Kerken in Noord Oost Groningen zien dat er steeds minder mensen in Jezus geloven. Zij vroegen Bert Noteboom om hulp. God maakte hem en zijn vrouw Christa duidelijk dat het tijd was om met hun drie kinderen naar het noorden van Nederland te vertrekken. “We wilden zelf niet naar het noorden verhuizen, maar Groningen kwam steeds weer terug op ons pad, waardoor we ons afvroegen of we hier iets mee moesten doen”, aldus Bert.
“In de achterliggende jaren hebben we het gebied leren kennen en zijn van de mensen gaan houden. Vroeger had ik deze verhuizing helemaal uitgesloten. Ik houd van de stad, de dynamiek en daarnaast is het voor mijn werk praktisch om middenin het land te wonen. Voor een koorrepetitie moet ik nu zes uur rijden. Voor 2023 heb ik alleen al 128 spreekbeurten af moeten zeggen om hier te kunnen pionieren. Dat doe je niet zonder pijn of moeite. Maar als God je roept, doe je dat. Met heel veel liefde ben je helemaal bereid dat te doen. De liefde van Jezus maakt je bereid om keuzes te maken voor je roeping.”
De liefde van Jezusmaakt je bereid om keuzes te maken.
Bert Noteboom is in het dagelijks leven de man van Christa en vader van drie kinderen. Daarnaast is hij bekend als koordirigent van Christelijk koor Jigdaljahu maar daarnaast ook bij de Katwijkse Mannenzang en Nederland Zingt. Na 16 jaar in Almere actief te zijn geweest als pionier en voorganger vertrekt hij naar Finsterwolde om hier het evangelie opnieuw bij de mensen te brengen.
Geleid door God
De verhuizing naar Groningen werd door God geleid. Hiervan getuigen Bert en Christa Noteboom in de mini-documentaire Waarom naar Groningen?, gemaakt door hun zoon Joshua Noteboom, om meer te vertellen over de roeping en Geloof in Groningen. “Het was eerder al een keer ter sprake gekomen. Er was een predikant ergens uit de provincie Groningen die had gezegd: “Deze omgeving heeft iemand zoals jij nodig.” Pas confronteerde ik hem nog eens met deze uitspraak en gaf deze man aan dat hij dat niet als grapje had gezegd, maar nog steeds echt meent.”
Het Noord Oosten van Groningen kwam nog een aantal keer onder de aandacht bij de missionair voorganger, waardoor Noteboom dacht dat er waarschijnlijk een moment zou komen waarop hij met zijn gezin naar het noorden zou vertrekken. “Verschillende kerken gaven aan dat zij ernaar verlangden dat het evangelie verteld blijft worden in het noorden, ondanks dat hun eigen gemeente misschien weg zou vallen.”
God kan dit gebied niet vergeten zijn.
“Iemand noemde dit gebied boven de A7 in een van de gesprekken die ik had een ‘door God vergeten gebied’. Dat raakte mij, want God kan dat gebied niet vergeten zijn. Zijn genade is niet verkort. Dit is juist de tijd dat we het evangelie mogen verkondigen, in heel de wereld. Die tijd geeft God ons.”
Dit deed hem denken aan een tekst uit de Romeinenbrief. “Paulus schrijft hier aan het eind van zijn brief: “Zo heb ik dan van Jeruzalem af en rondom, tot Illyricum toe, het Evangelie van Christus vervuld.” Maar wat betekent dat dan? Het evangelie ‘vervullen’. Hier spreekt Paulus over het verspreiden van het evangelie en het stichten van gemeentes. Hij bleef niet op één plek hangen, maar reisde steeds weer door. Ondertussen waren er christenen die ‘achterbleven’ die het evangelie vertegenwoordigen op die plekken waar hij geweest is.” Voor Noteboom was deze tekst een van de aanleidingen waardoor hij begreep dat het tijd eraan kwam om na de mooie periode van zestien jaar in Almere verder te trekken.
Dromen over Groningen
Afgelopen zomer volgden verschillende “toevalligheden” elkaar op. “Het was als een puzzel die langzaam in elkaar viel.” Een van de leiders van de vakantiebijbelweek in Almere, deelde op een ochtend als ijsbreker een gekke droom die ze had gehad. Ze had gedroomd dat Bert ging vertrekken uit Almere en ze hem op ging zoeken. Toen ze na een eind rijden bij een oude schuur met een roldeur stond, zag ze hierin allemaal oude auto’s en Bert Noteboom erbij. Als grapje trok ze de conclusie dat hij misschien automonteur moest worden.
