Aanbiddingsleider Eline Bakker is snel bekend geworden sinds het schrijven van het lied ‘Jezus Overwinnaar’, wat een sterke impact heeft op de Nederlandse kerk. Echter is het leven dat je leidt buiten de spotlights cruciaal om uit te kunnen delen, zegt ze. “De mooiste momenten zijn als ik op een dekentje in de woonkamer zit, en mijn hart uitstort voor Jezus.” In dit artikel vertelt ze over de kracht van intimiteit met God.
Dit artikel is de eerste van de vier. De andere verhalen gaan over een geloofscrisis die Eline te boven kwam, haar missietrip naar Brazilië en het geloof dat ze heeft voor wat God doet in Nederland.
Ze vertelt hoe intimiteit met God, een onderwerp waar ze veel over spreekt, zo belangrijk is geworden in haar leven. Het begon op haar zestiende. “Ik had toen een jaar daarvoor belijdenis gedaan in de Nederlands Gereformeerde Kerk, maar het stukje intimiteit kende ik nog niet zo goed. Ik kende God vooral als een Vader die Zijn Zoon stuurde, waardoor ik vergeving heb van zonden.”
“Op mijn zestiende nam een goede vriendin me mee naar ‘firezone-avonden’ – dat waren avonden waar mensen samenkomen om te aanbidden. Het was veel charismatischer dan ik gewend was, maar daar ontstond er een honger in mij.”
Puurheid en echtheid
Een moment van die avonden vergeet ze nooit meer. “Verderop stond er een meid van iets oudere leeftijd God te aanbidden en ik zag hoe ze dat deed met een enorme puurheid en echtheid. Ik keek steeds naar haar, omdat ik zo gefascineerd was. Ze zong niet óver Jezus, maar ze zong tót Hem, alsof Hij pal voor haar stond. Dat veranderde mij.”
“Ik ontdekte: het is dus gewoon mogelijk dat we de levende en almachtige God, waar ik zo lang over hoorde en waar ik in ging geloven, zo persoonlijk te ontmoeten.”
Op deze manier ken ik God nog niet, besefte ze. Er ontstond een verlangen naar een diepe relatie met God. “Ik ontdekte: het is dus gewoon mogelijk dat we de levende en almachtige God, waar ik zo lang over hoorde en waar ik in ging geloven, zo persoonlijk te ontmoeten. Het was bijna te mooi om waar te zijn.”
Naast het feit dat ze op bijzondere wijze Gods liefde ontving, leerde ze die liefde ook weer terug te geven. “Ik leerde dat ik de liefde die in mijn hart ontstond, weer aan Hem mag teruggeven. Door tijd met Hem door te brengen en Hem te aanbidden.” Ze wilde lange tijd niets anders dan de liefde van God en ging zowel in de weekenden als doordeweeks naar veel diensten en bijeenkomsten. Na de HAVO deed ze, gedreven door die honger naar God, haar eerste DTS van Jeugd met een Opdracht.
Terugkijkend ziet ze hoe deze honger sterk was, maar ook sterk gebaseerd was op gevoel. “Dat was zeker niet erg, maar ik was wel een baby in het geloof. Ik wilde God vooral graag voelen.” Na een geloofscrisis, waarin ze plotseling overmand werd door vragen en twijfels en waarin ze Gods aanwezigheid niet meer voelde – waar ze in het volgende artikel over vertelt – leerde ze haar leven te funderen op de Bijbel. “Het voelde in die periode alsof mijn geloof me door m’n vingers heen glipte, maar ik ben er uiteindelijk gelukkig sterker uitgekomen.”
Intimiteit
Eline vertelt hoe je intiem met God kunt worden . “De sleutel is grotendeels zoals het kinderliedje zegt: ‘Lees je Bijbel, bid elke dag.’ Daar kun je niet zonder. Echter is dit niet het hele verhaal, want het gevaar daarin is dat het een soort checklist wordt: ik kan het weer afvinken voor vandaag.”
“Ik geloof dat het dieper gaat: ‘It takes God, to love God.’ Je hebt God zelf nodig om van Hem te kunnen houden. Zijn Geest moet dat in je bewerkstelligen, dat kun je niet zelf.”
