Als er één ding was waar Astrid John zich altijd fel tegen verzette – ook in haar ‘niet-christelijke fase’ – dan was het abortus. Ze vond het verschrikkelijk. Totdat ze buiten het huwelijk zwanger raakte en haar toenmalige vriend absoluut niet wilde dat mensen dit ontdekten. Ze besloot abortus te plegen. “Het feit dat ik dit deed, verscheurde mijn hart. Hoe kon mijn baarmoeder een slachthuis worden? Ik wilde het absoluut niet, maar was te laf om op te staan en weg te lopen van mijn toenmalige vriend en voor mijn onschuldige baby op te komen.”
In dit interview doorbreekt ze het taboe van abortus – wat onder veel meer christenen voorkomt dan wij denken – en vertelt ze hoe ze door haar eigen proces, met Gods genade er doorheen gekomen is.
Astrid groeide op in een christelijk gezin in Renswoude. Ze was in haar familie en op school vaak een buitenbeentje. Op de middelbare school werd ze gepest, maar pestte ze ook anderen. Wel had ze op jonge leeftijd al een open houding naar Jezus. “Ik schreef in mijn dagboek brieven aan Jezus. Ik weet nog dat daar in mijn omgeving kritiek op was. ‘Wie ben jij om naar Jezus te schrijven? Waarom zou Hij met jou willen praten?’, vroegen mensen.”
“‘Wie ben jij om naar Jezus te schrijven? Waarom zou Hij met jou willen praten?’, vroegen mensen.”
Jezus
Ze was een puber en zocht liefde. Vaak op de verkeerde plekken. Op haar zestiende kreeg ze een vriendje, met wie ze wilde wachten met seks voor het huwelijk. “Maar op mijn achttiende heb ik het toch gedaan. Achteraf gezien is dit zo naïef. Het is het meest kostbare wat God mij, en ieder andere jonge vrouw of man, heeft gegeven. Dat heb ik zomaar weggegeven. Goede Tijden Slechte Tijden (een tv soap) en verkeerde vrienden en vriendinnen, waren mijn referentiekader. Dit had echt Jezus Christus moeten zijn.”
Astrid ging werken voor het Openbaar Ministerie in Den Haag. Ondertussen kwam ze christenen tegen die haar over Jezus vertelden. Ze werd steeds opener voor God en verlangde naar een avontuurlijk leven met Jezus. “Ik zei tegen God: ‘Als U echt bestaat, laat Uzelf dan zien.’ Dat gebeurde uiteindelijk en ik gaf Jezus Christus mijn hart en mijn leven.”
Niet blij
“Een week lang vastte ik, wat voor mij heel onnatuurlijk was, want ik dacht ‘als ik niet eet, sterf ik’, maar ik had niets te verliezen, en ik had Zijn Stem gehoord: ‘Je hebt Mij nodig, het Levende Water.’ Ik kreeg van een vreemde een Engelse Bijbel die ik tijdens deze week uitlas. Ik begon echt van God te houden, het was fantastisch. Kort daarna droomde ik dat ik naar Chili ging. God veranderde mijn leven en hoewel ik een paar maanden eerder nog geen idee had waar te beginnen, zat ik een paar maanden na deze droom in het vliegtuig om een DTS (Discipleship Training School) te gaan doen in Chili met Jeugd met een Opdracht. Het was geweldig, ik heb God enorme dingen zien doen. Maar het grootste van alles was hoe ik zag dat Hij levens van mensen veranderde. Ook mijn leven veranderde, door Zijn Woord en een persoonlijke relatie met Hem.”
“Vroeger was mijn leven oninteressant en leefde ik eigenlijk voor me uit, als een deel van ‘satans’ web’ om mijn leven en het leven van anderen kapot te maken.”
“Mijn leven was omgekeerd. Vroeger was mijn leven oninteressant en leefde ik eigenlijk voor me uit, als een deel van ‘satans’ web’ om mijn leven en het leven van anderen kapot te maken. Maar nu leerde ik langzaam zijn trucs van verleiden, van depressie, van leugens en bedrog te ontmaskeren en was ik vastbesloten een ieder daarover te vertellen. Waar ik ook kwam, deed God wonderen, mensen werden vrij van depressie, van misbruik, van immoraliteit. Ik wilde maar één ding, de God volgen die bevrijdt en die ik in een korte tijd zelf zo intens had mogen leren kennen, ‘met de Bijbel in mijn hand en Jezus aan mijn kant verover ik dit land”, zei ik met een gekke bek.”
