Evangelist David de Vos wist lange tijd niet zoveel over de liefde van God de Vader. In het onderstaande blog – met toestemming van David de Vos overgenomen – vertelt hij hoe hij God als een goede Vader leerde kennen.
Hij schrijft: “Toen ik een jaar of achttien was werd in onze gemeente een conferentie georganiseerd met als thema: Vaderliefde. Mij werd gevraagd om mee te draaien in het gebedsteam. Het leek me wel wat, want bidden voor mensen vond ik tof! Het enige probleem was: hoe moest ik bidden voor mensen, terwijl ik niet precies wist wat Gods Vaderliefde inhield?”
“Ja, ik was vol van God, maar keek vooral naar Hem op als zijnde groot, machtig en heilig. God als Vader? Dat ging er bij mij niet helemaal in.”
“Ja, ik was vol van God, maar keek vooral naar Hem op als zijnde groot, machtig en heilig. God als Vader? Dat ging er bij mij niet helemaal in. Een team uit het buitenland was ingevlogen om deze conferentie over Vaderliefde voor te gaan. Voorafgaand aan de conferentie werd er vanuit onze gemeente een medewerkersbijeenkomst georganiseerd om kennis te maken met dit team en instructies te krijgen. Aan het einde van de bijeenkomst zei de teamleider: “We willen met jullie bidden, zodat je datgene ontvangt wat je nodig hebt om uit te delen.”
Liefde ervaren
Een ietwat oudere man kwam naar mij toe en begon voor mij te bidden. Hij vroeg aan God of Hij als een Vader voor mij wilde zijn. Dat ik zijn liefde zou gaan ervaren. Om eerlijk te zijn voelde ik niet zoveel bij dit gebed.
Ergens ging er zelfs iets door me heen van: daar gaan we weer. Op een gegeven moment sloeg hij zijn armen om me heen en drukte hij mij stevig tegen zich aan. Zó stevig en zó lang dat ik er ongemakkelijk van werd. Was dit allemaal wel zo nodig? De man leek mijn ongemakkelijke signalen niet aan te voelen en nam uitgebreid de tijd voor mij.”
Kindertijd
Om de rest van mijn verhaal te kunnen begrijpen, neem ik je even mee naar mijn kindertijd. Van jongs af aan heb ik een enorme passie voor vissen. Dat begon in het klein, met een handgemaakte hengel van bamboe en de kleine visjes die ik ermee ving. Urenlang kon ik in de kou staan en genieten van de spanning die ik door mijn lichaam voelde stromen voordat ik een vis aan de haak had.
Vlak na schooltijd of soms al voordat ik naar school ging, rende ik met mijn hengels naar de waterkant en probeerde ik nog gauw een paar visjes te vangen. Door veel tijd aan de waterkant door te brengen, groeide ik uit tot een ervaren visser. Ik kan me het moment nog
goed herinneren dat ik voor het eerst een grote vis ving: een snoek met scherpe tanden! Vissen was mijn lust en mijn leven… tot aan de dag van vandaag!
Samen vissen
Om weer terug te komen op mijn andere verhaal: ik zat bekneld in de armen van die wildvreemde man, die vanuit de andere kant van de wereld naar ons kleine kikkerlandje was gevlogen. Ik kende hem niet. Hij mij ook niet. Tijdens zijn gebed zei hij plotseling iets wat mijn leven op de kop zette. Hij zei: “Hé, God de Vader wil samen met jou gaan vissen! Jij houdt van vissen, toch?”
Ik kon mijn oren niet geloven. Hoe kon deze man dat in vredesnaam weten?
Ik kon mijn oren niet geloven. Hoe kon deze man dat in vredesnaam weten? Hoe wist hij dit detail van mijn leven te benoemen? Het kon niet anders dan dat God hem dit had laten zien. Mijn hemelse Vader wilde tijd nemen om met míj te gaan vissen! Dit sloeg in als een bom!
Beeld van de Vader
Mijn beeld van God de Vader veranderde in één ogenblik. Het werd mij ineens duidelijk dat de grote God van deze grote wereld er geen problemen mee had om óns kleine landje te vinden, dat Hij de plaats Den Haag kende waar ik destijds woonde en dat Hij een piepklein detail uit mijn leven als kleine jongen wist te benoemen. Daar waar hij altijd ver van mij af had gestaan, stond Hij nu ineens heel dicht bij…
MIJN Vader, die geïnteresseerd is in de dingen die IK leuk vind. Hij had
mij al die jaren al zien zitten aan de waterkant. De man die voor mij bad, zei: “Ik zie je zitten, je bent aan het vissen en God de Vader zit achter je en geniet van je.” Ik barstte uit in tranen en kon niet meer stoppen. Ik weet niet hoe lang ik heb liggen huilen op de schoot van deze onbekende man, maar één ding is zeker: het is een ervaring die ik mijn leven lang niet zal vergeten!
“Ik barstte uit in tranen en kon niet meer stoppen. Ik weet niet hoe lang ik heb liggen huilen op de schoot van deze onbekende man”
God is begaan met al onze wegen. Wat wij leuk vinden, vindt Hij waarschijnlijk nóg leuker. Hij verlangt ernaar om het leven met ons te delen. Ik ben er voor eens en voor altijd van overtuigd dat Hij mijn Vader is en begaan is met de dingen die ik tof vind. En wat voor mij geldt, geldt ook voor jou!
Deze blog is geschreven door evangelist David de Vos. Klik hier om meer van zijn blogs te lezen.
