Al jaren of eigenlijk al eeuwen is er een discussie gaande over de vraag of vrouwen mogen spreken in de kerk. Gebaseerd op teksten als ‘Vrouwen moeten gedurende uw samenkomsten zwijgen. Ze mogen niet spreken, maar moeten ondergeschikt blijven, zoals ook in de wet staat.’ (1 Korintiërs 14:34) snoeren we de helft van de mensheid de mond. Is dat wel de bedoeling?
Deep Democracy
Een paar weken geleden hadden we bij Royal Mission een personeelsdag. Het team uit Drachten, dat de Fulltime School leidt en de financiële administratie verzorgt, was naar Veenendaal afgereisd. Na een tijd van ontmoeten, aanbidden en bijpraten, deelde ik iets over een intrigerend boek dat mijn dochter me recent geleend heeft: ‘Deep Democracy – De stem van de minderheid’. Een overlegmethode die helpt om alle meningen en overtuigingen binnen een team boven tafel te krijgen.
Gesprek op voeten
Na een korte introductie over het gedachtegoed van Deep Democracy lichtte ik er één werkvorm uit: het gesprek op voeten. Deze creatieve vorm van discussiëren zet deelnemers in een kring en geeft de ruimte op alle meningen over een stelling of antwoorden op een vraag onbevangen te delen met de groep. Mijn stelling die middag was: ‘Er zijn te weinig vrouwelijke sprekers binnen Royal Mission en dat is onze eigen schuld.’
Eerlijk
Het was hartverwarmend om te zien dat er diepe overtuigingen en verrassende gezichtspunten zomaar naar boven kwamen. ‘Ik ben een stuk kritischer als een vrouw spreekt’, ‘wij vrouwen krijgen geen kansen om te oefenen en kunnen dus niet groeien’, ‘We schakelen onszelf uit’ of ‘Ik voel minder autoriteit bij een vrouwenstem’ zijn slechts enkele van de opvattingen die werden gedeeld.
Ik kijk niet!
In de coronaperiode waarin we als Royal Mission een dagelijkse livestream verzorgden, gaven we dames uit ons team de ruimte om mee te werken. Marieke, Dieteke, Femke, Ellen, Gertine of Karin hebben dit meermaals gedaan. Zolang ze getuigenissen deelden of gitaar speelden was het voor iedereen goed. Tot het moment dat er een vrouw als host en inspirator op de bank zat. Meteen kwamen er reacties in de chat als: ‘Ik kijk niet als een vrouw spreekt. Jammer dit!’
Geen last
Achteraf heeft een man die deze reactie gaf zijn excuses aangeboden. Bij het terugkijken van de livestream werd hij geraakt door de woorden van Marieke en was juist die uitzending voor hem een ommekeer in zijn leven met Jezus. God werkt blijkbaar ook door vrouwen heen. Gods Geest heeft minder last van ons geslacht dan wij.
‘Maar nu het geloof gekomen is, staan we niet langer onder toezicht, want door het geloof en in Christus Jezus bent u allen kinderen van God. U allen die door de doop één met Christus bent geworden, hebt u met Christus omkleed. Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus.’ (Galaten 3:25-28)
IEDER
In Christus is er geen verschil tussen mannen en vrouwen. God wil al zijn kinderen inzetten. In Bijbeldagen zijn er tal van vrouwen die profeteerden en leidinggevende functies bekleedden. Daarnaast wordt er veelvuldig gebruikmaakt van het woordje ‘ieder’, want aan ieder worden gaven en opdrachten gegeven. Dus ook aan vrouwen.
Mijn excuses
Toch besef ik meer dan ooit dat wij als Royal Mission ook nog een klus te klaren hebben. Ikzelf ook! Er staan te vaak mannen op het podium en we investeren te weinig of niet actief genoeg in de dames uit ons netwerk. Ik bied hierbij mijn excuses aan voor de belemmering die wij geweest zijn. We willen echt meer ruimte maken, respect hebben en rugdekking geven aan vrouwen die hun stem willen gebruiken om anderen te inspireren en te trainen namens de Koning.
Mocht je meteen aan de slag willen, dan nodig ik je van harte uit om deel te nemen aan de gratis cursus ‘Groeien in preekvaardigheid’. Je bent 100% welkom, want deze training is net zo goed voor dames!
