Vorige week was ik een paar dagen op Terschelling. Het prachtige eiland waar ik al mijn hele leven graag kom. Zonder agenda, met mijn kop in de wind, uren lopen over het uitgestrekte en uitgestorven strand, de geweldige vergezichten, de zon en de afwezigheid van tijd. Dromend, zingend, in conversatie met God of gedachteloos slenteren. Heerlijk!
Tekst: Jaap Boersema
Helemaal tof om thuisgekomen in het vakantiehuisje te genieten van waardevolle gesprekken met een goede vriend die mij had uitgenodigd om deze dagen op het eiland door te brengen.
Deze paar dagen voelden minstens als een week. Toch is het vaak een hele klus om hier de tijd voor vrij te maken. Bij mij gaat dat tenminste niet vanzelf. En om mij heen zie ik dat niet veel anders. Want ja, het geld komt niet vanzelf binnen. Het risico van die overtuiging is dat je misschien wel veel gedaan krijgt door hard te werken, maar dat je de belangrijkste zaken laat liggen. Aan je bedrijf werken, jezelf overbodig maken, tot rust komen bij God, nieuwe ideeën opdoen, tijd voor de belangrijke mensen om je heen of gewoon tijd voor jezelf nemen krijgt dan al snel een lagere prioriteit.
Het juk van de ondernemer
Mijn gedachten gingen terug naar een klant die ik de afgelopen periode begeleid om een tweede burn-out te voorkomen. Met zijn ruim 40 jaar runt hij het bedrijf dat hij tijdens zijn studie is gestart. Inmiddels uitgegroeid tot een internationale speler in de jachtbouw. Als ik kijk naar zijn klantenkring, personeelsbestand, en omzet zou ik denken dat hij volop aan het genieten was van het seizoen waarin hij het wat rustiger aan kon doen, maar als ik kijk naar hoe hij erbij zit is dat helaas, behalve de omzetcijfers, niet echt het geval.
Toen ik vertelde dat ik er een paar dagen tussenuit ging keek hij mij aan met een mix van ongeloof en verlangen terwijl hij verzuchte alleen maar te kunnen dromen van wat tijd voor zichzelf. Al die jaren deed hij niet anders dan werken. Bij alles en iedereen was hij nog volop betrokken. Zonder hem zou het misgaan. Het bedrijf was nog volledig afhankelijk van hem en hij had geen idee hoe hij dit kon doorbreken. Inmiddels ervoer hij dit als een juk. Terloops noemde ik de tekst uit Galaten 5:1 waarin wordt gezegd: “Sta dan vast in de vrijheid waarmee Christus ons vrijgemaakt heeft, en laat u niet weer met een juk van slavernij belasten”. Naar wat later bleek had dit wel iets bij hem losgemaakt en in gang gezet.
Van hard werken ga je niet dood
De eerste sessies hadden we vooral nodig om alles te ontrafelen. Hierdoor werd het heel inzichtelijk waar er in de loop van de jaren scheefgroei was ontstaan.
Naast een aantal praktische interventies was het vooral nodig om hem stil te zetten bij enkele overtuigingen die hem eigenlijk al zijn hele leven in de weg zaten en zowel zijn eigen groei als dat van zijn bedrijf stagneerden.
‘Uiteindelijk moet je het toch zelf doen’
‘Als ondernemer sta je er alleen voor’
‘Als ik rust had gewild had ik voor een ander vak moeten kiezen’
‘Van hard werken ga je niet dood’
Met deze overtuigingen werden alle argumenten om het eens op een andere manier te benaderen platgeslagen. Verschillende adviseurs, coaches en zelfs interims verder was zijn conclusie dat het een kwestie was van overleven.
Van overleven naar leven
Toch bleek dat overleven in zijn huidige situatie hem nog verder van huis bracht. Hij gaat dan misschien wel niet letterlijk dood van zijn harde werken, van écht leven is ook niet echt sprake. Laat staan van leven in al zijn Volheid waar Jezus over sprak in Johannes 10: 10 toen Hij zei: ‘Ik ben gekomen opdat zij leven hebben en overvloed’.
Ergens voelde hij dat dit niet het idee van leven kon zijn. Niet hoe God hem bedoeld had.”
Toen hem dat hem steeds meer duidelijk werd besloot hij om het bij de wortel aan te pakken. Enkele ervaringen rijker en meerdere confronterende sessies verder besloot hij dat hij het zo echt niet meer wilde. Diep van binnen werd zijn verlangen om te leven getriggerd. Ergens voelde hij dat dit niet het idee van leven kon zijn. Niet hoe God hem bedoeld had. En ook gewoon omdat hij het zat was.
Inmiddels is hij met zijn massieve overtuigingen aan het breken en ervaart meer vrijheid, alleen al door het besef dat hij hierin een keuze heeft. Iets wat nooit bij hem was opgekomen. Alleen dat al brengt hem bij een levenskracht die van binnenuit iets in beweging zet. Niet het makkelijk is, maar het geeft een ander perspectief en dat maakt een groot verschil.
Beginnen met kleine keuzes
Toen ik hem na mijn Terschelling ervaring weer sprak en mijn ervaringen deelde, verscheen er een glimlach op zijn gezicht terwijl hij zei: ‘ik weet wat ik ga doen’.
Hij had er geen gras over laten groeien, want gisteren kreeg ik een appje van hem uit Limburg waarin hij schreef een aantal rigoureuze beslissingen te hebben genomen. Stilgezet bij de belangrijkste waarden voor zijn leven en hoe hij dit op dit moment vormgaf was er maar weinig voor nodig om tot actie over te gaan. Grappig, dat is dan ook weer echt iets ondernemers-eigen. Als ze ergens echt van overtuigd zijn dan gaan ze aan!
Soms zijn er maar kleine keuzes voor nodig die grote gevolgen kunnen hebben.
In zijn geval de keuze om zichzelf serieus te nemen en af te rekenen met destructieve overtuigingen die als monsters alles kunnen belemmeren.
Vaak kun je niet overzien wat de gevolgen zijn van die keuze en dat is spannend. Maar vasthouden aan een route waarvan je weet dat het je niet verder brengt dat wat je tot nu toe hebt gehad.
Dan kan een kleine keuze om bijvoorbeeld een paar dagen weg te gaan grote gevolgen hebben. En als die stap te groot is kan het al voldoende zijn om op een middag te gaan zeilen, vissen of mountainbiken of weet ik veel wat. Door het doorbreken van de routine de keuze maken om weer te gaan leven in plaats van te overleven. Net als bij veel anderen zie ik bij hem wat dat in beweging zet om zijn leven en zaak weer gezond te maken.
Wat ga jij doen om de routine te doorbreken?
En wat is hetgeen je weer meer prioriteit gaan geven in je leven?
Dit artikel is geschreven door Jaap Boersema van YouRoute.
Klik hier voor meer informatie over zijn dienstverlening.