De Bijbel zegt dat christenen een diepe, intense banden met elkaar moeten hebben, omdat we dezelfde Heilige Geest in ons hebben. In feite is het Griekse woord voor gemeenschap, zoals gebruikt in Handelingen 2:42, koinonia, wat intieme gemeenschap en onzelfzuchtig delen inhoudt.
Tekst: J. Lee Grady
Maar terwijl ik reis en christenen op veel plekken ontmoet, merk ik dat de kerk tegenwoordig eigenlijk een erg eenzame plek is. Veel mensen hebben gebroken vriendschappen meegemaakt. Sommigen hebben pijnlijke kerkbreuken meegemaakt, anderen zijn verraden door vrienden die ze vertrouwden, en weer anderen hebben hun hart volledig gesloten om niet gekwetst te worden. Als gevolg hiervan wordt koinonia een mooi theologisch woord voor iets dat ze nooit zullen ervaren.
Het is alsof we vergeten zijn hoe we echte vrienden kunnen hebben. Ik heb zelfs voorgangers ontmoet die me vertelden dat ze het risico niet konden lopen om vriendschappen op te bouwen. Ze leven dus geïsoleerd. Ze dragen hun eigen lasten. Ze krijgen geen aanmoediging. Sommigen eindigen in een depressie.
Onlangs trok de Heilige Geest me aan om de vriendschap te bestuderen die zich tijdens Davids vroege jaren tussen David en Jonathan ontwikkelde. Het is duidelijk dat God Jonathan in Davids leven plaatste op een cruciaal moment in zijn reis naar de troon. En zonder Jonathans verbondsrelatie met zijn vriend, zou David nooit in staat zijn geweest om de obstakels te overwinnen die hij tijdens de regering van koning Saul tegenkwam.
Hetzelfde geldt voor ons allemaal. Je zult nooit je maximale geestelijke potentieel bereiken zonder de hulp van die belangrijke relaties die God om je heen plaatst. Maar om van deze vriendschappen te profiteren, moet je je hart openen en het risico nemen om een vriend te zijn.
Hoe kun je van geïsoleerd zijn naar het ontwikkelen van hechte vriendschappen? Spreuken 18:24 zegt: “Een man die vrienden heeft, moet zelf vriendelijk zijn” (NBG). Je kunt niet wachten tot een vriend contact met je opneemt. Zet de eerste stap en wees bereid om de patstelling te doorbreken. De Britse prediker Charles Spurgeon zei het zo: “Iedereen kan zelfzuchtig verlangen naar een Jonathan, maar het is belangrijk om eerst een David te zijn.”
Hier zijn zes kwaliteiten die ik in Jonathan zie die me uitdagen om een betere vriend te zijn:
- Jonathan koesterde een geestelijke band.
Nadat David Goliath had vermoord en naar het paleis van Saul was verhuisd, zegt de Bijbel “de ziel van Jonathan was met de ziel van David verbonden” (1 Sam. 18:1). Dit is het werk van de Heilige Geest. Alle christenen zouden een gevoel van familie moeten ervaren, maar er zijn bepaalde vrienden waarmee je je diep verbonden zult voelen, omdat God je niet voor niets in elkaars leven plaatst. Bied geen weerstand aan dit proces. Laat God je aan mensen binden. - Jonathan toonde opofferende liefde.
Jonathan hield zoveel van David dat hij zijn leven op het spel zette om hem te helpen zijn missie te vervullen. Jonathan ontweek zelfs Sauls speer in zijn poging om zijn vriend te helpen. Hij leefde in de geest van Jezus’ woorden over vriendschap: “Niemand heeft grotere liefde dan deze: je leven geven voor je vrienden” (Johannes 15:13). De wereld zegt dat we alleen om ons eigen succes moeten geven. Maar de beste manier om meer op Jezus te gaan lijken, is door iemand anders te helpen slagen! - Jonathan moedigde altijd aan.
Toen David in de woestijn op de vlucht was voor Saul, reisde Jonathan naar Horesh om zijn vriend op te vrolijken (1 Sam. 23:16). Er waren momenten in Davids leven dat hij zichzelf moest bemoedigen, maar in dit geval was Jonathan Gods instrument. We hebben elkaar nodig! Als je de Heilige Geest toestaat om leven en hoop door je heen te spreken, kunnen je woorden je vrienden voortstuwen naar hun bestemming. - Jonathan bood zijn vriend bescherming aan.
Toen Jonathan zich realiseerde dat zijn vader van plan was om David te doden, waarschuwde hij hem niet alleen voor gevaar, maar bedacht hij een plan om zijn vriend te bevrijden (1 Sam. 19:1-4). Vrienden laten niet toe dat vrienden worden afgeslacht in geestelijke oorlogvoering. Als je een vriend een dwaze fout ziet maken, of als je voelt dat de vijand hem als doelwit heeft, kan God je gebruiken om een ramp af te wenden. Spreek de waarheid in liefde. - Jonathan hield de pijn van zijn vriend vertrouwelijk.
David nam zijn vriend Jonathan in vertrouwen en in sommige gevallen stortte hij gefrustreerd zijn hart uit. Op een gegeven moment zei hij tegen Jonathan: “Wat heb ik gedaan? Wat is mijn ongerechtigheid?” (1 Sam. 20:1). Als ik door een moeilijke beproeving ga, moet ik soms gewoon mijn hart luchten. En ik heb loyale vrienden die me mijn pijn laten verwerken… en ze rennen niet weg om anderen over mijn zwakheid te vertellen. Dit is echte vriendschap. - Jonathan koesterde geen jaloezie.
Op een bepaald moment in Davids reis realiseerde Jonathan zich dat zijn vriend op een dag koning van Israël zou worden. Dit was eigenlijk Jonathans erfenis, aangezien hij de zoon van Saul was, maar hij erkende dat God in plaats daarvan David had gekozen. Dus gaf hij David zijn koninklijke mantel, zijn wapenrusting en zijn wapens (zie 1 Sam. 18:3-4). Dit is een prachtig beeld van hoe we elkaar moeten prefereren en eren. Jaloezie vernietigt vriendschap. Als we Gods liefde in ons hart hebben, willen we dat onze vrienden ons overtreffen.