Familie Huivenaar uit Wijdewormer kocht op wonderlijke wijze een grote boerderij, waar ze jonge vrouwen op konden vangen die nare dingen hebben meegemaakt. Het was een grote stap in geloof voor het gezin, maar inmiddels zien ze bijzondere dingen gebeuren. “Door de meiden vanuit Gods liefde te begeleiden, zien we ze enorm veranderen. Het bijzondere is ook dat alle meiden – niet allemaal met christelijke achtergrond – zich hebben laten dopen”, vertelt Marieke Huivenaar, de moeder van gezin Huivenaar. De stichting heet ‘Nieuw Seizoen’.
Marieke vertelt over het werk dat ze doen. “We hebben een familiehuis waarbij we jonge vrouwen een plekje geven die veel nare dingen in hun leven hebben meegemaakt. Dat kan misbruik of mishandeling zijn, of slechte thuissituaties. Ze hebben vaak veiligheid en het gevoel van familie-zijn gemist. Dat kennen ze niet.”
Als gezin van vijf wonen ze op een mooie boerderij. Naast hen wonen de vrouwen die ze opvangen. “Het zijn onze buren, ze komen op veel momenten bij ons langs en we eten samen. We zijn altijd bereikbaar en zijn met ons gezin vaak in de gemeenschappelijke woonkamer te vinden, waar we ook met elkaar eten.”
Geloofsstap
Marieke vertelt dat dit huis een grote geloofsstap was, aangezien het gezin zo’n vijf jaar geleden nog in een doorsnee eengezinswoning woonde. “We zeiden altijd tegen elkaar: ‘We blijven hier wonen, tenzij God een ander plan heeft.’” Wel kreeg de familie geregeld profetische woorden, zoals ‘je eettafel gaat te klein worden.’ Dat merkte de familie al snel, aangezien ze vaak mensen over de vloer hadden om bij hen te komen eten.
“Hij zei: ‘Je moet je ogen openhouden voor een plek om mensen op te vangen.’”
Op een dag bracht ze haar kinderen naar school in Zaandam en in de auto hoorde ze God ineens duidelijk spreken, vertelt Marieke. “Hij zei: ‘Je moet je ogen openhouden voor een plek om mensen op te vangen.’ Mijn jongste dochter ervoer ook dat God sterk aanwezig was in de auto en we besloten even te stoppen om bij te komen.”
In de middag reden ze langs twee stolpboerderijen. Terwijl Marieke sterk ervoer dat dit weleens de plek kon zijn, kregen ze een lekke band en kwamen er mensen om hen te helpen. “De plek bleek een opvanghuis te zijn voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik vond het allemaal erg bijzonder.” Even later kreeg Marieke nog een bijzondere bevestiging, toen haar middelste dochter plotseling zei: ‘Mam, als God wil dat we gaan verhuizen, dan is het toch gaan met die banaan?’ Even later droomde ze ook over de boerderij.”
“Diezelfde nacht kreeg de oudste dochter een droom waarin God precies liet zien dat ze op een boerderij zouden gaan wonen en dat er allemaal mensen bij hen zouden gaan wonen, en liet God zelfs zien wie de eerste was die bij hen zou komen wonen. Zo werden alle drie de dochters betrokken in het plan van God!”
Werkelijkheid
“Het bijzondere is dat dit allemaal werkelijkheid is geworden. Dat is een enorm wonder, want we hadden er eigenlijk helemaal geen geld voor. Maar die plek kwam te koop en we zijn het gaan bezichtigen.”
Het was best een bouwval. Marieke liep langs de plek en raakte met iemand in gesprek. Ze vertelde over hun dromen die ze hebben voor het huis. “De persoon die ik sprak bleek erfgenaam van deze plek te zijn, die graag wilde dat er iets goeds mee gebeurde. Dus ze stond in tranen toen ze het verhaal hoorde.”
“Ik zei tegen onze kinderen: ‘Zwaai maar vast, want daar gaan we wonen.’ Bizar eigenlijk!”
“Ik zei tegen onze kinderen: ‘Zwaai maar vast, want daar gaan we wonen.’ Bizar eigenlijk!” Ondanks het feit dat ze het geld voor het huis niet hadden, bleven ze meedoen om het huis te kunnen krijgen. Er kwamen allerlei biedingen, waardoor de kans kleiner werd. “Maar toen vroeg de familie: ‘Wat zijn jullie voorwaarden?’ We zeiden: ‘We hebben geen voorwaarden, we weten dat we hier moeten wonen.’”
