In het westen associëren we corona vooral met zorgmedewerkers, overbelastte ziekenhuizen en kwetsbare ouderen. Dagelijks komen allerlei cijfers voorbij. Wat daar meestal niet uit af te lezen is, is wat het doet met kinderen die in armoede leven. En dat terwijl zij groot risico lopen om slachtoffers te worden van de pandemie. Een van die kinderen is de Shaniz (8) uit Kenia.
Tekst: Stichting Compassion
Sinds het begin van de pandemie is het leven van Shaniz (8) er bepaald niet makkelijker op geworden. Met haar moeder Anne, zus Veronica en broer Kelvin woont de kleine Keniaanse in de sloppenwijk Mathare, in de hoofdstad Nairobi. Hier bivakkeren 500.000 mensen hutjemutje in krakkemikkige huisjes. In coronatijd geen omgeving waar je makkelijk afstand kunt houden. Daarnaast is de buurt ronduit gevaarlijk.
Tot de pandemie uitbreekt, heeft alleenstaande moeder Anne een baantje op de markt. Dat inkomen raakt ze in een klap kwijt wanneer de sloppenwijk in quarantaine moet. Anne: “Ik moest eten en geld lenen. Daardoor raakte ik in de schulden. De constante onzekerheid maakte me bang. Waar moest ik de volgende maaltijd vandaan zien te halen? En hoe betaalde ik mijn huur?” Voor Anne is het onmogelijk om vanuit huis te werken. Daarom is ze na een tijdje toch weer aan het werk gegaan. Dagelijks neemt ze de bus. “Ik maak me zorgen dat ik tijdens de reis besmet raak en vervolgens het virus mee naar huis neem.”
NIET NAAR SCHOOL
Shaniz gaat sinds maart vorig jaar niet meer naar school. Online onderwijs, zoals kinderen onder andere in Nederland kregen, is voor Anne “een luxe die ik me niet kan veroorloven”. Broer Kelvin (15) probeert zijn zusje zo goed en zo kwaad mogelijk te helpen, maar de achterstand is inmiddels groot. Om haar familie te ondersteunen is Veronica (19), de oudste uit het gezin, gestopt met haar opleiding. In de praktijk is Shaniz veel alleen thuis. Ook dat baart moeder Anne grote zorgen, want hoe veilig is het voor een klein meisje alleen in een sloppenwijk?
ONVEILIGE OMGEVING
Geweld en misbruik liggen inderdaad op de loer en door stress en angst neemt de kans op onveiligheid in quarantaine toe, rapporteert de VN. Doordat kinderen niet meer naar school of het project gaan, raken ze makkelijk geïsoleerd.
Medewerkers van lokale kerken waar Compassion mee samenwerkt, zetten zich daarom in om families voor te lichten en te ondersteunen. Shaniz: “We hebben gezichtsmaskers gekregen en eten. De medewerkers leren ons ook hoe we bijvoorbeeld goed en hygiënisch onze handen kunnen wassen, zodat we gezond kunnen blijven.” Anne: “God leert me in deze tijd om volledig op Hem te vertrouwen. Ik vertel mijn kinderen dat ze hun best moeten doen qua hygiëne. En de rest moet ik loslaten.”
Ondertussen blijft Shaniz dapper. Ze vertelt: “Mama is erg bezorgd, niet blij zoals ze vroeger was. Ik denk dat ze bang is voor heel veel dingen: dat ze ziek wordt of haar baan verliest. Ze is ook bang dat er wat met ons gebeurt als ze ons alleen moet laten. Maar God is groter dan het coronavirus. We moeten dapper zijn!”
GEVOLGEN VOOR KINDEREN
Gezinnen die voor de pandemie al kwetsbaar waren, hebben nu vaak nog minder inkomsten. Ze bezuinigen dan ook al gauw op het aantal maaltijden per dag. Compassion-directeur Madai: “Meestal is er maar een maaltijd per dag. Sommige families hebben geen geld voor groente. Of kinderen krijgen een goedkope snack in plaats van een gezonde maaltijd. Als kinderen structureel maaltijden missen, heeft dat grote gevolgen voor de fysieke ontwikkeling.
Het aantal kinderen dat hierdoor getroffen wordt, is hoog. Experts voorspellen dat tussen de 42 en 66 miljoen kinderen in extreme armoede kunnen belanden door de pandemie. De VN schat dat, als gevolg daarvan, honderdduizenden kinderen op termijn zullen overlijden.
Klik hier om Shaniz en vele andere kinderen te helpen.