Elke christen zegt ‘God is alles wat ik wil’, maar een gebrek aan vrede, vreugde en tevredenheid getuigt vaak tegen hen. Iedereen zegt: ‘Ik hou van Gods aanwezigheid.’ Maar hoe sterk ben je eraan gewend als Hij er niet is? Onze agenda zal meer dan onze mond getuigen van waar we meer van houden. Dit vertelt Eric Gilmour in dit artikel.
Hoe besteden we onze tijd? We kunnen zien hoeveel we van zijn aanwezigheid houden door hoe afhankelijk we de hele dag van Hem zijn. Ik wil stap voor stap beschrijven hoe ik de Heer elke dag ervaar. Hoewel ik weet dat velen van jullie die dit boek lezen, al een diepe band met God hebben, wil ik kort vertellen wat de belangrijkste fasen van gebed zijn. Hopelijk zal dit ieder van ons helpen bij onze dagelijkse ervaring van God.
1. Ontbering
De eerste fase in de ziel die ervoor zorgt dat we een ervaring met God hebben, is ontbering. We moeten onze eigen persoonlijke verdorvenheid erkennen, wat betekent dat we moeten erkennen dat het voor ons onmogelijk is om iets te laten gebeuren, zonder Hem. Onze inspanningen zijn volkomen nutteloos.
“Ontspanning betekent dat we ons persoonlijk bankroet erkennen en dat al onze eigen inspanningen waardeloos zijn.”
Eén van de manieren waarop we deze ‘armoede van geest’ kunnen herkennen, is ontspanning. Als we ons ontspannen, getuigt het ervan dat we werkelijk machteloos zijn in en van onszelf. Ontspanning betekent dat we ons persoonlijk bankroet erkennen en dat al onze eigen inspanningen waardeloos zijn. Dus we geven het op of geven ons over. We moeten onze diepe en totale hulpeloosheid erkennen en ons gewoon op Hem werpen.
“Concentratie, of stilte, is in principe dat je al je aandacht richt op God en daarbij uit de buurt blijft van andere dingen.”
2. Concentratie
Concentratie, of stilte, is in principe dat je al je aandacht richt op God en daarbij uit de buurt blijft van andere dingen. Als we naar de volgende fase gaan, zullen we ontdekken dat het ‘bevroren zijn in Zijn zoetheid’ betekent dat de stilte die we Hem aanbieden wordt overmeesterd door de stilte die van Hem komt. Over God staat in Psalm 65: 7 beschreven: “…Die het geraas van de zeeën, het brullen van hun golven en het tumult van de volkeren stilhoudt.”
Jezus, het perfecte beeld van wie de Vader is, vervulde deze belofte fysiek toen de discipelen op zee in beroering waren. “Hij stond op en bestrafte de winden en de zee, en het werd volkomen kalm” (Mattheüs 8:26). Dus eerst erkennen we onze ontbering, en dan, met nederigheid kunnen we de stilte binnengaan, wat ons hart voorbereidt op de volgende fase.
3. Aanbidding
De derde fase die we mogen ingaan om God te ervaren, is aanbidding. Dit is de belangrijkste fase omdat de fasen ervoor hier naartoe leiden, en alles wat erna komt, is het resultaat van deze aanbidding. Nadat de ziel haar armoede heeft ingezien en zich in stilte heeft geconcentreerd, kan ze zich alleen dan als een compleet offer aan God aanbieden. Aanbidding is onvolledig, totdat onze ziel stil is.
Velen van ons hebben dit probleem: we kijken naar de Heer terwijl we ons tegelijkertijd zorgen maken over andere dingen. We zijn in tweeën gesplitst. Er is niet zoiets als dualistische aanbidding. Verzwakte aandacht zal nooit voor een aanraking van God zorgen. De Schrift zegt zelfs: “Je zult Mij zoeken en vinden als je naar Mij zoekt met heel je hart” (Jeremia 29:13).
Het eerste en grootste gebod dat Jezus ons heeft gegeven en door de Geest in het hart van een mens is gegrift, is: “Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart” (Mattheüs 22:37). Vijfhonderd jaar eerder bad David dat God hem een onverdeeld hart zou geven (Psalm 86:11). Het is deze oprechte aandacht die authentieke aanbidding geeft.
Aanbidding is niet een manier van denken; het is de vervulling van de ziel met de schoonheid van de Heer. Het is de puurste vorm van God zoeken. Het stelt ons in staat om ons aan Hem vast te klampen. Aanbidding is als lucht in het Koninkrijk van God.
Aanbidding is niet een manier van denken; het is de vervulling van de ziel met de schoonheid van de Heer.”
Dit is het meest onmisbare element van het christelijk leven. Het is zowel het genieten als het beoefenen van onze eenheid met God, het oefenen van ons geloof en het ontvangen van zijn leven, die ons in staat stelt te gehoorzamen. Aanbidding is het begin, de ondersteuning en het einde van alle dingen in onze eenheid met God.
4. Manifestatie
De vierde fase in de ervaring van God is manifestatie. Bij aanbidding zal er altijd een manifestatie zijn van Zijn aanwezigheid. Als we onze aandacht op Hem richten, zal het ons meenemen zoals een rivier een overgegeven lichaam neemt. Roeispanen zijn verboden in de rivier van God (Jesaja 33:21).
Toen ik in 1996 mijn leven voor het eerst aan de Heer overgaf, kwam een man van God me vroeg in de ochtend ophalen voor een roadtrip. Terwijl ik daar op de passagiersstoel zat, draaide hij zich naar me toe en zei: “Laten we bidden.” Ik begon onmiddellijk in tongen te ratelen, en werd steeds luider met vurigheid en focus. Iedereen die naar me keek, zou denken dat ik in doodsangst verkeerde, omdat ik constant heen en weer schommelde.
Deze man van God wachtte geduldig tot ik klaar was. Toen de rook wegtrok van mijn gevecht met de hel, werd het in de auto stil. Toen, met het stuur in de ene hand en zijn dampende koffie in de andere, zei deze man van God zachtjes: “Jezus, ik aanbid U.” Hij zat stil en zei het opnieuw: “Ik aanbid U, dierbaar Lam van God.” En in een oogwenk vulde de hele auto zich geleidelijk met de onmiskenbare aanwezigheid van de Heilige Geest.
“Ik heb die dag een ongelooflijk waardevolle les geleerd, namelijk dat aanbidding het geheim is om de manifestatie van Zijn aanwezigheid te ervaren.”
De tastbare glorie van de hemel begon mijn ziel te raken. Ik was gefrustreerd; Ik was woedend; Ik was geïntrigeerd door hoe Gods aanwezigheid zo gemakkelijk werd aangeroepen. Deze man verhief zijn stem niet en deed zelfs geen beroep op God om Zichzelf te manifesteren; hij keek gewoon vol bewondering naar Jezus. Ik heb die dag een ongelooflijk waardevolle les geleerd, namelijk dat aanbidding het geheim is om de manifestatie van Zijn aanwezigheid te ervaren.
O beste lezer, u moet dit in uw hart toelaten: een leven van aanbidding is alle activiteit en kracht in de hele wereld waard. Hem in zoete fixatie en liefdevolle aanbidding aanschouwen is waardevoller voor God dan enige geestelijke gave of dienst. Mijn favoriete citaat van A. W. Tozer zou hier heel goed passen: “Wanneer de ogen van de ziel die naar buiten kijkt, de ogen van God ontmoeten die naar binnen kijkt, is de hemel op aarde begonnen.”
Dit artikel is een passage uit het boek ‘The School of His Presence’, van Eric Gilmour. Volgende week plaatsen we deel twee.
