Birma wordt al 74 jaar geteisterd door oorlog. Het leger dat aan de macht is, probeert de bevolking met geweld te onderdrukken. Burgers en hun huizen zijn vrijwel dagelijks het doelwit van bombardementen. Maar volgens zendeling David Eubank is er op dit moment een unieke situatie in de geschiedenis van het land. “Er is nu meer eenheid onder de mensen dan ooit. Ik heb de Birmezen nog nooit zo verenigd gezien als nu. Het is een unieke mogelijkheid om vrij te worden als ze in die eenheid opstaan”, vertelt Eubank aan Revive. “Er is hoop op verandering.”
De mensen hebben echter alle steun nodig die ze maar kunnen krijgen. “Ze hebben steun nodig op humanitair en financieel gebied en op politiek niveau”, zegt Eubank. “Ze hebben praktische hulp nodig om in leven te kunnen blijven. Ook is het belangrijk te bidden voor de bevolking. Niet alleen voor vrijheid, maar ook dat ze Gods liefde leren kennen. Want wanneer het lukt een democratie in het land op te richten, zal die niet werken zonder dat er liefde is. Als er geen liefde is, betekent een democratie praktisch twee wolven en één schaap die stemmen over wat voor eten er op tafel komt.”
“Er is dus liefde nodig onder de mensen en liefde is niet blijvend als je God niet hebt. Zonder God is onze liefde beperkt. Op een bepaald punt zullen we teleurgesteld en verbitterd raken. Maar Gods liefde is grenzeloos, met Hem zullen we oneindig lief kunnen hebben. Dus bid dat de mensen Jezus leren kennen en gered worden op dit cruciale keerpunt in hun geschiedenis.”
Free Burma Rangers
Eubank, die in Amerika werd geboren, groeide op als zoon van een zendelingsechtpaar in Thailand. Later diende hij als officier in het Amerikaanse leger waarbij hij diende in de Special Forces en hij een Ranger officier was. Na in het leger gediend te hebben, heeft hij de Free Burma Rangers (FBR) opgericht in Birma.
FBR verleent humanitaire hulp aan onderdrukte etnische minderheden van alle rassen en religies in Birma, Irak, Koerdistan, Syrië en in oorlogsgebieden in Soedan. Davids vrouw Karen en hun drie kinderen zijn allemaal betrokken bij dit werk waar ze hulp en hoop geven en de liefde van Christus delen. (Artikel gaat verder onder foto.)
In Birma zelf is het werk inmiddels uitgegroeid tot meer dan zeventig teams die voornamelijk bestaan uit lokale mensen die overal in het land intern ontheemden opzoeken en humanitaire hulp verlenen. Ook leggen ze de situaties die ze tegenkomen zoveel mogelijk vast op camera en berichten ze aan de buitenwereld wat er aan wreedheden in Birma plaatsvindt, om de wereld wakker te schudden.
Frontlinies
FBR werkt ook in Irak, Koerdistan, Syrië en Soedan vooral aan frontlinies van oorlogsgebieden waar veel hulpverleningsorganisaties niet kunnen komen. De meeste van die organisaties proberen bij de frontlinies weg te blijven om geldige redenen. Oorlog is onvoorspelbaar en dodelijk en veel hulpverleners hebben hun leven al verloren in conflictgebieden. Dat betekent echter wel dat er een gat is tussen de hulpbehoevenden aan de frontlinies en de gebieden waar hulpverleningsorganisaties werkzaam zijn. FBR springt in de bres en zoekt de frontlinies op om juist die hulpbehoevenden te helpen.
Zich bewust van de gevaren daarbij, vertelt Eubank hoe hij heeft geleerd om voor alles te bidden. “Op een keer in Syrië probeerden we gewonde mensen te evacueren. Daarbij liepen we het risico opgeblazen te worden door het leger. Ik was bang en bad: ‘Heer, help me alstublieft voor deze keer’. Toen zei de Heer: ‘Dave, wen er maar aan. Morgen ga je Me weer om hulp vragen en de dag daarna weer. Dus vraag Mij gewoon, vertrouw Mij, en ga’. Zo probeer ik van dag tot dag met Hem te praten en naar Hem te luisteren. Hoe meer ik dat doe, hoe beter en makkelijker ik Zijn stem versta en ik herken of ik op Gods pad ben.”
Gods hart
Het werk aan de frontlinies is niet alleen niet zonder risico’s voor FBR, ook worden de teams geconfronteerd met veel leed. Hoe kun je te midden van dat alles gevuld blijven met Gods liefde? “Ik huil veel”, zegt Eubank. “Ik trek me terug op een plek waar niemand me kan horen en dan huil ik. Maar dat is ook wat God voelt. In de Bijbel staat: ‘Jezus weende’. Wanneer je je het leed van mensen aantrekt, voel je hun lijden. Dat komt voort uit de liefde van God die je voor de mensen ervaart, je voelt Gods hart.
Er zijn wel momenten waarop ik het gevoel heb dat ik het niet meer trek. Een tijd geleden bevonden we ons in een situatie in Birma waar zwaar geschut was. 21 mensen raakten gewond en 10 mensen kwamen om. Ook een goede vriend van mij verloor zijn leven. Ik had niets meer om te geven. Ik zei: ‘God, help me…’ En dat deed Hij. De volgende ochtend werd ik wakker en, door Zijn genade, kon ik verdergaan, in Zijn kracht. Als je God volgt, raak je nooit uitgeput.”
Reddingsactie
In 2017 werden Eubank en zijn team gevraagd hulp te verlenen in Irak aan de frontlinies met ISIS. Daar redde hij een meisje dat onder vuur lag van ISIS, met gevaar voor eigen leven. (Bekijk hier een video daarover.) “Ik wist dat het me mijn leven kon kosten, dus ik bad en vroeg God of ik het risico moest nemen om haar te redden”, vertelt hij. “De Heer gaf me toen de tekst in Johannes 15:13 waar staat: ‘Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden’. Mensen baden ook voor me. Toen ben ik ervoor gegaan, met hulp van vrienden en het Amerikaanse en Iraakse leger.”
Verschillende Amerikaanse media berichtten over het verhaal en noemden het een verbazingwekkende reddingsactie. Eubank zelf blijft op Jezus wijzen bij al het werk dat hij doet. “Als mensen kunnen we elkaar inspireren en dat zouden we ook moeten doen, maar als we elkaar op een voetstuk zetten, komt er een punt waarop we teleurgesteld raken, want niemand van ons is volmaakt. Alleen Jezus is dat. Daarom zouden we ons allemaal op Hem moeten richten. Laten we bij alles wat we doen altijd Jezus de eerste plaats geven.”
Bekijk hier een documentaire over het werk van Free Burma Rangers. Bekijk de trailer daarvan hieronder:
