Daarnet wandelden Harmanna en ik een stukje. Het zijn vaak momenten met mooie gesprekken, diepe gedachten en vaak stille gebeden. God werkt tijdens deze wandelingen. Tijdens de wandeling dachten we terug aan een vraag, die ons onlangs gesteld werd – en ik schrijf deze even op in eigen woorden: Hoe neem je je kinderen mee in je geloofsleven en hoe kun je het overdragen?
Het is een goede vraag. Het is een vraag, dat een persoonlijk, goed doordacht antwoord verdient. Toen ik daarnet Liz, onze jongste van twaalf dezelfde vraag stelde gaf ze onderbouwd antwoord. Ze vertelde dat ze ons als voorbeeld ziet, dat ze ziet wat het geloof met ons doet en dat ze de ruimte kreeg om zelf te ontdekken. Liz legde verder uit, dat ze zich serieus genomen voelt. We zien haar als gesprekspartner, delen onze gedachten en luisteren. Zo leren we onze kinderen én leren wij van onze kinderen. Het is een straat met tweerichtingsverkeer.
Serieus
Weet je? Jezus nam kinderen ook heel serieus. Toen de Here Jezus in het gebied van Judea kwam, brachten een aantal moeders hun kinderen bij Jezus. Misschien ken je het verhaal? De leerlingen van Jezus vonden het flauwekul; ze dachten dat Jezus wel wat beters te doen had. Maar Jezus greep in.
Het ging als volgt – Marcus 10:13-16 HTB:
Enkele moeders brachten hun kinderen bij Jezus. Zij wilden graag dat Hij ze zou aanraken, maar de leerlingen traden daartegen op. Jezus zag het en nam hun dat kwalijk. ‘Laat die kinderen toch bij Mij komen,’ zei Hij. ‘Houd ze niet tegen, want het Koninkrijk van God is juist voor wie is zoals zij. Het is zelfs zo dat wie niet als een kind in het Koninkrijk van God gelooft, er nooit kan komen.’ Hij nam de kinderen in zijn armen, legde zijn handen op hun hoofd en zegende hen.
Jezus maakte verbinding met de kinderen. Ik geloof dat dát één van de belangrijkste voorwaarden is om iets over te dragen aan kinderen: Zorgen dat je in verbinding bent. Harmanna en ik zorgen ervoor, dat we in contact zijn met onze kinderen. We praten met ze, delen onze zorgen met ze en vragen hun om hun mening en advies. Ja, we nemen ze serieus. Wij, grote mensen en volwassenen maken veel dingen groter dan ze zijn. Wij verzinnen er regels bij. We maken het nodeloos ingewikkeld. De Here Jezus zegt: ‘Het Koninkrijk van God is voor mensen, die als kinderen zijn.’ Met andere woorden: Word als een kind. Dit betekent ook dat we als grote mensen en volwassenen veel vaker van onze kinderen kunnen leren, dan we denken.
Oprecht
Kinderen spreken de waarheid. Laatst vroeg ik Chris van veertien naar zijn mening over een kerkdienst, waar we te gast waren. Ik vertelde niet, wat ik ervan vond om zo mijn mening op te leggen, maar ik vroeg hem. Chris’ antwoord was een echt puberantwoord en zonder veel woorden te gebruiken zei hij: ‘Het was echt ofzo.’ Ik ken meer zulke voorbeelden van tiener-uitspraken, die hout snijden. Opmerkingen die waar zijn. Weet je wat zo mooi aan deze waarheid is? Het wordt niet groter gemaakt, dan het is. Er worden niet meer woorden aan vuil gemaakt. Het antwoord is echt, net zoals de kerkdienst echt was. Kinderen, ook pubers zijn graag recht door zee. Ze prikken feilloos door nepheid en doen-alsof heen. Kinderen weten heel goed wat echt en oprecht is. God vraagt van ons, van jou en mij oprechtheid. God vraagt om een oprecht en zuiver hart. Dit betekent toewijding en oprechtheid in alle opzichten. Dus ook in het geloofsleven. Ook het geloofsleven van Harmanna en mij moet echt en oprecht zijn.
