Op donderdag 9 september is evangelist Jan Zijlstra op 82-jarige leeftijd overleden. Terwijl veel christenen in rouw zijn over het verlies van deze man van God, heerst er ook veel dankbaarheid over zijn leven. In dit artikel brengen we met evangelist Tom de Wal en met voorganger Arno van der Knaap enkele kostbare herinneringen – én zijn erfenis voor de nieuwe generaties – naar voren. “Zijlstra was alleen maar bezig met het koninkrijk van God. Hij sliep maar drie uurtjes per dag.”
Voor Tom de Wal is het overlijden van Zijlstra onverwacht gekomen. “Hij zei de oudste prediker van Nederland te willen worden. En de laatste keer dat ik hem sprak, voor de zomervakantie, zei hij: ‘Ik ben nog niet klaar.’ Hij was nog zo druk bezig met toerusten van de nieuwe generatie, en het winnen van nieuwe zielen.”
“Dus dit nieuws komt dan toch onverwacht. Hij wilde honderd worden en was daar van overtuigd dat hij het zou worden. Aan de andere kant was Zijlstra niet een persoon die zou zeggen: ‘Ik ben klaar’. Dat zou hij pas zijn als hij heel Nederland bereikt had, en dan zou zijn volgende doel waarschijnlijk nog België worden. Desondanks heeft hij het leven gehad als van een 120-jarige.”
Zijn geloof
De Wal vertelt wat hem zo diep raakte aan Zijlstra. “Dat was absoluut zijn geloof. Als je zijn autobiografie leest, dan lees je over de wonderen en de verhalen die niemand anders in Nederland heeft gezien. In zijn laatste onderwijs op onze school, vertelde Zijlstra nog over drie doden die opgewekt werden. Daar had hij geloof voor. Hij liet zich niet leiden door zijn gevoel, of wat mensen dachten.”
“Zijlstra was geen doorsnee prediker. Hij was altijd bezig, zelfs toen hij tachtig was. Veel voorgangers zouden rustiger aan doen of met pensioen gaan, maar dat kwam in Zijlstra nooit op.”
Arno van der Knaap, voorganger van GODcentre in Voorschoten, was jarenlang de rechterhand van Jan Zijlstra. Hij vertelt. “In Spreuken 10:7 staat dat de herinnering aan sterke gelovigen strekt tot zegen. In Hebreeën 13:7 staat: ‘Denk aan je leiders die het woord van God hebben gebracht.’ Zijlstra was echt een man van God. Ik heb lange tijd 120 uur per week met hem samengewerkt. We sliepen en aten en toerden samen.”
Paulus
Van der Knaap ziet Zijlstra als ‘een Paulus’. Hij geloofde God voor dingen die onmogelijk leken, zegt hij. “Toen we in het oude gebouw zaten in Leiderdorp, kwamen de media heel vaak langs. BNN, KRO, NCRV. In die tijd was er een grote stroom aan wonderen. Elke keer dat ze kwamen, was er een bomvolle zaal.”
“Ook presentator Rob Kamphues kwam langs en daar ontstond zelfs een vriendschap tussen Zijlstra en Rob.” Kamphues nodigde Zijlstra eens uit bij zijn talkshow ‘Kamphues maakt vrienden’, waarbij Zijlstra aan tafel zat met extreme figuren, die hem niet altijd goed gezind waren. Zijlstra besefte dat hij scherp moest zijn, zodat hij niet een oor aan genaaid kreeg.
“Die hele show ging helemaal nergens over. Maar aan het einde was er nog een verrassing voor de gasten. Er kwamen twee beroemde schlagerzangeressen uit Duitsland. Prachtige dames van eind 70. Terwijl ik in de andere ruimte zat en vertelde over de genezingsbediening van Zijlstra, vroegen ze: ‘Zou Jan voor ons kunnen bidden?’ Een van de zangeressen was bijna blind.”
“De camera’s draaide en Zijlstra werd erom gevraagd. Toen ging hij eerst twee minuten het evangelie delen en vervolgens bidden. Hij had het diepe geloof in God dat het wonder écht zou gebeuren. Het is natuurlijk best spannend, zo live. Maar de vrouw genas tijdens de uitzending. Dat werd een heel ding. Rob Kamphues wist er even geen raad mee. Maar uiteindelijk zorgde het ervoor dat meer mensen naar de samenkomsten kwamen.”
