Jurrien en Janet ten Brinke staan bekend als echte wereldverbeteraars. Naast dat ze Old School, een combinatie van buurthuis, zorgboerderij en simpel community hebben opgezet in Apeldoorn, maken hun kinderen mooie muziek om onrecht en armoede aan de kaak te stellen. Dit doen zij als @oldschoolfamily.nl en dromen van een beweging van 1 miljoen mensen en 1 miljoen euro. “Ons gezinsleven is niet anders dan dat van een ander, er zijn bij tijden hevige irritaties, maar over het algemeen zijn we erg gezegend, is er veel harmonie en staat Spotify 24/7 aan op volumestandje 100.”
Jurrien vertelt hoe in zijn hart door de jaren heen meer liefde en bewogenheid groeide voor het kwetsbare. “Ik ben op veel plekken in de wereld geweest en ik zie in ons eigen land hoe kinderen maximaal verwend zijn… We hebben werkelijk geen idee hoe onvoorstelbaar bevoorrecht we zijn ten opzichte van de rest van deze wereld. Dat proberen we aan onze eigen kinderen mee te geven. Wij zijn als ouders erg dankbaar en verwonderd te zien dat zij dit op hun manier weer doorgeven aan hun leeftijdsgenoten.”
“Onze oudste kinderen zitten midden in die tienercultuur. Onze oudste zoon Marc-Floor al helemaal, sinds hij afgelopen zomer in de finale kwam van The Voice Kids. Het is mooi om hun ontdekkingstocht te volgen, waarin zij zoeken naar balans tussen enerzijds volop deel zijn van een wereld die hunkert naar God, maar God (nog) niet kent, en anderzijds voortdurend zelf te kiezen voor een leven mét God, op alle levensterreinen die er zijn!”
Gastvrijheid en naastenliefde
Jurrien en zijn vrouw Janet zijn allebei opgegroeid met kernwaarden als gastvrijheid en naastenliefde. Toen Jurrien met stichting Compassion de wereld over reisde, zag hij het verdriet en diepe gebrokenheid in de ogen van vaders en moeders. De wanhoop en uitzichtloosheid die tijdens die ontmoetingen vaak zo tastbaar aanwezig was, maakt dat hij elke dag in beweging wil zijn om armoede en onrecht te stoppen. “De wanhoop en uitzichtloosheid van zoveel gezinnen in extreme armoede, is diep in mijn hart geland en geeft bij tijden overweldigend verdriet. Daarom wil ik zoveel als mogelijk van mijn tijd en talent geven aan het bestrijden van dat onrecht!”
“Hey, maar ik wil tegelijkertijd benadrukken dat wij misschien wat meer lawaai maken dan anderen, maar veel andere mensen doen dit natuurlijk ook gewoon op hun manier. Waar het om gaat, is dat we vooral trouw zijn in datgene waar we voor geroepen zijn. En betrouwbaar zijn in iets kleins, is voor God heel groots! Dat heeft waarde en maximale impact.”
Focus vasthouden
Hoe kun je zo leven dat je je focus vasthoudt om goed te doen en Gods liefde te verspreiden, en niet mee te gaan met alles dat er speelt in de wereld? “Dat is niet makkelijk, ik moet mezelf heel regelmatig bij de les houden en zeggen: ‘Nu ben je teveel met je eigen ding bezig, in plaats van de route van God in je leven te bewandelen.’”
“Het helpt om aan God te vragen: ‘Heer, ben ik met de goede dingen bezig?’ Vaak reflecteer ik.”
“Het helpt om aan God te vragen: ‘Heer, ben ik met de goede dingen bezig?’ Vaak reflecteer ik. Dan ben ik hardop met God in gesprek, vertel ik wat er speelt, benoem ik mijn ideeën en verlangens, en denk ik na over waar ik wel of juist niet verantwoordelijkheid voor draag.” Verder, vertelt Jurrien, helpt het om je leven vooraf al in te richten, bijvoorbeeld door niet teveel te werken en tijd over te houden voor vrijwilligerswerk.
“Ik ben bijvoorbeeld regelmatig in gesprek met wijkbewoners hier uit zuid. Zojuist deed ik een bakje koffie met de buurman, waarna ik een heel verhaal te horen kreeg. Daar probeer ik goed naar te luisteren en hem eventueel wat tips of handvatten te geven, zodat hij wellicht geholpen wordt beter om te gaan met de vele uitdagingen in zijn leven. Je wilt niet dat mensen grotere problemen veroorzaken omdat ze de consequenties van hun gedrag niet kunnen overzien. Deze man heeft dan even een luisterend oor nodig, een praatpaal of (ongevraagd) advies haha.”
