Ik bleef maar staren. Meegezogen door alles wat er aan de onderkant van het tapijt zichtbaar was geworden in mijn leven. Persoonlijke omstandigheden hebben mij in het afgelopen jaar in een seizoen gebracht waarin het mij veel moeite koste om mijn blik daarvan los te maken.
Tekst: Jaap Boersema
De onderkant van het tapijt
Het bracht mij bij de schaduwkanten van mijn ziel waardoor ik geneigd was om mij onder het tapijt te verstoppen. Terwijl ik graag blogs, artikelen of columns schrijf, kwam het de afgelopen maanden gewoonweg niet uit mijn handen.
In deze periode keek ik tijdens gesprekken die ik voerde regelmatig in de spiegel. Zo sprak ik met een klant die herstellende was van een burn-out, met een ander over hoe hij weer aan het opkrabbelen is na een faillissement en met een derde over het afscheid van een compagnon. De herkenning ging er niet zozeer over dat ik ook een burn-out of een faillissement heb doorgemaakt, maar met name het omgaan met situaties waarbij sprake is van tegenslagen, teleurstellingen en verlies.
Wat we gemeen hadden was de neiging om weg te kruipen onder het tapijt en onzichtbaar te worden. Beschadigingen en littekens als gevolg van impactvolle ervaringen die je wereld op de kop zetten kunnen een flinke deuk slaan in je zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Zodra twijfel, onzekerheid en falen ineens binnenkomt zie je niets anders meer dan die grauwe en versleten onderkant van het tapijt. Ik ervaar hoe belangrijk het is om daar niet bij weg te blijven, maar wanneer je alleen nog maar kan staren naar dat ene punt, loop je het risico er klem onder te komen zitten.
Leren kijken vanuit Gods perspectief
Toen ik onlangs met mijn buddy (waar ik wekelijks mee spar) tijd nam om naar Gods stem te luisteren, deelde hij een indruk voor mij. Hij zag een Perzisch tapijt voor zich waarbij ik mijn aandacht meer moest gaan vestigen op de bovenkant ervan. De bovenkant zou staan voor ‘leven, kleur en alles wat God daarin had geweven’. God liet zien: ‘dit mag je gaan doen Jaap, voor jezelf en ook samen met je klanten’. Terwijl het beeld eerst nog wat moest landen dacht ik later die dag ineens een fotoshoot waar ik een paar foto’s had laten maken met een Perzisch tapijt. Ik heb er niets mee gedaan omdat ik geen idee had wat ik ermee zou kunnen, maar ineens viel het kwartje. Door omstandigheden kun je soms zo meegesleept worden door je eigen ziel, dat het je ware perspectief ontneemt. Maar God nodigt ons uit om het van een andere kant te bekijken. Vanuit Zijn perspectief.
Kiezen
Het is een wereld van verschil als je de onderkant vervangt met de bovenkant en ineens ziet hoe bijzonder en exclusief ‘jouw tapijt’ is geweven. Of je blijft staren vanuit je ziel of dat je leert kijken met de ogen van je geest maakt echt veel uit.
De bovenkant van het tapijt is zoveel mooier, kleurrijker, hoopvoller en vol kansen. Het kwartje viel niet alleen in mijn hoofd, maar het hielp mij om God uit te nodigen wat Hij mij wil laten zien aan de bovenkant van dat tapijt. Ik was verrast over hoe anders dat eruitzag dan waar ik aan de onderkant maar naar bleef staren. Wat duidelijk werd was dat de belangrijkste stap zit in het besluit om onder het tapijt vandaan te komen en erop te gaan zitten en weer zichtbaar te worden. Het vraagt om een bewuste keuze, dat soms zelfs tegen je gevoel in gaat.
Veelkleurig en authentiek
Met zo’n besluit kies je ervoor om het leven te gaan leven wat Hij jou en mij geeft en de veelkleurigheid aan kansen te ontdekken die we mogen benutten zowel persoonlijk als zakelijk.
Wat ik zo mooi vind aan die Perzische tapijten is dat ze eigenlijk alleen maar unieker worden naarmate ze ouder worden. Doorleefd. Al jaren heb ik er eentje voor de kachel liggen in mijn werkruimte. Inmiddels aardig versleten en vol met brandplekken.
Naast dat het een duurzaam en tijdloos product is wordt het ook gerekend tot de vroege toegepaste kunst. Het werd zelfs al gebruikt om de tempel mee te bekleden. Doordat echte Perzische tapijten met de hand geweven worden zijn ze exclusief en authentiek. Met unieke kleuren en patronen.
Exclusieve waarde
Zodra jij je los kunt maken van de oude blikrichting komt er ruimte voor nieuwe perspectieven over je situatie. Als jij je open durft stellen om al die verschillende kanten van jezelf eerlijk in de ogen te kijken en te omarmen, groeit van binnenuit heel natuurlijk je eigenwaarde.
Volgens mij kan het niet anders dan dat je dan gaat ontdekken wat de unieke waarde ervan is en hoe jij daarmee iets nieuws in de wereld mag brengen wat alleen jij kunt, zodat jij tot je unieke bestemming komt en impact hebt in de samenleving. Gewoon door in alle vrijheid exclusief jezelf te zijn! Inclusief alles wat je daarin meeneemt aan (levens)ervaringen, sh#t, talent, kennis & expertise en noem maar op.
Dit artikel is geschreven door Jaap Boersema van YouRoute.
Klik hier als je ook wilt ontdekken hoe jij jouw exclusiviteit optimaal kunt benutten.