“De belangrijkste sleutel hierin is een diep verlangen: ‘Ik wil echt van U houden, ik wil U kennen zoals U bent!’ Vanuit dat verlangen, legt God de liefde in je hart, waardoor je nóg meer honger krijgt naar Hem. Het wordt dan een soort cyclus.”
“De belangrijkste sleutel hierin is een diep verlangen: ‘Ik wil echt van U houden, ik wil U kennen zoals U bent!’”
Het gaat om een uitstorting vanuit je hart, herhaalt ze. “Heel vaak las ik de Bijbel of een dagboek, luisterde ik een podcast, en dat was het dan. Dat is al heel mooi, maar de misschien wel belangrijkste stap, die kwam daarna: vervolgens moet je zélf naar God komen.”
“Ik leerde bidden: ‘Heer, ik heb over U gelezen en over U geleerd, maar hier ben ik ook echt. Ik kom hier voor U zitten.’ Op die manier geef je Hem de mogelijkheid om jou daar daadwerkelijk te ontmoeten.”
“Ik ben zelf gek op podcasts en preken en ik luister ze soms zó veel, dat ik er bijna verslaafd aan ben, haha! Maar ik wil niet mijn hoofd alleen vullen met waarheid, zonder mijn hart voor Hem te openen en uit te storten. Dat is hetzelfde als wanneer ik steeds over mijn man Pim hoor of lees, zonder daadwerkelijk naar hem toe te gaan om tijd met hem door te brengen. Dan mis je iets cruciaals.”
“Het ontmoeten van God, het bij Hem zijn, is zoiets moois. Al vanaf mijn tienerjaren verlangde ik daarnaar en lag ik met regelmaat twee uur op de grond en stortte ik mijn hart uit voor Hem.”
Drukte
Inmiddels heeft Eline het een stuk drukker dan vroeger, met twee jonge kinderen en het zingen en schrijven van aanbiddingsliederen. Lukt het haar nog steeds om God te zoeken? “Waar ik vroeger uren de tijd kon nemen om God te zoeken en te aanbidden, lukt dat nu niet meer. Zelfs als ik daar veel tijd voor zou hebben, is mijn energie nu een stuk lager. Als jonge moeder zijn dit de “tropenjaren”, je balans is anders.”
Een mooie quote van opwekkingsleider Smith Wigglesworth illustreert echter hoe ze het nu vormgeeft. “Hij zei: ‘Ik spendeer nooit meer dan een half uur per keer aan gebed, maar ik ben ook nooit een half uur zonder gebed.’ Het is de kunst om God nu te betrekken door de hele dag heen.”
“Eerder zette ik een uur of twee uur apart, maar nu houd ik de hele dag door het lijntje met Hem open. Als ik ga slapen, doe ik dat met een preek of podcast in mijn oor.”
“Ik pak dan m’n fleecedeken van de bank, doe de gordijnen dicht en ga op de grond zitten, en dan aanbid ik God.”
“Maar er zijn ook avonden dat ik een moment pak en een worship set opzet op ons televisiescherm. Ik pak dan m’n fleecedeken van de bank, doe de gordijnen dicht en ga op de grond zitten, en dan aanbid ik God. Dat is het moment om bij Hem te zijn, te komen naar Hem zoals je bent.”
Ze geeft een inkijkje in hoe je God kunt zoeken op zulke momenten. “Soms zing ik mee met de worshipset die ik op heb staan, op andere momenten ben ik stil, of soms kan ik alleen maar huilen. Dat is niet een doel op zich, maar het komt voort uit Zijn aanwezigheid. Door de dankbaarheid over Wie God is, wat Jezus heeft gedaan voor ons aan het kruis en wat Hij nog steeds doet in mijn leven. Het is heerlijk om dan voor Hem te zingen en mijn hart uit te storten voor Hem. De Heilige Geest kan in die 30 a 45 minuten die ik dan heb met Hem net zo krachtig werken als in die 2+ uren van toen. Dat is zo mooi!”
