihard voor mij baden. Iedereen was dus super aardig tegen mij. Ik voelde warmte en liefde, maar ik had een enorme muur om me heen gebouwd.”
Nelly’s kinderen kregen een klik met kinderen van een Indische vrouw in de kerk, zij nodigde Nelly en haar jongens uit om Oud en Nieuw bij haar te komen vieren. Omdat ze daar zo graag heen wilden, besloot Nelly daar met Oud en Nieuw heen te gaan. “Maar, het plan om daarna die danoontjes te eten, was er nog steeds.”
“Toen we daarheen gingen, gingen de kinderen al snel naar boven en toen zat ik daar met al die mensen in de woonkamer. Verschrikkelijk. Ze gingen gitaarspelen, zingen en Bijbellezen.”
“Toen we daarheen gingen, gingen de kinderen al snel naar boven en toen zat ik daar met al die mensen in de woonkamer. Verschrikkelijk. Ze gingen gitaarspelen, zingen en Bijbellezen. In mij barstte er toen een enorme strijd los. Ik besefte dat ik mijn kinderen eigenlijk echt niet om het leven kon brengen en ik voelde ook wel een bepaalde liefde.”
“Toen we in de avond thuiskwamen heb ik de danoontjes, stijf van de slaapmiddelen, door de WC gespoeld. Ik wist dat ik het niet kon maken. De dagen erna vroegen mijn kinderen steeds weer of we naar de kerk van mijn ouders, toen weer in Tilburg, konden gaan. Voor hen deed ik het maar ik zat op de achterste rij. Ik was verwond en heel cynisch.”
Frank Ouweneel
Totdat Frank Ouweneel eens kwam spreken. “Hij vertelde dat hij veel bagger en shit meemaakte in zijn leven en toen sterk veranderd werd. Toen ben ik na de dienst naar hem toegelopen en zei ik: ‘Hoe krijg je die halleluja’s uit je mond na zo’n heftig leven? Hoe kun je zeggen dat God goed is? En hoe heb je het geloof ooit kunnen vinden? Ik geloof er namelijk geen zak van.’”
“Toen zei hij: spreek al die dingen maar uit naar God en daag Hem uit om zich te laten zien aan je. De volgende week ben ik in de dienst naar voren gelopen en toen zei ik: ‘Ik geloof er eigenlijk niets van, maar ik wil U uitdagen. Bewijs maar dat U bestaat.’ Toen is er zoveel gebeurd, ook in mij. Veel dingen zijn sterk veranderd.” Uiteindelijk kreeg ze zelfs een man, Gerrit, die een steun en toeverlaat werd voor haar en de kinderen.
“Toen ben ik na de dienst naar hem toegelopen en zei ik: ‘Hoe krijg je die halleluja’s uit je mond na zo’n heftig leven?”
Ze is samen met de kinderen bij hem in Vriezenveen gaan wonen, daar viel ze weer terug in de depressie, waarna ze in pastoraat is gegaan. Toen kwam er een periode dat ze innerlijk erg veel genezing ontving. Haar eigenwaarde werd weer helemaal opgepoetst. Ze leerde dat ze een parel was in Gods hand. “Ik ben nu bijna vijftien jaar verder en ik ben een zeer toegewijd christen geworden. God heeft mijn leven zo enorm omgedraaid. Vanuit de diepe put, is het leven dat ik nu leef in Gods tegenwoordigheid, een enorm bewijs dat God bestaat. Ik ben zo enorm gezegend, menselijkerwijs had dit niet gekund.”