Als volgers van Jezus geloven we in een God van genade. Een God die alles opgaf uit liefde voor ons. Toch staat de Bijbel, en dan met name het Oude Testament, vol met verhalen die minder liefdevol lijken. We lezen over moord en volken die weggevaagd worden. Zo ook in Nahum. De gelijknamige profeet voorspelt ergens rond 630 voor Christus de verwoesting van Ninevé. In hetzelfde Ninevé kwam Jona 150 jaar eerder om het oordeel van God voorbij te laten gaan. Dit keer vindt het voorspelde oordeel echter wél plaats, namelijk in 612 voor Christus. Hoe kan een God die hele volken uitroeit een genadevolle, goede en liefdevolle God zijn? Tijdens het lezen van Nahum kreeg ik hier een inzicht in dat ik graag met je wil delen.
Tekst: Elise de Vries
In het bijbelboek Nahum spreekt de Heere door de profeet Nahum heen. Hij sprak zowel tegen zijn volk, dat woonde in Juda, als tegen de Assyriërs die in Ninevé woonden. De Assyriërs waren vijanden van de Israëlieten en van vele andere volken. Ze waren gewend om andere volken aan te vallen, te plunderen, en over te nemen.
Nahum profeteert over de Assyriërs dat hen zal overkomen wat ze andere volken hebben aangedaan. De stadsmuur van Ninevé zal worden doorbroken door de vijand (2:5). Vrouwen zullen als slavinnen worden weggevoerd (2:6). Het volk van de Assyriërs zal uitgeroeid worden (1:14, 2:13, 3:18). Hij spreekt het uit alsof het al vast staat.
“Vanwege de vele hoererijen van de hoer, die verleidelijke schoonheid, meesteres in toverijen, die volken verkocht heeft met haar hoererijen, en geslachten met haar toverijen. Zie, Ik zál u, spreekt de HEERE van de legermachten: Ik zal de zomen van uw [kleding] optillen boven uw gezicht; Ik zal de heidenvolken uw naaktheid laten zien, de koninkrijken uw schande. Ik zal weerzinwekkende dingen op u werpen, u te schande maken en u te kijk zetten. Dan zal het gebeuren dat allen die u zien, bij u vandaan zullen vluchten en zeggen: Ninevé is verwoest! Wie zal haar zijn medeleven betuigen? Waar zal ik troosters voor u zoeken?“
– Nahum 3:4-7 (HSV).
God als soevereine wreker
Tijdens het lezen van deze profetie komt niet direct de indruk van een genadevolle God naar boven. Hoe kan dit dan dezelfde God zijn als de God van het Nieuwe Testament? De God die zijn Zoon zond, zodat mensen niet voor hun zonden hoeven te boeten? Waarom wil God dit volk persé straffen voor hun zonden en hen te kijk zetten tegenover andere volken?
“Dat zit in de rechtvaardigheid van God. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar laat me je uitleggen dat dat niet zo is.”
Dat zit in de rechtvaardigheid van God. Dat klinkt misschien tegenstrijdig, maar laat me je uitleggen dat dat niet zo is. Nahum begint met het benoemen van God als wreker:
“Een Wreker is de HEERE voor Zijn tegenstanders, en Hij handhaaft Zijn toorn jegens Zijn vijanden. De HEERE is geduldig, maar groot van kracht en Hij houdt de schuldige zeker niet onschuldig.“
– Nahum 1:2b-3a (HSV).
De Heere God bestraft zijn vijanden. Daarmee bestraft Hij ook ónze vijanden. Dat leid ik af uit de bekering van Paulus (toen nog Saulus) in Handelingen 9. Paulus vervolgde de gelovigen en Jezus trekt zich dat persoonlijk aan. In een visioen aan Paulus vraagt Hij: ‘Waarom vervolg je Mij?’ God identificeert zichzelf met zijn kerk. Onze vijanden zijn zijn vijanden. Zo heeft ook het volk van Israël een speciale plek in Gods hart. Daarom moesten de Assyriërs boeten… Zodat Hij zijn volk kon verlossen.
“De HEERE is goed, Hij is tot een vesting op de dag van de benauwdheid. Hij kent hen die tot Hem hun toevlucht nemen.”
– Nahum 1:7 (HSV).
Geen verlossing zonder oordeel
Juda leed onder de Assyriërs. God is te goed om dat toe te zien. De Heer heeft geduld met zijn vijanden (1:3), maar kan niet oneindig toezien hoe zijn volk lijdt. Hij beschermt hen die op Hem vertrouwen. Daarvoor stuurde Hij ook zijn zoon Jezus om onze zonden te dragen. Om het leven te geven aan wie op Hem vertrouwen. Dat is het goede nieuws waar Nahum al over spreekt.
“Zie op de bergen de voeten van hem die het goede boodschapt, die vrede laat horen! Vier uw feestdagen, Juda, kom uw geloften na, want de verderfelijke [man] zal voortaan niet meer door u heen trekken, hij is helemaal uitgeroeid.“
– Nahum 1:15 (HSV).
Verlossing zou niets voorstellen als er geen oordeel zou zijn. Als niemand ooit straf ontvangt, is de kwijtschelding van jouw schuld ook niets waard. Als niemand zou worden geoordeeld, kan je ook niet verlost worden. Bovendien zou het dan willekeur zijn: iedereen ontvangt hetzelfde. Onze God is juist rechtvaardig en Hij oordeelt naar ons hart.
“Jezus’ offer heeft waarde omdat het ons het leven geeft. Leven dat we zonder verlossing niet hadden ontvangen, juist omdat er een oordeel komt.”
Jezus’ offer heeft waarde omdat het ons het leven geeft. Leven dat we zonder verlossing niet hadden ontvangen, juist omdat er een oordeel komt. Ik hoop dat je ziet dat dit geen pessimistische boodschap is, maar dat God oordeelt omdat Hij rechtvaardig is én zijn volk en zijn kerk wil verlossen. Zonder het oordeel zou er namelijk ook geen verlossing zijn.
Aan de slag!
Ik wil je uitdagen vandaag het bijbelboek Jona te lezen. Geen zorgen, het heeft slechts 4 korte hoofdstukken. Daarin zien we hoe God eerder juist genadig is geweest voor Ninevé. Laat het je bemoedigen, door te lezen dat God geduldig is en genadig is als wij onze zonden belijden.
Deze overdenking van Elise de Vries verscheen eerder op www.zijlacht.nl, een platform voor jonge, christelijke vrouwen waarop iedere dag een korte, Bijbelse overdenking verschijnt.’