“Op het moment dat ze daarover vertelde, dacht ik er niet zo veel van. Ik ben eigenlijk een beetje een ‘oer-gereformeerde jongen’. Dromen, dat is iets waardoor God tot mensen in Iran spreekt bijvoorbeeld. Maar is dat ook iets voor mij? Dat was vrij nieuw voor mij. Al hadden we het net met onze kring gehad over Daniël en dromen. Ik sloot het dus niet uit, maar ik lachte het wel een beetje weg. Al helemaal omdat ik mezelf nooit automonteur zag worden, de conclusie die zij eruit trok. Maar toen ik later letterlijk die droom binnenstapte, was dat heel bijzonder. Ineens viel het puzzelstukje op zijn plek.”
Nadat nog een aantal gebeurtenissen op Groningen wezen, begonnen Christa en Bert Noteboom te zoeken naar een huis boven de A7. Een van de huizen die hij bezichtigde bleek precies het huis uit de droom te zijn. Uiteindelijk kocht het gezin het huis. “Waarom we specifiek in dit huis moesten gaan wonen, dat weten we nog niet. De puzzel is nog niet helemaal compleet.”
Bereid om te gaan
De bereidheid om naar Groningen te vertrekken was in de jaren voordat de familie de knoop doorhakte langzaam gegroeid. Maar hoe ontstaat die bereidheid. “In de basis geloof ik dat God van ons niets vraagt, maar ons juist iets aanbiedt: namelijk Zichzelf. Maar als Jezus aan Petrus vraagt ‘Houd je van mij?’ Geeft Hij in Zijn antwoord een opdracht mee aan de discipel. Het is een eer om voor God te mogen gaan en werken.”
We houden er rekening mee met dat het lijden erbij hoort. Het is onderdeel van het Koninkrijk.
“Bij het volgen van Jezus komt lijden kijken. Soms is dat bitter, zoals bij een verhuizing waarin je alles achter je moet laten, maar het is ook een eer. Nu vind ik wel dat we in Nederland makkelijk praten hebben. Ons lijden is maar klein in vergelijking met wat christenen in andere delen van de wereld meemaken aan vervolging. Tegelijkertijd ging een van de teksten waardoor God ons geroepen heeft over het lijden wat gepaard gaat met het volgen van God. We houden er rekening mee met dat het lijden erbij hoort. Het is onderdeel van het Koninkrijk. Ik calculeer tegenslag gewoon in.”
Gods roeping voor jou
Door de documentaire en hun verhaal te delen hoopt Joshua Noteboom (15), de zoon van Bert Noteboom, een inkijk te geven dat God leeft en hoe Hij spreekt, werkt en leidt vandaag de dag. Noteboom bemoedigt mensen die zoekend zijn naar hun roeping en Gods leiding: “Ik herken het zoeken naar je roeping. Ik vraag zo vaak aan God wat Hij wil dat ik doe en blijf doen. Je mag je vragen delen met God. Abraham wandelde met God in oprechtheid. God zei tegen hem: “Ik ben El Shaddai, Ik ben (alleen) genoeg. Ik ben het antwoord op alles voor jou. Wandel voor Mijn aangezicht en wees oprecht.” Ik geloof dat we dat mogen doen: Wandelen met God in oprechtheid. Dan zal God door alles heen duidelijk maken wat Hij van je verlangt. Hij maakt je klaar en geeft je vrede over de stappen die je mag zetten. Er zal een diep verlangen in je ontstaan om iets te doen en offers hiervoor te brengen. Ik denk dat het heel belangrijk is om daarin naar Hem te luisteren.”
Daarbij geeft Noteboom aan dat we ook niet te groot moeten denken over het woord roeping. “Iedere christen is geroepen en dat zal er niet bij iedereen uitzien als een functie als evangelist, pionier, voorganger of zendeling. Stel je voor je bent juf, dan ben je geroepen om voor de kinderen die God jou toevertrouwd ambassadeur van Jezus te zijn”, aldus Noteboom. “Niet iedereen hoeft naar Groningen te gaan. Alsjeblieft niet. De meest normale en meest voorkomende manier is dat God mensen gebruikt op de plek waar ze al zijn.”
Benieuwd naar hoe God verder duidelijk maakte dat het tijd was voor de familie Noteboom om naar Groningen te verhuizen? Bekijk de mini-documentaire in de onderstaande video.