Soms heb je van die momenten, die je nooit meer vergeet. Het was zomaar een dag in Amsterdam. We waren die dag op straat om mensen over Jezus te vertellen. Ik liep een trap af en daar zat een man. Hij zat ontspannen tegen een muurtje aan. Meestal, wanneer ik bij dat stukje Amsterdam kwam, zaten de mensen er te blowen. Maar deze man niet. Rustig dronk hij aan zijn colaatje.
Tekst: Annelies van Walsem
‘Goedemiddag meneer, heeft iemand u weleens verteld dat God van u houdt en een enorm goed plan voor uw leven heeft?’ begon ik. Dat had hij wel eens gehoord, maar zijn leven had hij nog niet aan God overgegeven. Hij wilde dit wel graag en samen baden we het zondaarsgebed. Zijn gezicht begon te stralen. Toen begonnen er woorden in mijn hart op te borrelen…
‘Meneer, Ik geloof dat de Heer wil zeggen dat u met jonge jongens zal gaan werken. Dat u vooral een vader figuur zal worden voor jongens die geen goede vader of geen vader hebben gehad. Zodat de jongens hun leven weer op de rit gaan krijgen.’ Ik keek hem aan en peilde zijn reactie. Hij begon te lachen. ‘Haha, dit is ongelooflijk, hoe weet u dit?’ vroeg hij. Ik werd nieuwsgierig en vroeg.. ‘vertel eens? Ik weet helemaal niks.’
‘Ik ben op reis vanuit Duitsland naar een ander land. Hier op Schiphol had ik een tussenstop. Ik ben voetballer, maar ga nu tijdelijk in een ander land met jongeren werken om te kijken of dat iets voor mij is. En dan vertelt u mij dat u gelooft dat de Heer dit voor mij wil. Haha. Ongelooflijk!’
Wauw! De man was een paar uur in Amsterdam en kreeg van de Heer een bevestiging. God is groot.