Remco was meer dan acht jaar lang verslaafd aan alcohol en drugs. In die tijd dronk hij op één avond makkelijk 7,5 liter met 10% alcohol weg, vertelt hij. Zijn vrouw Albertine leed hier zo onder dat ze op een dag besloot met hun dochtertje bij hem weg te gaan. “Ik was een naamchristen”, vertelt Remco. “Vorig jaar december ging ik met mijn ouders naar een conferentie van Tom de Wal met de instelling: het kan geen kwaad, ik kan er alleen maar rijker van worden. Aan het eind van het weekend, op de laatste avond, kreeg ik een bericht van Albertine die thuis was gebleven, dat ze bij me wegging. Ze zei dat ik al zo vaak had gezegd dat ik zou veranderen, maar dat ze niet meer kon. ‘Als je weer normaal voor jezelf kunt zorgen, kom ik weer terug’, liet ze weten. Mijn hart brak, ik was helemaal kapot.”
Op een gegeven moment hoorde Remco dat Albertine definitief van hem wilde scheiden. “Ik was zo verdrietig, ik voelde me helemaal gesloopt”, vertelt hij. “Toen heb ik een tijdje alleen gewoond, maar het ging elke dag slechter. Ik ging steeds meer roken en drinken. Op een dag besloot ik mijn broer te bellen – hij is echt een man van God. Toen hij me hoorde praten, wist hij meteen dat het totaal niet goed met me ging. Hij sprak vervolgens met onze moeder en zei dat hij letterlijk drie demonen door mij heen hoorde praten. Zelf wist ik niet eens wat ik tegen hem had gezegd.
Mijn moeder belde op haar beurt een vriendin van mij en vroeg haar naar mij toe te gaan. Even later stond ze bij mij voor de deur en ze is de hele nacht gebleven. De volgende ochtend haalde mijn vader me op. ‘We gaan naar Cornelis van Breugel (evangelist – red.)’, zei hij. ‘Je hebt het een en ander in je en dat moet eruit.’ Ik lachte mijn vader uit en zei: ‘Als God dat wil, had Hij het toch al gedaan’. Toch besloot ik mee te gaan.”
Bevrijding
“Cornelis hielp me al mijn fouten op te biechten en voor God te brengen. Daarna gingen hij en mijn vader voor me bidden. Cornelis zei dat hij een legioen demonen zag en bad voor bevrijding voor mij. Dat bleek op dat moment inderdaad hard nodig, want ik was zo bezeten dat er tijdens het bevrijdingsgebed bloed uit mijn neus kwam en mijn armen als slangen bewogen. Na het gebed, toen alle demonen weg waren, voelde ik me als een lege huls. Ik kon lang niet bevatten wat er allemaal was gebeurd, maar een ding wist ik zeker: ik was vrijgezet door Jezus. Ik was zo dankbaar!”
Ik kon lang niet bevatten wat er allemaal was gebeurd, maar een ding wist ik zeker: ik was vrijgezet door Jezus.”
Toch was Remco’s vreugde niet compleet, want hij had zijn vrouw en dochtertje nog steeds niet terug. “Mijn vader zei tegen me: ‘Laat je vrouw en je dochtertje los. Leg het bij God en laat Hem een keer voor je vechten’. Toen bad ik tot God en bracht de brokstukken van mijn leven voor Hem. Ik zei: ‘God, hier heeft U al mijn rotzooi, ik neem het niet meer terug’. In diezelfde tijd besloot ik me opnieuw te laten dopen. Ik was vroeger al eens gedoopt, maar dat was niet oprecht. Nu wilde ik het graag oprecht doen.
Kort daarna ervoer mijn vader van de Heilige Geest om, toen hij mij met de auto thuisbracht, samen in tongentaal te bidden. Hij had de indruk dat er dan een openbaring zou komen. Die kwam ook; het was een telefoontje van Cornelis. Hij zei: ‘Ik heb je vrouw gesproken. Ze is van gedachten veranderd en heeft besloten dat ze niet meer van je wil scheiden!’ Ik was zo ontzettend dankbaar! Voor mij was dit ook een bevestiging dat het zo belangrijk is om God voor je te laten vechten.”
Ten einde raad
Albertine vertelt haar kant van het verhaal. “Toen Remco verslaafd was, had ik niets aan hem. Het was alsof ik een alleenstaande moeder was. Het weekend toen hij naar de conferentie van Tom de Wal ging, was ik eerst niet van plan bij hem weg te gaan, maar ik was ten einde raad en besloot toen: ik ga weg, anders komt er nooit verandering. Mijn omgeving (vooral kennissen) stimuleerde dat en beïnvloedde me zo sterk om van Remco te scheiden, dat ik er op een gegeven moment voor koos om afstand van al die stemmen te nemen om bewust zelf na te kunnen denken.
Ik kreeg namelijk alleen maar negatieve invloeden over me heen. De duivel laat je dan geloven dat teruggaan geen optie meer is. In die tijd bad ik veel en vroeg ik God wat ik moest doen. Mijn schoonmoeder stuurde me een mail waarin ze vertelde dat Remco bevrijd was en een heel ander mens was geworden. Dat maakte dat ik nog meer nadacht over of ik wel echt wilde scheiden.
Een uur voordat ik een afspraak met de scheidingsadvocaat had, besloot ik toen: nee, ik wil niet scheiden. Ik heb toen alleen informatie gevraagd over een scheiding, maar de scheiding dus niet doorgedrukt. Ik wist dat Remco af en toe bij Cornelis logeerde, dus ik besloot hem te bellen om het nieuws door te geven. Zo zijn Remco en ik uiteindelijk weer bij elkaar gekomen.”
Verandering
Albertine besluit: “Ik heb een hele andere man gekregen. We kunnen nu normaal met elkaar praten zonder ruzie te krijgen en bespreken alles open en eerlijk met elkaar. Als ik om hulp vraag, helpt Remco gelijk. Ook voor ons dochtertje Evi is het een hele verandering. Toen Remco verslaafd was, liep ze altijd op haar tenen, omdat ze nooit wist in welke stemming haar vader was. Nu kan ze hem vrij benaderen en ondernemen we leuke dingen met zijn drieën. De man die ik altijd al wilde, heb ik sinds januari weer terug, maar nu zelfs nog mooier. We zijn nu inmiddels 18 jaar samen, waarvan 6 jaar getrouwd!”