Ook in Suriname hield hij grote campagnes. Een keer kwamen er zelfs 15.000 mensen samen. Totdat God hem de opdracht gaf om alleen nog op België en Nederland gericht te zijn.
Het geheim
Hoe komt het dat Zijlstra zoveel zag gebeuren? Tom vertelt een anekdote over een training die Zijlstra gaf aan zeventig bekende leiders in Nederland. “Hij zei: ‘Weet je wat het is met jullie generatie? Als jullie naar bed gaan, ben ik nog aan het werk. Als jullie opstaan, ben ik ook al aan het werk.’ Hij zei altijd wat mensen moeten horen, niet wat ze willen horen.”
“Toen Jan Zijlstra tot geloof kwam, zei hij: ‘Alles wat er in de Bijbel staat geloof ik, en alles wat erin staat ga ik doen.’ Hij zwakte het woord nooit af, door theologische of religieuze excuses. Hij heeft duizenden mensen zien genezen, maar ook duizenden mensen níet zien genezen. Maar hij verlaagde het woord nooit naar de standaard van zijn ervaringen. Hij bleef het woord prediken.”
“Zijlstra was niet altijd een makkelijke man, maar het was zo’n bijzondere man. Ik sprak Jan-Sjoerd Pasterkamp eens, en die zei: ‘Ik was aan het bidden voor Jan Zijlstra en ik ervoer dat hij zo’n hechte vriend van God is. Echt een man naar Gods hart.’”
“David was een man naar Gods hart omdat hij alles deed wat God wilde. Hetzelfde gold voor Zijlstra, hij deed álles.”
“God vroeg hem eens om een genezingscampagne te houden onder hoogleraren op de Universiteit van Twente. Toen besloot hij dat te doen. Hij zat daar met geleerden en professoren en er was iemand met een groot gezwel op zijn hoofd. Het was een ei. De professoren wilden wel zien of daar een wonder plaatsvond. Maar God sprak tot Zijlstra: ‘Deze man gaat pas volgende week dinsdag genezen.’ Een journalist die er ook bij was, ging dat de week erop controleren. En wat bleek: het gezwel was uit elkaar geklapt bij het ontbijt.”
Gratis preek
De Wal vervolgt: “Als je Zijlstra belde, kreeg je er een gratis preek bij. Hij legde zo’n nadruk op het woord van God. Bij het afsluiten van het gesprek, zei hij dan: ‘Tom, het Woord zegt…’, en dan kwam er weer een preek. Hij was altijd bezig met het Woord.”
Tijdens de training voor leiders, kwam dit ook veel terug. “Zijlstra overhoorde ze allemaal. Hij vroeg: ‘waar staat dit?’ En als mensen het niet wisten, kregen ze flink op hun kop.”
“Zijlstra had ooit 150.000 nazorgboekjes laten drukken, die alleen waren voor mensen die en keuze hadden gemaakt in Nederland. Die boekjes zijn allemaal opgegaan. 150.000 mensen, is bijna een procent van Nederland.”
Onvermoeibaar
Arno van der Knaap besluit met wat hem zo onder de indruk bracht over Zijlstra. “Hij werkte dag en nacht. Hij was onvermoeibaar. Hij sliep drie uurtjes en hij had aandacht voor alle mensen die bij de genezingsdienst waren. Als jonge jongen was ik soms erg vermoeid bij de samenkomsten, maar Zijlstra bleef maar doorgaan.”
“Die focus om gedisciplineerd te bidden en het woord te lezen én te doen wat God je heeft gegeven, dat heb ik van hem geleerd. Ik hou mijn focus.”
“Ik ben zo dankbaar dat we verzoend zijn met broeder Zijlstra. We zijn vlak voor zijn overlijden zelfs uitgenodigd om in het ziekenhuis afscheid van hem te nemen. In onze kerk is Zijlstra zeer geëerd.”
Ondanks het overlijden van Jan Zijlstra, blijven de genezingsdiensten wel doorgaan. Voor meer informatie, raadpleeg de website.