Ds. Arenda Haasnoot schreef een open brief naar het moderamen van de synode van de PKN. Aanleiding zijn de uitingen in de media over Israël en de Palestijnen. De brief is ondertekend door meer dan zestig predikanten. Ook onder PKN-leden is er veel steun voor, getuige de reacties op social media.
“Deze brief betreft onvrede over de uitspraken van het moderamen en scriba René de Reuver in de paasboodschap, maar ook de uitspraken van onze scriba in dagblad Trouw”, schrijft Haasnoot, voorganger in Spijkenisse. “In de brief, die ik ook als open brief wil communiceren, heb ik veel vragen gesteld.” Haasnoot hoopt op antwoorden maar wil ook uiting geven aan de onvrede die er bij veel predikanten heerst. “Het is niet makkelijk voor dominees om een handtekening te zetten, zeker als het een lastig onderwerp betreft. Daarom is het bijzonder toch ruim zestig namen onder mijn brief te hebben staan.”
Wachter op de muur
Haasnoots brief krijgt veel instemming. Diverse dominees laten weten dat zij hun namen ook mag toevoegen. En ook andere christenen laten zich horen. Zoals Jolanda Geelen-Van Der Keur die schrijft: “Onderscheidingsvermogen en een helder geluid is zo nodig. Een wachter op de muur. Dank. Respect.”
En Atie Kuijt laat weten: “Arenda, dank voor deze heldere brief. Geweldig dat zoveel predikanten deze brief ondersteunen. Ook wij ondersteunen de inhoud van ganser harte. Het is nu tijd voor het bestuur en de leden van de PKN om de profetische stem te laten klinken.”
Alexander van Duijvenboden reageert met: “Mooi geschreven Arenda, al is de aanleiding natuurlijk verre van mooi. Ik hoop en bid dat het mag bijdragen aan een structurele verandering binnen onze kerk.”
Rabbi
En ook vanuit Joodse hoek is er dankbaarheid, maar ook zorg. Naftalie Hershler: “Als Amsterdamse rabbi, tweede generatie sjoa-survivor, die zich niet meer veilig en welkom voelt in Nederland en Amsterdam, is deze brief balsem op de ziel. Helaas stoffen veel christenen de vervangingstheologie weer af in deze tijd. Ik vind het vreselijk om te zien hoe de joods-christelijke dialoog en verstandhouding in deze tijd op hoog tempo wordt gesloopt. Je kunt helaas een stadion vullen met gelovige christenen die puur antisemitische uitspraken doen. Ik weet niet of er nog plek voor mij en de mijnen is in dit land. Joodse kinderen in Amsterdam durven niet meer naar school. Herkenbare collega-rabbi’s worden op straat aangevallen. Waar zijn al die christenen die uit protest en solidariteit met keppels de straat op gaan? Laat ik met het volgende eindigen: de geschiedenis leert dat het niet bepaald goed zal gaan met landen waar het de joden te heet onder de voeten wordt. Sjalom.”