Gemeenschap
Toen Astrid terugkwam uit Chili, besloot ze bij haar toenmalige vriend in Duitsland te gaan wonen. Ze wilden een heilig leven leiden en samen een mooi leven opbouwen. “Maar toen gebeurde er iets waar ik enorm van schrok. Ik stond ondertussen door dat wat Jezus in korte tijd in mijn leven gedaan had, bekend als een vurige ‘Jesus girl’, die radicaal leefde voor Jezus. Maar in de relatie met deze man, begonnen we compromissen te sluiten en hadden we gemeenschap met elkaar voordat we trouwden. Plotseling bleek ik zwanger te zijn en mijn toekomstige man wilde de baby niet. Hij zei: ‘Het is een ramp’ en ik zei: ‘Het is een baby.’”
“Als jong meisje had ik, naast mijn droom om dierenarts te worden, maar één grote wens, die ik eigenlijk alleen maar altijd in mijn dagboek beschreef: vrouw, zendelinge en moeder van twaalf kinderen worden. Onze buren hadden twaalf kinderen en ik vond dit géwéldig. Ik dacht: zo is er nooit iemand alleen, er zal altijd iemand zijn voor de kinderen om mee te spelen.
“In plaats van moeder te worden liet ik me nu onder druk zetten om moordenaar te worden en het leven te nemen van een onschuldige baby.”
Maar dit verliep niet zoals ze gehoopt had. “In plaats van moeder te worden liet ik me nu onder druk zetten om moordenaar te worden en het leven te nemen van een onschuldige baby, terwijl ik nét bekeerd, nét de tien geboden geleerd had, wíst ik dat doden níet is wat God wil voor ons leven. Niet omdat Hij het ‘plezier’ uit ons leven wil wegnemen, maar omdat Hij berouw wil voorkomen.”
Verschrikkelijk
“Het werd het meest verschrikkelijke wat ik ooit heb gedaan. Juist omdat ik tegen beter weten in ben gegaan. Juist omdat ik niet op ben gaan staan. Het is iets waar ik me mijn hele leven juist tegen verzette, zelfs in mijn ‘niet-gelovige, niet-bekeerde status’, als je dat zo kunt noemen. Of we Christus nu kennen of niet, eenieder heeft een geweten en wij als vrouwen, oh, wij voelen zo ons lichaam veranderen als we zwanger zijn. Wat een wonder dat we voor zoiets wonderlijks zijn gemaakt. Onze baarmoeder een eerste huisje voor een kleine baby. Het is fantastisch en dat is nog zacht uitgedrukt!”
“Als het over abortus ging, dan was ik degene die dat nooit zou accepteren. Ik veroordeelde andere meiden op de havo, of op de manege, die een abortus hadden gepleegd. En nu, nu zat ik opeens zelf in zo’n situatie. Ik wist niet meer wie ik was, ik wist niet meer wat ik geloofde, ik wilde Jezus dienen, trouwen, ik wilde moeder worden, ik voelde me zo bedrogen, vooral door mezelf. Er was zoveel angst, zoveel wanhoop, ik begon te bedenken wat voor schaamte ik mijn familie zou aandoen en hoe lelijk ik Jezus Zijn Naam zou maken met wat ik had gedaan. Ik zocht hulp bij een organisatie in Duitsland die Pro Familia heet, maar die organisatie was helemaal niet Pro Familia. ‘Als het nu even niet uitkomt is een abortus de beste keuze, we hebben daar alle begrip voor, het zijn nu nog maar cellen, het is nog geen baby’, zeiden ze. Ik kreeg de doorverwijzing voor de abortuskliniek in mijn handen gedrukt. Maar dat wilde ik helemaal niet.”
“Ik veroordeelde andere meiden op de havo, of op de manege, die een abortus hadden gepleegd. En nu, nu zat ik opeens zelf in zo’n situatie.”
“Ik bad God om een teken, maar de waarheid stond al in mijn hart gegrift, ‘ABORTUS IS GEEN OPTIE’. In de kliniek ging ik nog even alleen naar de wc en ik dacht erover om door het raam te ontsnappen en me voor de resterende maanden te verstoppen, maar ik deed het niet. Ik was kort samengevat te laf! Ik was te laf om op te staan voor wat mijn prachtige baby zou worden. In week elf van de zwangerschap pleegde ik abortus. Het is de grootste fout in mijn leven geweest.
“Graag wil ik jullie een foto laten zien, want ik geloof oprecht dat als we de waarheid zien dat de waarheid ons vrij zal maken. Als we misselijk worden van een foto, laten we dan bedenken dat God, onze Hemelse Vader, dit in het echt ziet, elke twintig seconden, ergens op de wereld, als één van zijn geliefde dochters, dit haar kostbare baby aan doet. In Nederland zijn dit ongeveer 126 vrouwen, élke werkdag.”
Geen oplossing
Ondertussen kwam ze er vaker achter dat veel christelijke vrouwen hetzelfde gedaan hebben en doen als Astrid, om dezelfde redenen. “Ze plegen een abortus om te bedekken wat ze deden – gemeenschap hebben buiten het huwelijk. Natuurlijk is de vrouw nooit alleen. Dat moge duidelijk zijn. Maar hiermee bedek je een zonde met een andere zonde. Dat is absoluut geen oplossing.”
