Het is vandaag zover. We mogen naar de stembus. De afgelopen weken waren de dames en heren politici druk bezig ons allen te overtuigen van de superioriteit van de ingenomen standpunten. Een circus wat, als het een beetje meezit in Den Haag, slechts eens in de vier jaar voorbijkomt.
Tekst: Albert van der Heide
Ik hou persoonlijk erg van de politiek en merk de aanzuigende werking van het spel. Want het is een soort spel. Een politiek machtsspel. De stenen schuiven over het bord en er wordt met grote behoedzaamheid gewikt, gespind en bewogen. Ieder belooft revolutionaire resultaten, geweldige omwentelingen en oplossingen voor bijna alle problemen. Het spel is aantrekkelijk, de invloed en macht die is verleidelijk. Maar hoe sta je hier als gelovige in?
Dit jaar merk ik hoe een politieke geest invloed probeert te krijgen in een toch al zo verdeelde Kerk. En dat vind ik verdrietig. Ik hoor in ons Nederland een beetje een echo van wat de afgelopen maanden in de USA heeft plaatsgevonden. Waar christenen verdeeld zijn geraakt door het activisme en de druk om op een bepaalde kandidaat te stemmen.
Verdrietig
Het maakt me oprecht verdrietig, omdat ik echt geloof dat we door al die drukte ‘het punt’ helemaal missen. Jezus was helemaal niet zo druk met de politiek. Hij koos, tot spijt van Zijn leerlingen die de politieke route een geweldige oplossing (Joh 18:36) zouden vinden, niet voor macht en politiek. Maar Jezus was en is de Koning van Zijn Koninkrijk. En Zijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Maar Zijn Koninkrijk is wel een revolutionaire beweging, die de hele maatschappij wereldwijd volledig op zijn kop heeft gezet. En dat al binnen een aantal decennia na Zijn opstanding.
Pas op voor de valkuil van de politieke geest. De scheiding van kerk en staat was niet voor niets al door Jezus ingesteld nog lang voordat de “verlichting” het ‘bedacht’ (Math 22:21). Toen Constantijn, als politieke macht, zich verbond met de kerk als beweging ontstond er een instituut. De virale kracht van de vroege christelijke Kerk was afgezwakt door deze aanlokkelijke verbinding. De revolutie was gekerstend en het leek op het eerste gezicht zo’n mooie doorbraak. Maar de kracht van het Koninkrijk werd ingeperkt door de machtshonger van een kerk. Een kerk die zich toch vanaf dat moment naar wereldse systemen zou gaan vormen.
Ga stemmen
Ga stemmen vandaag, dat doe ik ook. Vraag aan God op wie je mag stemmen. Maar verwacht niet dat de revolutie of reformatie vanuit de politiek zal komen. Dat is de aanlokkelijk valkuil van de politieke geest die zich met iedereen wil verbinden, maar nooit belangeloos. Je krijgt wat, maar nooit zonder iets te geven. Een politieke geest die altijd verdeelt, omdat ze uiteindelijk wil heersen. Linksom of rechtsom.
De revolutie, de herleving, die komt als we onze focus houden op de Koning. De Koning en Zijn Koninkrijk. Een revolutionair evangelie wat nooit past in de systemen van de wereld. Een Koninkrijk wat echt vrij maakt, wat de omstandigheden ook zijn en wie er op aarde ook lijkt te regeren.
Ik bid dat die revolutie, opnieuw zal ontvlammen!