Dit Bijbelvers omschrijft dat heel mooi – Mattheüs 22:37 HTB:
Jezus antwoordde: ‘Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand.’
Wat als je geloofsleven een moeten en het geen hartenzaak is? Dan zien kinderen dat. Ook als ze er misschien nog geen woorden aan kunnen geven. Een geloofsleven vol moeten is religie. Daarin ontbreekt relatie. Religie is niet over te dragen; dat leg je op. Relatie groeit en kun je doorgeven.
Nederig
Dus wil je weten of je geloofsleven overdraagbaar is? Dan moet je jezelf vragen stellen als:
- Neem ik (mijn) kinderen serieus?
- Ben ik bereid van (mijn) kinderen te leren?
- Is mijn geloof echt en oprecht?
- Fungeer ik als levend voorbeeld?
- Moet ik of mag ik?
Weet je wat ons, wat Harmanna en mij hierin ongelofelijk veel geholpen heeft? Eerlijk en nederig zijn. We leerden eerlijk naar onszelf (door de ogen van God) te kijken. We kwamen onze tekortkomingen en zonden onder ogen. In ons persoonlijk leven, samen in ons huwelijk en samen in onze opvoeding. En ja, daar maakte ons geloofsleven ook onderdeel van uit. We kwamen het niet alleen onder ogen, maar waren ook
echt bereid om er in alle opzichten iets aan te doen. Dat laatste vraagt nederigheid. Waarom? Wil je dingen echt veranderen, dan zul je ze in het licht moeten brengen. Ook als ze vervelend, beschamend of zelfs uitgesproken gênant zijn. Je zult zien het werkt bevrijdend en het maakt je een ander mens en in geval van kinderen een betere vader of moeder. Dit wil ik graag verduidelijken met twee voorbeelden.
1) We zeggen sorry tegen onze kinderen en vinden dat heel normaal. 2) We accepteren dat onze kinderen het niet altijd met ons eens zijn en voeren daar graag gesprekken over. Je mag onze oudste twee – Josh van negentien en Noor van zeventien – vragen: Zij zullen beamen, dat dit eerst anders was. We mochten leren dingen in het licht te brengen en op te ruimen. We werden nederig, we werden eerlijk, we biechtten onze zonden op en vroegen vergeving, we braken met patronen en we vergaven anderen. Dit vroeg toewijding en oprechtheid, maar… Man! Wat is de zegen groot!
Gezegend
Harmanna en ik genieten van onze momenten samen. De wandelingen maken daar onderdeel van uit. Deze momenten vormen de basis voor onze momenten samen met onze kinderen. Dat wat wij in onze reis met God de Vader, Zijn Zoon Jezus Christus en de Heilige Geest meemaken, delen we met onze kinderen. Zo dragen we over en geven we door, wat we zelf ontvangen hebben. We dagen onze kinderen uit en geven ze ruimte om te ontdekken en te doen – bijvoorbeeld bidden, profeteren en bemoedigen. Hierbij nemen we onze kinderen serieus, zijn we zelf eerlijk en oprecht en zijn we nederig in al ons handelen. Is dit van ons? Nee. Het Gods werk in ons. Hem komt de eer toe! Hij doet het – Filippenzen 2:13 HSV:
Want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen.
Wil je meer weten? Heb je een vraag? Stuur ons gerust een bericht. We geven je graag antwoord.
Zegen!
Tim Meijer, 11-2-2024
Wie is Tim? Ga naar: https://www.facebook.com/TimMeijerNL
Meer weten of reageren? Stuur me een WhatsApp-bericht op 06 10 89 06 60.
Anderen deze (wekelijkse) blog laten lezen? Doen! Delen mag! Graag zelfs.