“Ze plegen een abortus om te bedekken wat ze deden – gemeenschap hebben buiten het huwelijk.”
Mijn toenmalige vriend betaalde aan de balie van de abortuskliniek. Hij zei nog dat onze liefde voor elkaar belangrijker was dan het geven van nieuw leven. Dat onze problemen nu opgelost zouden zijn. Maar niets was minder waar. De problemen begonnen pas en onze relatie hield op de lange duur geen stand, het was alsof we zelf vrijwillig satan de deur geopend hadden om te regeren in ons leven.
God verscheen
Terwijl ze in een enorm duistere periode dreigde te komen, was daar ineens God die verscheen. Nog tijdens het moment dat ze in de abortuskliniek op de uitslaapkamer was, terwijl het baby’tje al was weggehaald. “Ik wilde zelf niet meer leven, maar opeens, daar kwam Hij, met een besliste, maar liefdevolle stem: ‘Mijn bruid, waarom ben je zo ver weg van Mij?’ Hij zei: ‘Je bent verantwoordelijk voor deze daad, maar Ik heb het toegelaten, vertel anderen hoe het is.’”
“Mijn hart was vol van berouw. Ik besefte heel intens dat ik de hel verdiend had, maar dat Christus betaald heeft met Zijn Bloed. Ook voor abortus. Ook al zou ik willen dat ik dat wat ik gedaan heb ongedaan kon maken. Later zal ik mijn baby ontmoeten in de hemel, ik zal mijn kindje weer zien.”
Taboe
Astrid vertelt over het immense taboe dat abortus is onder christenen. Ook zij durfde er jarenlang niet over te spreken. “Ik dacht: Jezus vergeeft en zo ver het oosten is van het westen, zo ver stopt Hij onze zonden weg, ik hoef er nooit niet over te praten. Hoeven niet nee, maar wat een leugen is dat eigenlijk. In ons getuigenis, welk getuigenis dan ook, ligt zoveel kracht. We mogen er juist over praten, zodat het verleden zich niet zal herhalen. De duisternis verliest zijn kracht en macht in het licht en in de waarheid. Zodat we niet alleen maar zingen “Death where is your sting?” Maar deze ook volledig verwijderen in onze levens, en in ons land.”
“Ik wilde zelf niet meer leven, maar opeens, daar kwam Hij, met een besliste, maar liefdevolle stem: ‘Mijn bruid, waarom ben je zo ver weg van Mij?’”
“In Openbaring 12 vers 11 staat dat we overwinnen door het Bloed van het Lam en door het woord van ons getuigenis. Niet ons bloed of het bloed van een onschuldige baby dus, maar het Bloed van Het Lam, door dat wat Jezus Christus voor ons deed aan het kruis en het sleutelwoord is OVERWINNEN! Ik realiseerde me dat ik leefde in schaamte en met nog zo veel pijn. Ik zal nooit trots zijn op wat ik heb gedaan, maar zoveel groter was, is en zal altijd zijn, Jezus Zijn Naam. Mits wij ons volledig omkeren, zoals staat geschreven in Handelingen 2:38 (Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden) geeft Jezus ons een nieuw bestaan, waar schaamte geen deel meer van is, waar ons getuigenis nu ons wapen is.
“Het totale aantal abortussen lag sinds het jaar 2000 rond de 33.000 per jaar (volgens Fiom https://fiom.nl/kenniscollectie/abortus/cijfer-feiten) Daarnaast zijn er ook veel baby’s die overlijden door miskramen of onvruchtbaarheid. Ik geloof dat Jezus dit heeft gedragen.”
“Er staat, vooral ook voor deze tijd, zo een prachtig woord in Exodus 23:25-26 (Dien en aanbid Mij, jullie Heer en God. Dan zal Ik jullie brood en jullie water zegenen en Ik zal ervoor zorgen dat niemand van jullie ziek wordt. Er zullen geen kinderen dood worden geboren en er zullen geen vrouwen zijn die geen kinderen kunnen krijgen. En jullie zullen allemaal lang leven).”
“Het verschrikkelijke wat ik heb meegemaakt door een kind te aborteren, heeft de afkeer hiertegen nog groter gemaakt.”
Het is verschrikkelijk dat wij, inclusief ik, zoveel bloed aan onze handen hebben en bloed op onze “Bruidsjurk” als bruid van Christus. Het verschrikkelijke wat ik heb meegemaakt door een kind te aborteren, heeft de afkeer hiertegen nog groter gemaakt.
“Mijn grootste verlangen is het dat abortus beëindigd zal worden in mijn volk en de volken van de wereld en in mijn generatie voordat Jezus Christus terugkomt. Ik denk echt dat we geroepen zijn als christenen om daarvoor te vechten.”