Werk in Apeldoorn
Jurrien vertelt wat hij met zijn gezin precies heeft opgebouwd in Apeldoorn. “Naast de banen die Janet en ik hebben, is het verlangen gegroeid om parallel daaraan missionair aan de slag gegaan. Uiteindelijk hebben we in 2016 een oude basisschool gekocht en omgebouwd tot huiskamer voor de wijk, met activiteiten die daaraan gekoppeld zijn.”
Tevens was het een plek waar vijf tienermoeders onderdak kregen en sinds de zomer zijn er twee gezinshuizen gestart, waar uit huis geplaatste kinderen en tieners een plek krijgen. “Juist jonge mensen hebben nu meer onze prioriteit, omdat die meer beïnvloedbaar zijn in het maken van goede keuzes. En het is heel fijn om met meerdere gezinnen en mensen samen te wonen, waarin we gezamenlijk de verantwoordelijkheid dragen voor wie we als Old School willen zijn. Inmiddels wonen we hier met 3 gezinnen, een paar singles en 15 kinderen.”
“Het is leuk en super dynamisch, maar soms ook echt irritant. Er is altijd leven in de brouwerij en het is een drukte van jewelste, maar het samenleven is ook heel ingewikkeld. Je moet jezelf namelijk regelmatig wegcijferen om samen te kunnen leven. Je houdt rekening met elkaar omdat de manier van opvoeden verschilt. Je moet eerlijk en transparant zijn en het uitspreken als iets je dwars zit. Ook als het gedrag van andermans kinderen je niet aanstaat, kan dat ingewikkeld zijn.”
Open sfeer
Desondanks hebben ze een mooie manier gevonden om bij Old School een open sfeer te creëren. “Elke maandagavond komen we als bewoners bij elkaar. De ene keer hebben we een gebedsavond, de andere keer gaat het over samenleven – en wonen. Weer een andere avond zijn we met elkaar in gesprek over wat goed gaat of wat beter kan. En we denken na over onze visie voor de wijk en hoe we wijkbewoners het beste kunenn supporten.”
Over het samenleven in een community zegt Jurrien: “Natuurlijk reageer je regelmatig vanuit een primaire reactie en zie je elkaars minder mooie kanten. Maar daarin willen we juist transparant zijn. Ik corrigeer ook mijn kinderen als daar anderen bij zijn. Dat kan soms verbazing geven, maar dat moet wel. Je kunt je tijd maar een keer besteden en als je vanwege onduidelijkheid steeds brandjes moet blussen, werkt dat niet. We willen mensen uit een stuk zijn.”
Halloween
In de afgelopen vier jaar hebben ze veel activiteiten georganiseerd voor de buurt, waaronder tijdens Halloween. “We verzetten ons niet tegen Halloween, maar we zetten het om in iets positiefs. We organiseren dan een pannenkoekenfeest waarbij het dak eraf gaat. Vorig jaar zaten er honderd mensen in de huiskamer, waarvan 60 kinderen.
“We vertellen daarbij dat God juist vrede en blijdschap wil geven.”
Eerst bedanken we God voor het leven en vertellen we dat iedereen wel eens bang is. ‘Misschien vind je Halloween soms ook eng, zeggen we dan. We vertellen daarbij dat God juist vrede en blijdschap wil geven.” Bezoekers vinden dat prima, en sommigen raken nieuwsgierig naar wat wij over God vertellen, zegt Jurrien.
Het motto is op dit moment vooral om relaties te bouwen en niet te snel bezig zijn om zielen te winnen. “We zien soms een leven daadwerkelijk veranderen, wat een grote vreugde geeft. Afgelopen september zijn we na 3 jaar relaties bouwen pas begonnen met een Alpha cursus. Dat is een volgende stap, omdat we hier daadwerkelijk de ruimte nemen samen na te denken over God en de bedoeling van het leven.
Kleine gemeenschappen
Een van de deelnemers die veel bij ons over de vloer komt, zien we daadwerkelijk van binnenuit veranderen, en zal vroeg of laat zijn leven aan Jezus geven. Onze ervaring leert dat dit over het algemeen een heel proces is, dat bij geen mens hetzelfde gaat.
Juist deze kleine gemeenschappen zijn voor Jurrien een belangrijk voorbeeld in hoe de kerk er uit kan zien. Gecombineerd met grote bijeenkomsten die veel eenheid brengen, zijn kleine gemeenschappen cruciaal. “De effectiviteit van geloofsgroei zit denk ik vooral in de connectie met andere gelovigen en kleine groepen, waar je samen groeit en de boodschap van het evangelie ontdekt en eigen maakt. Daarom vind ik huiskerken belangrijk, die natuurlijk prima verbonden kunnen zijn aan een groter geheel.”
“Je zou kunnen zeggen; na 2000 jaar kerk zijn, wat begon met een beweging van een enkeling, groeide uit tot grote kathedralen en kerkgebouwen, om in onze tijd weer klein te eindigen. De cirkel is bijna rond; kijk en luister goed, want Koning Jezus komt eraan!”