Het onmogelijke werd toen realiteit. “De eigenaren waren bereid om anderhalve ton van de prijs af te halen. De volgende dag boden ze zelfs aan om er nog meer vanaf te halen. Omdat ze het zo bijzonder vonden wat we wilden gaan doen.” Uiteindelijk kreeg de familie het huis!
Gastvrijheid
Marieke vertelt nog over de gastvrijheid die de familie altijd al had. “We openden ons huis steeds voor mensen om te komen eten. De maaltijd verbindt en we merkten hoe mensen zich thuis en op hun gemak voelden. We zijn ook altijd eerlijk geweest over ons eigen leven en onze eigen moeiten. Daarin herkenden mensen zich.”
“Het is bijzonder om te zien hoe je mensen kunt discipelen en inzicht kunt geven in de geestelijke wereld. Dat konden we doen.”
Als er niemand kwam eten, was dat voor de kinderen heel apart. “We waren nooit erg op onszelf. Het is bijzonder om te zien hoe je mensen kunt discipelen en inzicht kunt geven in de geestelijke wereld. Dat konden we doen.”
Nieuwe huis
Toen alles rond was, ging de familie al snel verhuizen. Ze hadden geen budget om het oude huis langer aan te houden. Ze kwamen in een bouwval terecht. “Wij gingen in de kantine wonen (voorheen was het een boerencamping) en het grote huis knapten we toen op. Het was een tijd van overleven voor ons, we leefden in een donker hol.”
Het huis werd opgeknapt en de kantine werd gerenoveerd tot een huis waarin de meiden konden wonen. Zo was het eerste deel klaar en konden de eerste vrouwen ontvangen worden. Nog steeds is de familie afhankelijk van giften om verder te kunnen bouwen, zodat er steeds meer vrouwen een plek kunnen krijgen bij Nieuw Seizoen!
Privé-deel
“Wij hebben een privé-deel op het erf, maar we zijn erg veel bij de vrouwen. We genieten van het samen-zijn. Daar hebben we vaste eetmomenten en is er een programma. “Elke dag beginnen met elkaar. Ook werken we samen met een psychologenpraktijk, die hier standaard komt voor groepsgesprekken en individuele gesprekken. Verder kunnen de meiden volledig op ons terugvallen. Op zaterdagen werken we de hele dag in de tuin samen.”
“Er is ook ruimte voor dagopvang, die vrouwen zijn er ook. Niet iedereen woont hier permanent.”
“Er is ook ruimte voor dagopvang, die vrouwen zijn er ook. Niet iedereen woont hier permanent.” Daarnaast geeft Marieke aan dat ze ook kunnen paardrijden, gebruik kunnen maken van een atelier én er is een pipowagen die wordt gebruikt als time-out plek voor mensen die even rust nodig hebben. Daarnaast lopen er ook kippen, konijnen en cavia’s op het erf.
Veranderen
Marieke vertelt hoe ze de vrouwen in de afgelopen jaren enorm zag veranderen. “Dat is geweldig om te zien. Alle meiden die hier waren hebben Jezus leren kennen, ze zijn ook allemaal gedoopt en hebben een stabiel leven. We zien super bijzondere dingen, dit werkt heel goed!”
“Niet iedereen die bij ons kwam, heeft een christelijke achtergrond. Ze komen vaak via via, of vanuit de hulpverlening. Het is geweldig om te zien hoe de meiden hun talenten weer ontdekken en zelfs een eigen bedrijf opstarten. We kijken echt naar hoe ze een mooie bijdrage kunnen leveren aan de maatschappij.”
Evangelie delen
Marieke vertelt tot slot hoe ze het evangelie deelt met de meiden. “We zijn heel duidelijk over wie we zijn. Mensen hoeven geen christen te zijn, maar ze moeten wel respect hebben voor het geloven.”
“Het mooie is dat ze hier ervaren dat bidden werkt. We wijzen op Jezus als dé weg in alle problemen.”
“Het mooie is dat ze hier ervaren dat bidden werkt. We wijzen op Jezus als dé weg in alle problemen. We trainen hen ook op het gebied van identiteit, waardoor ze bijvoorbeeld ontdekken dat negatieve stemmen in hun hoofd niet van hen zijn en dat ze niet gek zijn. Ze vinden het allemaal geweldig om mee te gaan naar de kerk.”
Meer info? www.nieuwseizoen.nl
